Συνταγογράφηση

Δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Ή αλλιώς οι διάφορες ιδέες που κυκλοφορούν κάποια στιγμή στην Ελλάδα δεν είναι ιδέες που έρχονται ξαφνικά στο μυαλό των "αρμοδίων". Είναι ιδέες - αντίγραφα απ' αυτά που εφαρμόζονται και αλλαχού. Βλέπω ας πούμε ότι προωθείται η ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Τίποτα το καινούριο. Όπως έγραφα και πέρυσι, αυτό εδώ έχει εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό, τόσο που άλλος τρόπος δεν είναι κατανοητός. Κι αυτό χωρίς να κουβαλάς τεράστια βιβλιάρια (που όταν τελειώνουν για να τα αντικαταστήσεις πρέπει να κάνεις ένα ταξίδι μέχρι την πρωτεύουσα του νομού σου), χωρίς να χρειάζονται θεωρήσεις και άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες, που ακόμα δεν έχουν εξαλειφθεί στην Ελλάδα.

Εκθέσεις Καλλιτεχνικές(;)

Πριν λίγο καιρό έγραφα για τις εκθέσεις προϊόντων που γίνονται. Σήμερα αποφάσισα να γράψω για κάποιες ιδιόμορφες καλλιτεχνικές εκθέσεις που λαμβάνουν χώρα στην πόλη μας. Τις τελευταίες μέρες από τις ενημερωτικές εφημερίδες που φθάνουν μέχρι την πόρτα μας είδα δύο που με εντυπωσίασαν. Αλλά ήταν η δεύτερη (με μακάβριο θέμα αλλά που τελειώνει και σύντομα) αυτή που μου κίνησε την περιέργεια κι είπα να γράψω σήμερα εδώ. Την άλλη προσπαθήσαμε να τη δούμε προχθές αλλά φθάσαμε λίγο πριν κλείσει κι έτσι μας είπαν ευγενικά να περάσουμε μια άλλη φορά.

Ομίχλη κ.ά.

Ομίχλη, αντάρα, πούσι ή καταχνιά όπως και να την ονομάσεις δύσκολη η συμβίωση μαζί της. Και την τελευταία βδομάδα έχουμε πήξει σ' αυτήν. Είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Δεν μας έπιασε στο Λονδίνο και μας έχει ταράξει εδώ. Δεν το έχω συνηθίσει. Όχι τόσες μέρες συνεχόμενα κι όχι τόσες ώρες. Παλιότερα θα μου πείτε, δεν έμενα στο Μόναχο. Έφευγα κάθε πρωί, αξημέρωτα ακόμα για τη Στουτγάρδη. Και στο δρόμο με είχε εντυπωσιάσει πως συναντούσαμε - σχεδόν καθημερινά - ομίχλη περνώντας από την Ουλμ. Κάμποση ώρα πριν φθάσουμε αλλά και αρκετή αφότου φεύγαμε, είχε ομίχλη. Αλλά μέσα στο Μόναχο; Κι απ' όσο μου έλεγε η Μαρία, σίγουρα όχι. Αλλά κι αν κάποια μέρα είχε το πρωί, κάποια επαναλαμβάνω, το απόγεμα που γύριζα είχε φύγει. Τώρα, μέρες και μέρες, η ομίχλη πλανιέται πάνω από την πόλη συνέχεια. Κι αν κάποιο μεσημέρι ή απόγεμα σηκωθεί, είναι για λίγη ώρα. Κι ειδικά αν είναι απόγεμα, άντε να το πάρεις χαμπάρι. Το περίεργο είναι πως το βράδυ (9 - 10) η ομίχλη διαλύεται.

Σχολαστικότητα

Μικρό το σημερινό σημείωμα. Πρόκειται για ένα περιστατικό που έγινε πριν κάμποσο καιρό, τις μέρες του Οκτόμπερφεστ. Όμως, μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση και το θυμάμαι τακτικά κι έτσι λέω να το παραθέσω.

Χριστούγεννα

Πάει κι αυτό. Ξεπεράσαμε κι αυτό το "ορόσημο" της μέρας με τους πολλούς άσσους ή τα πολλά εντεκάρια.Πέρασε η 11/11/11 ώρα 11:11! Δεν συνέβη το μοιραίο (όπως ισχυρίζονταν μερικοί) ή το θαύμα (όπως περίμεναν άλλοι). Εκτός αν είναι κάτι απ' αυτά το γεγονός πως τη μέρα αυτή ορκίστηκε ο 11ος πρωθυπουργός από τη μεταπολίτευση (11ο όνομα) και ο οποίος γεννήθηκε λέει στις 11 κάποιου μήνα! Αλλά αυτά πάνε. Τώρα έχουμε μια ολιγομελή κυβέρνηση 48 ατόμων (πώς έλεγε ο άλλος μια τριμελή επιτροπή με 5 - 6 άτομα;) στην οποία συμμετέχει το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ (που όμως είναι αξιωματική αντιπολίτευση του εαυτού της) αλλά και ο ΛΑΟΣ! Αλλά όλ' αυτά δεν ανήκουν στη σφαίρα των σχολίων του παρόντος ιστολογίου. Έχουμε κι άλλα θέματα ν' ασχοληθούμε, πιο ενδιαφέροντα. Ποια είν' αυτά; Πως έρχονται Χριστούγεννα!!!

Αντιμετώπιση Αναπήρων

Όταν λέω ανάπηρους εννοώ βασικά τους κινητικά ανάπηρους. Γιατί για άλλες μορφές αναπηρίας που δεν φαίνονται, δεν είναι εύκολο να γράψω μιας και αυτά που θα γράψω είναι απ' την εμπειρία του δρόμου κι όχι μετά από μελέτη. Ούτε το νομικό πλαίσιο ξέρω, ούτε στατιστικές έχω κάνει. Έχω ακούσει ας πούμε συναδέλφους που είχαν παιδιά με νοητική υστέρηση και οι εμπειρίες τους δεν ήταν καθόλου καλές. Είχαν ζητήσει απόσπαση εδώ έχοντας στο νου αυτά που ακούγονται για πρόνοια και κρατική βοήθεια κλπ αλλά δεν τα βρήκαν όπως τα περίμεναν. Αλλά ούτε κι απ' αυτούς έχω λεπτομέρειες, βλέπετε όποιος αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα δεν συνηθίζει να το διατυμπανίζει και πώς να ρωτήσεις τον άλλον γι' αυτά.

Ισότητα

Στο φτωχό δε δίνουνε καμιά αξία, καμιά!... Αν και ο φτωχός, να σας το πω, έχει πιο πολύ αξία απ’ τους πλούσιους! Αυτό μπορώ να σας τα’ αποδείξω, τώρα δα, αν θέλετε!... Για σκεφτείτε λίγο το παιδί πώς γεννιέται! Για βάλτε το, ντε, με το νου σας! Πώς γεννιέται;... Γεννιέται άφκιαχτο ακόμα, δε μοιάζει με το κατσίκι, με το αρνί!... Αλλά το παιδί είναι ένα πράγμα άφκιαχτο και το πλάθει ύστερα η μάνα! Σα να ‘χω δίκαιο λίγο ε; Βάλτε λοιπόν με το νου σας τη φτωχειά!... Τι τυραννία τραβά!...Να ξενυχτά να το κουνά, να το σκουπίζει και να το πλένει και να πλένει και ολόκληρο το σπίτι!... Α, το μωρό δεν έχει ύπνο, α, το μωρό ξερνά, α, το σπουρίζει, και άλλα, άλλα!... Βάσανα και βάσανα! Αμ ώσπου να πάρει τα πόδια του; Άσ’ τα!... Απ’ την άλλη μεριά παρ’ την πλούσια. Γεννά, ε; το παιδί θα το πάρει η παραμάνα! Θα της κοιτάξουνε και το γάλα!... Η πλούσια κοιμάται σα να την είχε πιάσει μόνο η κοιλιά της και της πέρασε! Το παιδί το σέρνει η παραμάνα. Αλλά μην κι αυτή τυραννιέται; Άμα μαγαριστεί το παιδί, πετά τα μαγαρισμένα!... Άλλη δούλα τα παίρνει και τα πλένει!... Βλέπετε λοιπόν, πως ο φτωχός είναι πιο ιερός από τον πλούσιο;