PSI

Τι είναι πάλι αυτό το PSI; Από πού ξεφύτρωσαν αυτά τα τρία γράμματα που μπήκαν τελευταία στη ζωή ημών των Ελλήνων; Προφανώς εδώ δεν θα δώσω την οικονομική τους εξήγηση, μιας και ούτε εγώ ξέρω ακριβώς τι είναι και πώς γίνεται. Ούτε θα κάνω καμιά σπουδαία ανάλυση. Απλά θα βάλω μερικές σκέψεις μου εδώ που πολύ με απασχολούν τελευταία. Γιατί όταν πρωτοακούστηκε η λέξη(;) τον Οκτώβρη μας την παρουσίασαν σαν την πανάκεια που θα έλυνε το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας. Όμως ήταν τόσο βαριά που άλλαξε η κυβέρνηση για αν ολοκληρωθεί και τώρα ακούμε πως για να πετύχει το PSI θα ακολουθήσει κι άλλο σφίξιμο του ζωναριού.

Μπορεί από οικονομικούς όρους να μην τα καταφέρνω, αλλά μπορώ να δώσω ένα παράδειγμα, όπως το καταλαβαίνω εγώ. Όταν χρωστάς στην τράπεζα και δεν βγαίνεις να πληρώσεις είτε γιατί ξόδεψες παραπάνω απ' όσα μπορούσες είτε γιατί έτυχε μια αναποδιά είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο, πας και της ζητάς ν' αλλάξεις τους όρους. Η τράπεζα δέχεται; Εξαρτάται. Βασικά, για ποιο λόγο να δεχτεί; Απ' την άλλη, άμα κινδυνεύει να μην πάρει τίποτα, προσπαθεί να "συμβιβαστεί" για να μπορέσει να πάρει τα λεφτά της πίσω. Βέβαια, όπως έλεγε κι ο Τσαγανέας στο "Μια ζωή την έχουμε" (είμαι τράπεζα εγώ), επειδή δεν μπορεί η τράπεζα να ζημιώσει, το κάνει με κάποιους όρους. Πιο μικρή δόση αλλά πιο μεγάλη διάρκεια, κάποια υποθήκη ή όποια άλλη εξασφάλιση απαιτείται.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση που πρόκειται για ολόκληρη χώρα, οι πιστωτές (τράπεζες) θέλουν να πάρουν όσα περισσότερα μπορούν απ' τη μια, αλλά να βολέψουν κι άλλες καταστάσεις απ' την άλλη. Δυο χρόνια τώρα μας πιλατεύουν πως θα χρεοκοπήσουμε. Και να αυτό να μην χρεοκοπήσουμε και να το άλλο να μην χρεοκοπήσουμε κι όλο μέτρα που περιορίζουν τα διαθέσιμα που έχουμε για να ζήσουμε. Εν τω μεταξύ κάποιοι στοιχηματίζουν για το θέμα. Αν ανακοινωθεί χρεοκοπία κάποιοι θα κερδίσουν, μόνο και μόνο γιατί στοιχημάτισαν πως θα συμβεί κάτι τέτοιο! Κι αυτοί έχουν κάθε λόγο να πιέζουν να βγει μια τέτοια ανακοίνωση. Το ερώτημα είναι ποιος θα χάσει. Γιατί πάντα έτσι γίνεται. Όταν κάποιος κερδίζει, κάποιος άλλος χάνει (και αντίστροφα). Ο χαμένος θα είναι οι τράπεζες που και τα λεφτά τους δεν θα πάρουν και θα πρέπει να πληρώσουν για το στοίχημα!

Έτσι τελευταία σκέφθηκαν και μας διαφημίζουν το PSI ή κούρεμα. Το ότι χρωστάμε φαίνεται σε κάτι χαρτιά που δίνουμε (ως χώρα) ανάλογα με τα γραμμάτια που υπογράφει κανείς, μόνο που εδώ, επειδή αυτός που χρωστάει είναι το κράτος, τα λένε ομολογίες. Και στα πλαίσια του PSI γίνεται συμφωνία να πάρουμε πίσω τα χαρτιά που έχουμε δώσει και να δώσουμε καινούρια, με μικρότερες τιμές. Οι τράπεζες θέλοντας το μέγιστο κέρδος τσίναγαν και η Μέρκελ τους πίεζε να δεχτούν για να εξασφαλίσει πως δεν θα πληρώσει η ίδια. Δεν την έπιασε ο πόνος για μας, αλλά να. Μιας και έχουμε το ίδιο νόμισμα, το ευρώ, άμα χαλάσει η φήμη του θα χάσουν κι οι Γερμανοί. Αλλά άμα είναι προς όφελός μας γιατί ο τότε πρωθυπουργός Γιωργάκης είπε πως θα κάνει δημοψήφισμα αν θα το δεχτούμε; Γιατί ενοχλήθηκαν οι Μερκοζί και του τράβηξαν τ' αυτί στις Κάνες; Γιατί επέβαλαν ν' αλλάξει ο πρωθυπουργός και να στηρίξουν τον καινούριο κι άλλα κόμματα (ώστε το βάρος του "καλού" να είναι μοιρασμένο σε πολλούς);

Είναι γνωστό πως οι κυβερνώντες εξυπηρετούν πρώτιστα τις τράπεζες κλπ κεφάλαια. Έτσι δεν θέλουν  να σταματήσουν να πληρώνουν. Τότε προς τι το κούρεμα; Απλά μια προετοιμασία για επίκληση «δημοσιονομικής αδυναμίας». Πρώτα μεταφορά του χρέους από τις τράπεζες εξωτερικού στα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες εσωτερικού. Παίρνουμε πίσω τα ομόλογα κι επειδή δεν έχουμε να τα δώσουμε τα πασάρουμε στα ταμεία που έτσι κι αλλιώς τα έχουμε του χεριού μας. Έτσι αν και όταν πει η Ελλάδα πως δεν πληρώνει αυτός που δεν θα πληρωθεί θα είναι τα ταμεία (= συντάξεις) και οι ελληνικές τράπεζες που θα κηρύξουν με τη σειρά τους πτώχευση. Ποιος θα χάσει; Οι ασφαλισμένοι (δηλ. όλοι μας που δεν θα μπορούμε να πάρουμε σύνταξη αφού δεν θα υπάρχουν ταμεία να μας τις δώσουνε) και οι καταθέτες (δηλ. Πάλι όλοι μας, που έχουμε λεφτά στις τράπεζες και δεν θα υπάρχουν τράπεζες να μας τα δώσουνε). Ποιοι θα τη γλιτώσουν; Όσοι δεν περιμένουν απ’ τη συνταξούλα τους κι όσοι δεν έχουν λεφτά σε ελληνικές τράπεζες. Όσοι τα έχουν στο σπίτι τους, για λίγο θα «κερδίσουν» αφού με τις περικοπές θα αναγκαστούν να τα ξοδέψουν γρήγορα, άρα θα υπάρξει εξίσωση (προς τα κάτω) με τους υπόλοιπους.

Αλλά δεν φτάνει που θα μεταφέρουν το χρέος, βρίσκουν ευκαιρία να μας στριμώξουν κι άλλο οικονομικά. Στην αρχή, όπως έγραφα κι προχτές, οι περικοπές αφορούσαν εμάς, τους δημόσιους υπάλληλους. Και μιας και χρόνια φτιάχνεται το παραμύθι πως ΟΛΟΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουμε παχυλότατους μισθούς που όσο και να παίρναμε πολλά θα ήταν αφού είμαστε τεμπέληδες, έχουμε προσληφθεί με ρουσφέτι κλπ στην αρχή κόπηκε το χρήμα στους δημόσιους. Περιορίστηκαν τα δώρα (ο περίφημος 13ος και 14ος μισθός που στο δημόσιο κι οι δυο μαζί δεν ήταν ποτέ δυο μισθοί. Ήταν από ένας μέχρι ενάμισης - όλα μαζί επαναλαμβάνω). Το πρόσχημα να πληρώνει (=ξοδεύει) το κράτος λιγότερα (αλλά την ίδια ώρα καινούρια υποβρύχια πληρώναμε). Κι ακούστηκαν και κάποιες κορώνες πως υπήρχαν κάποιοι που έπαιρναν πολλά ενώ άλλοι λίγα και θα ερχόταν εξίσωση. Και αφού σύμφωνα με τους πίνακες που δημοσιεύονταν οι εκπαιδευτικοί ήμασταν οι δεύτεροι πιο κακοπληρωμένοι, κανονικά θα έπρεπε να μην χάσουμε (τουλάχιστον) από το νέο μισθολόγιο, αλλά σε μένα ήρθε ο καινούριος μισθός 300€ και βάλε πιο κάτω.

Σε δεύτερη φάση έβαλαν χέρι στις συντάξεις. Περιορισμός κι εκεί (αφού όπως είπα ήδη τα ταμεία είχαν υποχρεωθεί να πάρουν ομόλογα αντί να έχουν λεφτά να πληρώνουν - χώρια που τους χρωστάει το κράτος από εισφορές).

Αφού είχαν γίνει αυτά κι ήδη έχουμε μπει σε φάση ύφεσης (ποιος να ξοδέψει; Ακόμα κι αυτός που έχει, με τέτοια αβεβαιότητα που υπάρχει το σκέφτεται) έρχεται το κούρεμα. Μέχρι τώρα, μ' όλ' αυτά τα μέτρα, το κεφάλαιο δεν είχε κερδίσει τίποτα. Ποιος εργοδότης κέρδισε που το δημόσιο πληρώνει λιγότερα; Επειδή υπάρχει η ύφεση που λέγαμε; Έτσι θέλουν να πάρουν κι αυτοί μερδικό απ' τη ληστεία σε βάρος μας. Μειώθηκαν οι μισθοί του δημοσίου να είναι αντίστοιχοι με του ιδιωτικού τομέα. Και πήγε ο βασικός 780 στο δημόσιο έναντι 735 στον ιδιωτικό τομέα. Α! όχι. Το 2010 στο δημόσιο επιβλήθηκε πάγωμα αυξήσεων, και στον ιδιωτικό θα δώσουμε αύξηση; Χώρια πως παραδοσιακά είχαμε χαμηλότερους μισθούς. Άρα τα 735 να γίνουν 600. (Βέβαια αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τα 780 να γίνουν 620 οπότε τα 600 να πάνε στα 500 κοκ μέχρι να καταφέρουμε να εξισωθούν οι μισθοί μας με αυτούς της Τουρκίας ή της Βουλγαρίας κλπ).

Εν τω μεταξύ, στα πλαίσια των "σκληρών διαπραγματεύσεων" να δούμε τι θα κόψουμε και τι θα μείνει έπεσε η ιδέα να κοπεί ο 13ος και ο 14ος μισθός. Όπως είπα παραπάνω, στο δημόσιο αυτή τη στιγμή έχει περιοριστεί κατά πολύ, μισθός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κι είναι 1.000€ μικτά συνολικά για όποιο μισθό και να έχει κανείς (δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων και επίδομα άδειας). Είναι απλά για να λέμε πως κάτι επιπλέον υπάρχει. Πειρασμός να συμβεί κάτι αντίστοιχο (και λιγότερα) και στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά "δόθηκε μάχη" και έμειναν. Αλλά κάποιος μου έστειλε με μέιλ το παρακάτω πρόβλημα  για παιδάκια λέει Γ' Δημοτικού. Αν και θα διαφωνήσω, νομίζω πως αυτά τα μαθαίνουν στη Β' το παραθέτω και θα το σχολιάσω αμέσως μετά:

Έχεις μισθό 600€ καθαρά και πληρώνεσαι 14 φορές το χρόνο. Πόσα λεφτά παίρνεις το χρόνο; 600x14 = 8.400€.
Χάρη στην σκληρή μάχη των Ηγετών μας, το 14 παραμένει, αλλά το 600 γίνεται 450€. Άρα, τώρα πόσα λεφτά παίρνεις το χρόνο; 450x14 = 6.300€.
Πόσα λεφτά δηλαδή, έχασες σε έναν χρόνο; 8.400-6.300 = 2.100€. Πόσους μισθούς έχασες δηλαδή; 2.100/600 = 3,5
Άρα σώθηκε ο 13ος και ο 14ος;;; ΟΧΙ μόνο δεν σώθηκαν αλλά μαζί με αυτούς, χάθηκε και ο 12ος και ο μισός 11ος.
Συμπέρασμα: Ή μας κοροϊδεύουν ΟΛΟΙ ή δεν έχουν τελειώσει ΚΑΝ το Δημοτικό!!!

Επειδή το Δημοτικό το έχουν τελειώσει κι όχι μόνο αυτό αλλά κι άλλα πιο ειδικά σχολεία το πράγμα κατά τη γνώμη μου είναι απλό. Μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια: α) Λαϊκίζουμε. Πουλάμε εκδούλευση και καουμποϊλίκη. Είδες ποιος είμ' εγώ! Είδες πόσο πάλεψα για σένα και τα κατάφερα! β) Μ' αυτόν το τρόπο έχουμε να ξανακουβεντιάζουμε στο μέλλον. Βλέπετε τον λεγόμενο 13ος (και14ος) μισθό τον συζητάνε και τον συκοφαντούν χρόνια τώρα. Πως μόνο στην Ελλάδα υπάρχει (ψέμματα, υπάρχει και στη Γερμανία - τουλάχιστον εδώ ξέρω). πως δημιουργεί πρόβλημα στις επιχειρήσεις γιατί είναι χωριστά απ' τη μισθοδοσία και ένας εργαζόμενος κοστίζει περισσότερο αλλά δεν φαίνεται (εδώ γελάμε) και άλλα φαιδρά. Οπότε τώρα έμεινε, ώστε να υπάρξει ξανά η δικαιολογία για νέα περικοπή.

Αλήθεια, την περασμένη βδομάδα έλεγαν πως η συμφωνία πρέπει να έχει κλείσει μέχρι την Κυριακή το βράδυ (για να ξέρουν τι να κάνουν τη Δευτέρα το πρωί οι "αγορές"). Δεν έκλεισε και πήγε Δευτέρα. Τη Δευτέρα δόθηκε παράταση για την Τρίτη οπότε παρατάθηκε για την Τετάρτη που πήρε παράτασης για την Πέμπτη. Σ' όλα αυτό το διάστημα κάθε τρεις και λίγο υπήρχαν διάφορα πες ο ένας πες ο άλλος. Δηλώσεις απ' ότι είδα μόνο ο Καρατζαφέρης έκανε. Ευκαιρία να τραβήξει μερικούς δυσαρεστημένους ψηφοφόρους (κι υπάρχουν πολλοί) παίζοντάς το ήρωας. Κι ενώ υποτίθεται πως την Πέμπτη τέλειωσαν οι συζητήσεις, και συμφώνησαν όλοι, δεν μας λένε τι ακριβώς συμφώνησαν!

Το πρόβλημα είναι πως άμα δεν υπάρξει αντίδραση, ο κατήφορος δεν πρόκειται να σταματήσει. Έχουμε καταντήσει όπως οι ναρκομανείς: Συνέχεια ψάχνουμε για τη δόση μας. Κι όπως ένας ναρκομανής για να βρει τη δόση του ξεπέφτει όλο και παρακάτω, έτσι κι εμείς. Όλο και δίνουμε για να εξασφαλίσουμε την επόμενη δόση μας. Με τη διαφορά πως ο ναρκομανής όταν την πάρει, περνάει κάποιες στιγμές ευφορίας. Εμάς ούτε αυτό δεν μας μένει, αφού με το που θα την πάρουμε, την δίνουμε κατευθείαν.
Αλλά πολλά έγραψα πάλι. Να είμαστε καλά, τουλάχιστον!