Καλό Μήνα

Να ευχηθώ καλό μήνα. Πέρασε η ώρα, να προλάβω να το κάνω την Πρωτομαγιά, πριν αλλάξει η μέρα (εδώ στη Γερμανία, στην Ελλάδα ήδη άλλαξε). Σήμερα είχαμε βγει για ψήσιμο σε μια από τις λίμνες του Μονάχου (τη Φαζανερίζεε). Πριν λίγο γυρίσαμε.

Διαγωνισμοί και Πρωτιές

Πριν από μερικές μέρες ο φίλος μου ο Σωτήρης με ειδοποίησε για μια επιτυχία του γιου του Δημήτρη. Ή μάλλον όταν μου το πρωτοέστειλε, ακόμα δεν ήξερε αν θα υπήρχε η πρωτιά ή όχι. Τότε ήταν μόνο η συμμετοχή. Ήταν για έναν απ' τους διαγωνισμούς που διοργανώνει η Μάικροσοφτ. Παγκόσμιος «διαγωνισμός φοιτητικής καινοτομίας, με πάνω από 300.000 συμμετοχές από όλο τον κόσμο για το 2011», με τον τελικό να διοργανώνεται στην Αυστραλία και τους ελληνικούς τελικούς να είναι την περασμένη βδομάδα.

Επικίνδυνα Παχνίδια

Οι εκλογές της επόμενης Κυριακής κρύβουν και κινδύνους. Πέρα από το γενικό εκλογικό αποτέλεσμα η διαφαινόμενη ενδυνάμωση της Χρυσής Αυγής δημιουργεί επιπλέον προβλήματα. Έχω γράψει πολλές φορές για το ότι οι Γερμανοί φοβούνται να μην σκάσει το αυγό του φιδιού στη χώρα τους και οι όποιες αποφάσεις τους έχουν αυτό στο βάθος. Αλλά το να σκάσει αλλού, δεν τους απασχολεί καθόλου. Δεν είναι ο φασισμός ( ή ο ναζισμός) καθ' αυτός που φοβούνται. Αλλά η επάνοδός του στη χώρα τους. Αν είναι αλλού όχι μόνο δεν τους πειράζει, αντιθέτως τους βολεύει μιας και θα αποκτήσουν κι άλλοθι. Δεν θα είναι μόνοι τους. Αν κάποιος θέλει κάποια στοιχεία για το πώς και ανέβηκε ο Χίτλερ στην εξουσία (γιατί να μην ξεχνάμε, εκλέχτηκε, τον ψηφίσανε) υπάρχουν αρκετά στο διαδίκτυο. Αρκετά διδακτικό αυτό στο «Ενθέματα».
Ο καθένας μας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Λονδίνο - Φαγητό

Ποιο είναι το εθνικό φαγητό του Λονδίνου; Εξαρτάται. Αν μιλάμε για φαγητό του δρόμου (κάτι σαν βρώμικο) τότε αναμφίβολα το Φις-εντ-Τσιπς. Βέβαια, σήμερα κι αυτό όπως και τόσα άλλα έχει τυποποιηθεί. Στο δρόμο θυμάμαι να το 'χω δει πριν μερικές δεκάδες χρόνια. Αυτή τη φορά που πήγα, στο δρόμο δεν είδα να πουλάνε τίποτα. Όμως, το Φις-εντ-Τσιπς εξακολουθεί να πουλιέται από μαγαζάκια γρήγορου φαγητού. Εκτός απ' αυτά μπορεί να το βρεις και σε μαγαζιά πιο τυποποιημένα, σε κάποιες παμπ ας πούμε.

Τηλεφωνικοί Αριθμοί

Κουίζ: Πόσα νούμερα (ψηφία) έχει ένας τηλεφωνικός αριθμός στη Γερμανία; Δύσκολη απάντηση. Δεν θα το πιστέψει εύκολα κανείς πως μπορεί να έχει από τρία, χωρίς να είναι συνοπτικός! Τα παλιά χρόνια (πριν το 2002) στην Ελλάδα η κάθε περιοχή είχε τον κωδικό της. Αν ήθελες να πάρεις στην ίδια περιοχή δεν έβαζες κωδικό. Αν έπαιρνες σε άλλη έβαζες το 0 που έδειχνε πως τα νούμερα που θα ακολουθούσαν ήταν συνδυασμός κάπου προς άλλη περιοχή. Από 0 ξεκίναγες κι αν ήθελες να πάρεις κινητό. Σήμερα έχουμε πια συνηθίσει το νέο σύστημα και τα έχουμε ξεχάσει όλ' αυτά, αλλά στη Γερμανία τα ακολουθούν ακόμα. Η κάθε περιοχή έχει έναν κωδικό. Αν θέλεις να πάρεις στην ίδια περιοχή δεν χρειάζεται να τον βάλεις, αλλά κι αν τον έχεις δεν τον αντιλαμβάνεται το σύστημα ως λάθος, στην αναγνώριση της κλήσης πάντως, πάντα βγαίνει και ο κωδικός.

Αεροπορικό

Κάποτε για να ταξιδέψει κάποιος αεροπορικά έπρεπε να πάει σε ένα αναγνωρισμένο πρακτορείο και να ζητήσει να βγάλει ένα εισιτήριο. Αν ήθελε, ρώταγε και την τιμή και κανόνιζε αν τον έπαιρνε να ταξιδέψει ή όχι. Υπήρχαν δε δυο τιμές: μια οικονομική (Υ) που τη λέγαμε και δεύτερη θέση και μια πιο ακριβή, που λεγόταν πρώτη θέση αλλά για να μην ακούγεται τόσο άσχημα της δίναν κι άλλα ονόματα όπως π.χ. μπίζνες. Και οι αεροπορικές έκαναν εκπτώσεις σε τακτικούς πελάτες που ήταν κι αυτές προκαθορισμένες κι οι πελάτες αυτού του καιρού ήξεραν το τι και πώς και έκαναν τον προγραμματισμό τους (δεν αποφάσιζε κανείς εύκολα ένα αεροπορικό ταξίδι). Οι πράκτορες, για να προχωρήσουν στο κλείσιμο ή στην έκδοση των εισιτηρίων έπαιρναν τηλέφωνο την εταιρία και όταν κατάφερναν να επικοινωνούσαν μάθαιναν τι γίνεται για τη συγκεκριμένη πτήση. Ενημέρωναν το πελάτη τους (που μπορεί να τον βλέπαν μετά από κάποιες μέρες), έβγαζαν το εισιτήριο μέχρι κάποια προθεσμία που είχαν και έπαιρναν πάλι τηλ. την εταιρία και έδιναν τον αριθμό του εισιτηρίου ώστε να ολοκληρωθεί η πώληση. Πού τα θυμήθηκα θα ρωτήσει κάποιος αυτά. Εμ, μ' αυτά που συμβαίνουν!

Λονδίνο - με Καραβάκι

Η γέφυρα του πύργου, ένα από τα σύμβολα της πόλης

Όπως έχω ξαναγράψει, στο εξωτερικό, κάθε πόλη που έχει ένα ποτάμι, το αξιοποιεί για να οργανώνει βόλτες με καραβάκια. Το ίδιο και οι παραλιακές πόλεις, αν και όχι το ίδιο αποτελεσματικά. Το Λονδίνο λοιπόν δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Και μιας και η πόλη είναι απλωμένη κατά μήκος του Τάμεση, το καραβάκι, εκτός από μέσω για βόλτα είναι και μέσω συγκοινωνίας. Κι εμείς, όταν βρίσκουμε τέτοια ευκαιρία την εκμεταλλευόμαστε μιας και απολαμβάνεις την κρουαζιέρα σου σε πολύ φιλικές τιμές και για το Λονδίνο αυτό είναι σημαντικό.