Καθαροδευτεριάτικα

Καθαρή Δευτέρα στη Γερμανία σήμερα. Έτσι το σημερινό σημείωμα είναι απλά και μόνο για μια καλημέρα, για να θυμίσω πως την υπόλοιπη εβδομάδα δεν θα έχει δημοσιεύματα. Δηλ. η Καθαρή Δευτέρα αφενός μεν έχει μια μικρή διαφορά με την της Ελλάδας, είναι εργάσιμη στη Γερμανία για τον περισσότερο κόσμο (αλλά θα μου πείτε και πόσοι την έχουν αργία στην Ελλάδα; Εκτός δημοσίου μοιρασμένα τα πράγματα). Αφετέρου δεν συμπίπτει με της Ελλάδας. Πέρυσι και πρόπερσι ήταν μαζί, αλλά αυτό δεν είναι το σύνηθες. Το σύνηθες είναι να έχουν διαφορά: ή μια βδομάδα (όπως φέτος) ή και ένα μήνα (όπως του χρόνου). Αιτία το γεγονός πως το Ορθόδοξο Πάσχα γιορτάζεται με το παλιό ημερολόγιο. Κι οι υπολογισμοί δεν γίνονται με τις ώρες της μέρας ή αν το φεγγάρι στον ουρανό είναι πανσέληνος ή όχι, αλλά το τι λένε τα χαρτιά, που φτιάχτηκαν κάποτε (τον 5ον π.Χ. και τον 4ο μ.Χ. αιώνα) και λογικό είναι να μην είχαν ακρίβεια στις μετρήσεις. Αλλά ας μην επεκταθώ σ' αυτά.

Λήξη ανταλλαγής Ευρώ

Η έλευση του ευρώ πριν περίπου δέκα χρόνια ακύρωσε τη χρήση των κερμάτων και των τραπεζογραμματίων (όπως είναι το επίσημο όνομα των χαρτονομισμάτων). Οι χώρες που ξεκίνησαν να έχουν το ευρώ ως επίσημο νόμισμα τότε, αλλά κι αυτές που μπήκαν σ' αυτή τη διαδικασία αργότερα έπαψαν να τα δέχονται επίσημα σε συναλλαγές. Κάποιες χώρες  έθεσαν και προθεσμία για ανταλλαγή των παλιών νομισμάτων με τα αντίστοιχα νέα, ενώ άλλες όχι. Για παράδειγμα στη Γερμανία το μάρκο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και σήμερα, υπάρχουν μαγαζιά που το δέχονται, άσχετο τι το κάνουν μετά. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει ημερομηνία που σταματάει η ανταλλαγή από την κεντρική τράπεζα της Γερμανίας - δεν ξέρω αν αυτό θα γίνει κάποια στιγμή, πάντως μάλλον οι Γερμανοί φυλάνε τα μάρκα τους στο στρώμα και αγνοείται πότε θα βρεθούν ή είναι ιδιαίτερα δεμένοι συναισθηματικά με το μάρκο και δεν θέλουν να το αποχωριστούν εύκολα.

Γαλλογερμανικός Άξονας

Νομίζω πως όλοι έχουμε ακούσει ή και έχουμε πει για τον Γαλλογερμανικό άξονα. Για τη συνεργασία δηλαδή της Γερμανίας και της Γαλλίας δηλαδή σε διάφορους τομείς. Κυρίως, τώρα τελευταία με την αγαστή συνεργασία τους για την επαναφορά της Ελλάδας στον "ίσιο δρόμο" της οικονομικής ευπρέπειας! Πώς θα γίνει αυτό; Μα με το να μας βάλουν τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι. Έτσι, απ' αυτή τη "συνεργασία" μας προέκυψε κι η Μερκοζύ! Αλλά εδώ δεν θα μιλήσουμε γι' αυτά. Για άλλο Γαλλογερμανικό άξονα. Αυτόν της συνεργασίας στις συγκοινωνίες!!!

Άστεγοι

Για του λόγου το αληθές. Δυστυχώς μου δίνει μόνο μια βδομάδα!

Επιτέλους ανέβηκε λίγο η θερμοκρασία. Χθες το θερμόμετρο άγγιξε τους 0 βαθμούς. Κι αν σε κάποιους αυτό φαίνεται οξύμωρο, για μας εδώ που είμαστε επί δυο βδομάδες σε εμπλοκή σε θερμοκρασίες -15 με -8 το πολύ (είχαμε και χαμηλότερες μέχρι -22!), θερμοκρασίες απαγορευτικές για κυκλοφορία, το μηδέν μας φαίνεται μια χαρά. Βέβαια, η αίσθηση, το φίλινγκ, είναι πολύ χαμηλότερο, στους -6 ας πούμε. Αλλά με το - 15 πόσο νομίζεται πως νιώθαμε; Κάπου -20 και βγάλε. Οπότε; Και τι γίνεται όταν είσαι άστεγος με τέτοιες θερμοκρασίες; Και δεν θέλω ερωτήσεις του στιλ αν υπάρχουν άστεγοι στη Γερμανία και δη στο πλούσιο Μόναχο. Προφανώς και υπάρχουν. Υπολογίζονται στις 22.000 για τη Γερμανία απ' τους οποίους 300 με 400 άτομα στο Μόναχο. Μπορεί εγώ να μην τους έχω πετύχει, αλλά αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι εγώ δεν κυκλοφορώ σε ώρες που μπορείς να δεις αν ο άλλος είναι άστεγος ή όχι. Ενδείξεις υπάρχουν όμως, όταν βλέπεις κάποιον να έχει τα έχια του στο παγκάκι.

Βιβλία και Οικονομία

Άλλο ένα καθαρά ελληνικό θέμα. Πολλά τέτοια έπεσαν μαζεμένα τον τελευταίο καιρό. Θα μπορούσε να θεωρηθεί πως αυτό έχει να κάνει με έλλειψη θεμάτων απ' τη Γερμανία. Αλλ' αυτό είναι η μισή αλήθεια. Γιατί έχω κάμποσα Λονδρέζικα στα σκαριά και μάλιστα διαπιστώνω πως όσο απομακρύνομαι από την εποχή που έγινε το ταξίδι, τόσο δυσκολεύομαι να θυμηθώ τι ήθελα να γράψω κι έβαλα αυτόν το τίτλο ή αυτές τις φωτογραφίες. Απ' την άλλη συμβαίνουν διάφορα στην ημετέρα χώρα που με τσιγκλάνε να τα σχολιάσω. Βέβαια, το σημερινό δεν έχει κάποια ιδιαίτερη επικαιρότητα. Είναι κάτι που γίνεται χρόνια και που η κατάλληλα εποχή θα ήταν μάλλον το Σεπτέμβρη (που όμως για φέτος δεν προβλέπεται ραντεβού, αλλ' αυτό είν' άλλο θέμα). Αλλά μιας και το συζήταγα προχθές στο σχολείο είπα να το γράψω κιόλας, να υπάρχει και γραφτή η γκρίνια μου. Βλέπετε είναι χρόνια τώρα που διδάσκω στα σχολεία και κάθε φορά που το σκέφτομαι ενοχλούμαι. Αλλά αυτό δεν φτάνει.

Ιστορίες του Ναστραντίν Χότζα

Ένα απόσπασμα από το "Μεγάλο μας Τσίρκο". Είναι η αρχή από το 9ο κομμάτι του δίσκου "Το Σύνταγμα - 3 του Σεπτέμβρη". Ως γνωστόν αποτελεί τη μουσική από το αντίστοιχο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Η συζήτηση αφορά το αιτούμενο σύνταγμα και συζητούν οι εκπρόσωποι των μεγάλων δυνάμεων: να έχουν (οι Έλληνες) σύνταγμα ή να μην έχουν. Κι εκεί υπάρχει η καταπληκτική ιδέα: να έχουν χωρίς αν έχουν!!! Εφαρμοστέα ακόμα και στις μέρες μας. Αλλά το θέμα που επέλεξα για σήμερα είναι οι ιστορίες του Ναστραντίν Χότζα.

PSI

Τι είναι πάλι αυτό το PSI; Από πού ξεφύτρωσαν αυτά τα τρία γράμματα που μπήκαν τελευταία στη ζωή ημών των Ελλήνων; Προφανώς εδώ δεν θα δώσω την οικονομική τους εξήγηση, μιας και ούτε εγώ ξέρω ακριβώς τι είναι και πώς γίνεται. Ούτε θα κάνω καμιά σπουδαία ανάλυση. Απλά θα βάλω μερικές σκέψεις μου εδώ που πολύ με απασχολούν τελευταία. Γιατί όταν πρωτοακούστηκε η λέξη(;) τον Οκτώβρη μας την παρουσίασαν σαν την πανάκεια που θα έλυνε το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας. Όμως ήταν τόσο βαριά που άλλαξε η κυβέρνηση για αν ολοκληρωθεί και τώρα ακούμε πως για να πετύχει το PSI θα ακολουθήσει κι άλλο σφίξιμο του ζωναριού.