Αυξήσεις στη Γερμανία

Έγραφα τις προάλλες για το ότι οι εργαζόμενοι εδώ στη Γερμανία δεν ξέρουν τι θα πουν αυξήσεις εδώ και πολλά χρόνια. Κι όχι μόνο αυτό αλλά συγχρόνως υπάρχει μείωση του κοινωνικού κράτους. Όμως αυτό δεν ισχύει για όλους. Τις προηγούμενες μέρες έγιναν κάτι ψιλοαπεργίες από τους δημόσιους υπάλληλους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα που έφεραν αποτέλεσμα: 6,3% αύξηση για τα επόμενα δύο χρόνια. Δεν ξέρω πότε ήταν η τελευταία φορά που δόθηκαν αυξήσεις ξανά. Αλλά θυμάμαι πως μπαίνοντας το 2010 οι (Γερμανοί) εκπαιδευτικοί πήραν αύξηση, κάπως αυτόματα, που σημαίνει πως μάλλον ήταν συνέχεια από προηγούμενη συμφωνία. Για πέρυσι δεν έμαθα.

Αξιοκρατία!

Δόθηκε στη δημοσιότητα το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων μέσα στο οποίο περιλαμβανόμαστε κι εμείς οι εκπαιδευτικοί, αν και είμαστε και λίγο διαφορετική κατηγορία και θα βγει κι άλλο πιο εξειδικευμένο. Σύμφωνα με δημοσίευμα των Νέων το αποτέλεσμα θα προκύπτει από έναν ειδικό τύπο που θα συνυπολογίζονται οι επιμέρους δείκτες και θα βγαίνει το τελικό αποτέλεσμα. Μάλιστα, όπως σχολιάστηκε στο μπλογκ Σαραντάκου, ο τύπος όπως είναι ενσωματωμένος στο δημοσίευμα δείχνει πως αυτός που τον έφτιαξε είχε διάφορα προβλήματα ως προς τη χρήση του επεξεργαστή κειμένου, αλλά ας το αφήσω αυτό, είναι άλλη ιστορία.

Πρωταπριλιά

Καλό μήνα. Είναι έθιμο τέτοια μέρα να λέγονται και να γράφονται ψέματα, ένα έθιμο όμως που δεν ακολουθεί το παρόν ιστολόγιο. Έθιμο είναι για εδώ να μην έχει δημοσιεύσεις Κυριακή, εκτός αν προκύπτει κάτι το ξεχωριστό. Τι το ξεχωριστό προέκυψε σήμερα; Τίποτα. Απλά η σημερινή Κυριακή συμπίπτει με την αρχή του μήνα αλλά και με το ξεκίνημα των διακοπών του Πάσχα. Όχι του δικού μας, του ανατολικού ή ορθόδοξου Πάσχα. Αλλά του δικού μας Πάσχα, των Δυτικών (Καθολικών, προτεσταντών και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων που έλεγαν πάλαι ποτέ οι ανακοινώσεις εκλογικών αποτελεσμάτων) κοινώς Λατίνων Πάσχα όπως γράφει το εορτολόγιο.

Ζωή «σκουπίδι»: Η φτώχεια επελαύνει και στη Γερμανία

Σε μετάφραση από το Σπίγκελ. Οι παρατηρήσεις είναι για το Βερολίνο, όμως το ίδιο διαπιστώνω και στο Μόναχο. Δεν μπορώ να πω, βέβαια, αν υπάρχει αύξηση, αλλά βλέπω πολύ κόσμο που ψάχνει να βρει μπουκάλια για επιστροφή (4 πλαστικά μπουκάλια 1 ευρώ, τα γυάλινα πολύ λιγότερο, υπάρχουν και πλαστικά που δεν έχουν εγγύηση άρα δεν επιστρέφονται).

Εγγυήσεις

Όταν λέω εγγυήσεις εννοώ αυτές που μας δίνουν όταν αγοράζουμε μια οποιαδήποτε συσκευή. Που συνήθως αρκεί να έχουμε την απόδειξη αγοράς για αν ισχύει αυτόματα η εγγύηση που μας δίνει ο κατασκευαστής ενός προϊόντος ή/και ο πωλητής. Και την οποία συνήθως, αφού περάσουν μερικές μέρες την πετάμε. Γιατί αν η συσκευή είναι ελαττωματική και το δούμε κατευθείαν με το που θα την ανοίξουμε, ε, δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψουμε την απόδειξη και να την χρησιμοποιήσουμε για να απαιτήσουμε απ' αυτόν που μας την πούλησε να μας δώσει μια άλλη. Αυτό είναι κάτι που είναι υποχρεωμένος να το κάνει. Στην Ελλάδα αυτό μπορεί να γίνει μέσα σε 8 μέρες (αν και κάποιοι το τραβάνε και στις 15).

Λονδίνο - Καιρός

Τι καιρός επικρατεί στο Λονδίνο; Ο φήμες θέλουν να επικρατεί υγρασία, κάτι που επιβεβαίωσα κι εγώ τις μέρες που ήμουν εκεί. Το ρεύμα του κόλπου είναι λένε υπεύθυνο για το ότι η θερμοκρασίες είναι ανεβασμένες, ειδικά αν σκεφτούμε ότι πόσο βόρεια βρίσκεται η πόλη. Ακόμα κι όταν βρέχει συνδυάζει τη ζέστη με τη βροχή! Κι όταν δεν βρέχει, μπορεί τη μέρα να μην το βλέπεις, αλλά μόλις πέσει το φως αρχίζει η υγρασία να κολλάει παντού. Πετύχαμε και βροχή, πετύχαμε και το βαρύ μολυβένιο καιρό. Ευτυχώς, πετύχαμε και ήλιο, κάτι που δεν είναι πολύ συνηθισμένο, οι μέρες ηλιοφάνειας είναι ελάχιστες.

Λονδίνο - Σκουπίδια

Οι Ευρωπαίοι είναι καθαροί άνθρωποι. Οι πόλεις τους είναι πεντακάθαρες κι όχι γεμάτες σκουπίδια όπως οι δικές μας και ειδικά η Αθήνα. Κι αυτό γιατί οι Ευρωπαίοι είναι άνθρωποι με αγωγή και δεν πετάνε τα σκουπίδια τους πέρα δώθε. Προσέχουνε, κλπ κλπ. Μας έχουνε πρήξει μ' αυτό το παραμύθι. Το έχω ξαναπεί πως δεν είναι έτσι. Κι αν βλέπουμε το κέντρο (ή και πιο πέρα) να είναι καθαρά αυτό οφείλεται στο γεγονός πως οι δήμοι φροντίζουν να καθαρίζουν συνέχεια. Στο Λονδίνο έχουν δώσει προτεραιότητα στο να βάζουν κάμερες (για την ασφάλεια των κατοίκων και των παρεπιδημούντων βεβαίως βεβαίως) και έτσι το μάζεμα των σκουπιδιών αναγκαστικά περνάει σε δεύτερη μοίρα.