Βατικανό

Άντε επιτέλους. Τέλειωσα με το Λονδίνο να πάρει σειρά και κάνας άλλος προορισμός. Σειρά έχει η Ιταλία (το Μπάμπεργκ δεν μετράει - είναι εσωτερικό, Γερμανία!) και ξεκινώ με το Βατικανό. Μα το Βατικανό είναι ξεχωριστό κράτος απ' την Ιταλία. Σύμφωνοι. Έτσι είναι μεν, αλλά. Ποιο είναι το αλλά; Μα με τα 0,44 τ.χλμ και τους 826 (λέει) κατοίκους του, τι κράτος να είναι. Εν πάση περιπτώσει, δεν γίνεται να πας σ' αυτό αν δεν πας στην Ιταλία (και μόνο). Και δεν νοείται να πας στη Ρώμη χωρίς να επισκεφτείς και το Βατικανό. Άρα; Με την Ιταλία μαζί θα το βάλω. Τουριστικά το Βατικανό αποτελείται από δυο κομμάτια: Τον Άγιο Πέτρο και το μουσείο του. Ενταγμένη στο μουσείο μέσα η Καπέλα Σιξτίνα, παρουσιάζεται ως το πιο διάσημο αξιοθέατό του.

Στέλιος Βάσκος 2

Ο Στέλιος Βάσκος τα κατάφερε. Έφυγε από τα Τρίκαλα με το ποδήλατό του, ήρθε στο Μόναχο και χθες το βράδυ επέστρεψε στα Τρίκαλα. Εξουθενωτική η τελευταία μέρα, ταλαιπωρημένος απ' τη ζέστη (και τα χιλιόμετρα) αλλά ευχαριστημένος που τα κατάφερε να ολοκληρώσει την προσπάθειά του.

Ρευματολήπτες

Μεγάλο μπλέξιμο υπάρχει αν ταξιδεύει κάποιος στην Ευρώπη και έχει μαζί του μια συσκευή που πρέπει να τη βάλει σε μια πρίζα. Κι αν μεν είναι το φις διπολικό, δηλαδή με δυο καλώδια μόνο, μπορεί και να βολευτεί. Αν όμως πρόκειται για τριπολικό (αυτό με τα τρία ποδαράκια μπροστά που πολλές φορές το τρίτο είναι απλά μια λάμα γυρισμένη, αυτές που όταν πρωτοήρθαν στην Ελλάδα τις λέγαμε σούκο (δεν ξέρω αν ακόμα χρησιμοποιείται ο όρος). ΘΑ μου πείτε πως σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας ακόμα υπάρχει ποικιλία από πρίζες τοίχου (ρευματοδότες το επίσημο όνομα) μιας και δεν εφαρμόζεται μια πρωτυποποίηση στο θέμα. Έτσι πολλές απ' τις παραλλαγές που συναντάμε στην Ευρώπη συναντώνται σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Η λύση είναι να έχεις μαζί σου τον κατάλληλο αντάπτορα. Μια ειδική μετατροπή που από τη πρίζα παίρνει το αντίστοιχο της χώρας και σου δίνει το δικό σου. Συνήθως, έχεις αρκετές παραλλαγές σε μια συσκευή, αλλά μόνο αν τον συγκεκριμένο αντάπτορα τον αγοράσεις απ' τη χώρα σου, γιατί στον προορισμό συνήθως πουλάνε τους ανάποδους!

Παιδιά σε εκδηλώσεις

Τι γίνεται όταν μια ομάδα παιδιών παίρνει βρίσκεται σε έναν χώρο που κυκλοφορεί πολύς κόσμος όπως π.χ. σε μια εκδήλωση; Το παρατήρησα κάτω απ' τον πύργο του Άιφελ στο Παρίσι. Και το είδα και στο Μόναχο την περασμένη Κυριακή που η BMW είχε μέρα γιορτής του προσωπικού της και των οικογενειών τους (και μιλάμε για μερικές χιλιάδες κόσμο). Τα παιδιά είναι εύκολο να χαθούν μέσα στην πολυκοσμία. Μιλάμε για παιδιά ηλικίας 5 - 6 - 7 χρονών, μπορεί και μεγαλύτερα. Για κάθε περίπτωση λοιπόν έχουν πάνω τους, σε εμφανές σημείο, ας πούμε κολλημένο ή καρφιτσωμένο στη μπλούζα τους ή περασμένο από το λαιμό (αν και αυτό έχει κινδύνους να πιαστεί κάπου) ένα χαρτί με το μικρό τους όνομα και το τηλέφωνο του συνοδού τους. Έτσι αν χαθούνε, ένα τηλεφώνημα λύνει το πρόβλημα.

Νοσοκομειακή Εμπειρία

Είχα και παλιότερα αναφερθεί στα νοσοκομεία αλλά θέλω να το κάνω για άλλη μια φορά. Πρόσφατα παιδί φίλων χρειάστηκε να μπει στο νοσοκομείο για κάνα δυο μέρες. Και το επισκεφθήκαμε. Ήταν το ίδιο νοσοκομείο που είχα την εμπειρία πέρυσι, αλλά στο παιδιατρικό του κομμάτι. Και λέω κομμάτι κι όχι τμήμα γιατί μιλάμε για ένα ολοκληρωμένο παιδιατρικό νοσοκομείο, όχι απλά την παιδιατρική κλινική. Ας περιγράψω το τι είδα, κυρίως πράγματα που διαφέρουν απ' τα συνήθη.

Σχεδιασμός δρομολογίων

Ένα ερώτημα που μου γίνονται είναι πως κανονίζω τα δρομολόγιά μου. Τόσο ως προς την επιλογή προορισμών όσο κυρίως το ποιον δρόμο θα ακολουθήσω όταν η μετάβαση γίνεται οδικά. Για το πρώτο η απάντηση είναι εύκολη και έχει δύο σκέλη. Το ένα είναι ανάλογα τι έχω ακούσει για τους διάφορους προορισμούς. Άλλα τα έχω διαβάσει σε ταξιδιωτικά περιοδικά (ένα ήταν το «Ταξιδεύοντας» που βγήκε δυο φορές, μια στις αρχές τις δεκαετίας του 80 και μια στα τέλη της του 90 και παρόλο που πέρασαν τόσα χρόνια υπάρχουν μέρη που μου έχουν μείνει και κάποια απ' αυτά τα επισκέφθηκα και δεν μετάνιωσα που τα θυμόμουνα και τα επιδίωξα) κι άλλα είναι γνωστά δημοφιλή μέρη που μπορεί να τα έχουν επισκεφθεί φίλοι, μπορεί και όχι.

Ντουσφερμπότ

Τι είναι το ντουσφερμπότ (Duschverbot); Εύκολη η μετάφρασή του: Ντους ή ντουζ ή όπως το λέει κανείς (ο διορθωτής μου δέχεται το ζ αλλά όχι το ς, Το ΛΝΕ δέχεται και τα δυο) είναι ο καταιονισμός (καλό, ε; πού το θυμήθηκα! Στα βαπόρια παλιά υπήρχαν κοινόχρηστοι καταιονιστήρες!) το να πέφτει δηλαδή νερό πάνω σου από την ομώνυμη συσκευή. Το φερμπότ γνωστό από τις ταινίες που αναφέρονται στη γερμανική κατοχή: φερμπότεν = απαγορεύεται, άρα το φερμπότ απαγόρευση. Και νουσφερμπότ η απαγόρευση να κάνουμε ντουζ. Πώς και γιατί, θα το εξηγήσω παρακάτω. Εδώ να πω πως η απαγόρευση ισχύει από τις 27 Ιούνη μέχρι τα τέλη Ιούλη - αρχές Αυγούστου(!) για όλους τους κατοίκους της πολυκατοικίας που μένω. Εντάξει, δεν είναι σημαντικό. Μόλις 18 πατώματα έχει η πολυκατοικία αυτή με καμιά 350αριά διαμερίσματα, γκαρσονιέρες και δυάρια (σπάνια τα μεγαλύτερα). Και τι κάνουμε μ' αυτήν;