Σχολαστικότητα

Μικρό το σημερινό σημείωμα. Πρόκειται για ένα περιστατικό που έγινε πριν κάμποσο καιρό, τις μέρες του Οκτόμπερφεστ. Όμως, μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση και το θυμάμαι τακτικά κι έτσι λέω να το παραθέσω.

Το Σεπτέμβρη, όπως έχω αναφέρει ξανά, όταν ερχόμασταν προς το Μόναχο, είχε έρθει μαζί μας και η Ειρήνη με μια φίλη της. Στόχος να δούνε και την έναρξη του Οκτόμπερφεστ. Στις βόλτες που κάνανε βρήκανε ένα πρόγραμμα της γιορτής (ποιες εκδηλώσεις, τι ώρες, ένα χάρτη κλπ). Μεταξύ των άλλων το πρόγραμμα περιείχε και μια διαφήμιση μια αλυσίδας φούρνων που είχε κι ένα κουπόνι για να πάρεις ένα μπρέτσελ. Παρόλο που υπάρχει κατάστημα της συγκεκριμένης αλυσίδας κάτω από το σπίτι, δεν κατάφεραν να πάρουν το κουλούρι τις μέρες που ήταν εδώ για διάφορους λόγους. Φεύγοντας, μου άφησε τη σελίδα της διαφήμισης να πάω να το πάρω εγώ.

Το είχα ψιλοξεχάσει, το Οκτόμπερφεστ έφτανε στο τέλος του (η προσφορά ήταν για τις μέρες που διαρκούσε αυτό) κάποια στιγμή το θυμάμαι. Το παίρνω μαζί μου και περνώντας απ' το μαγαζί ρωτάω αν ισχύει η προσφορά. Ναι, μου λέει η κοπέλα που δούλευε εκεί εκείνη την ώρα, αλλά δεν θέλω ολόκληρη τη σελίδα, κόψε μόνο το κουπόνι. Πάω κι εγώ να το κόψω, τσακίζω το χαρτί για να το σκίσω και μου βάζει τις φωνές. Έπρεπε να κοπεί με ψαλίδι!!! Μου δίνει ένα ψαλίδι και οδηγίες, το κόβω εγώ, το παίρνει σωστά κομμένο και τότε μόνο μου δίνει το μπρετσελάκι!