Έχω γράψει κι άλλη φορά για τις ανακαινίσεις (Renovier) που γίνονται στα κτίρια. Τα περισσότερα είναι παλιά ως πολύ παλιά. Δηλ. από πάνω από 100 χρονών μέχρι μερικών εκατοντάδων (από το 1500 τόσα π.χ.). Όμως σε τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν τα καινούρια. Αφενός μεν γιατί πολλά από τα παραδοσιακά αυτά κτίρια είχαν καταστραφεί από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς του 1945 (όπως και στις περισσότερες πόλεις την Γερμανίας) και ξαναφτιάχτηκαν αλλά κρατώντας την μορφή που είχαν πριν (με βάση φωτογραφίες και σχέδια, πολλές φορές μάλιστα χρησιμοποιώντας τα ίδια τα υλικά από τα συντρίμμια) κι έτσι το ότι είναι παλιά είναι σχετικό, υπάρχουν κομμάτια διαφόρων εποχών και αφετέρου γιατί η ανακαίνιση είναι κάτι που φοριέται πολύ.
Και μιλάμε για ριζική ανακαίνιση. Στα παραδοσιακά κτίρια που λέγαμε, των εκατοντάδων ετών, μένει μόνο το γύρω – γύρω (ή ίσως μόνο η πρόσοψη) και το υπόλοιπο φτιάχνεται από την αρχή. Έτσι έχεις ένα καινούριο παλιό κτίριο (ή μήπως ένα παλιό καινούριο?).
Και η ανακαίνιση αναγράφεται με περηφάνια το πότε έγινε, είτε σε σπίτι είτε ακόμα και σε ασανσέρ!
Κατά το χρόνο που διαρκούν οι εργασίες ανακαίνισης στην πρόσοψη κτιρίων, αυτή σκεπάζεται με υφάσματα τυπωμένα που δείχνουν πώς ήταν (ή θα είναι το κτίριο). Πολλές φορές είναι τόσο πειστικά που μπερδεύεσαι και νομίζεις ότι αυτός είναι ο αληθινός τοίχος. Και για να είναι ακόμα πιο αληθινά να και οι παλαίποτε ένοικοι του κτιρίου (εδώ του Ρέζιντενς) που σε παρακολουθούν απ' το παράθυρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου