Κατακόρυφη αύξηση κατά 78% της μετανάστευσης Ελλήνων στη Γερμανία

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231222265
Πάντως, μετά τις προχθεσινές δηλώσεις του Γερμανού υφυπουργού επί των ελληνικών υποθέσεων Φούχτελ περί αναποτελεσματικότητας των Ελλήνων (Στην Ελλάδα 3.000 κάνουν τη δουλειά που στη Γερμανία κάνουν 1.000 είχε δηλώσει κι ανάψει φωτιές - περιττό να πω πως η δική μου αντίληψη είναι εντελώς διαφορετική, με τίποτα δεν είναι πιο δουλευταράδες) χτες ο Γερμανός πρόξενος στη Θεσσαλονίκη φρόντισε να ανασκευάσει: Στην Ελλάδα δεν είναι οι άνθρωποι, αλλά το σύστημα αναποτελεσματικό. Το βλέπουμε, λέει, κι απ' τους Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία!

Οργάνωση

Πολλές φορές κατηγορούμε το Ελληνικό κράτος για ανοργανωσιά. Πως δεν βρίσκει άκρη με το τι του γίνεται κλπ. Σε αντίθεση με τους Γερμανούς που είναι πολύ οργανωμένοι. Αυτό πιστεύουν κι οι ίδιοι. Θυμάμαι σε κάποια ξενάγηση σε ένα από τα παλάτια που επισκεφτήκαμε η ξεναγός μας είπε πως τα χαλιά που βλέπαμε είχαν κλαπεί την περίοδο του ναζισμού, αλλά χάρη στην οργάνωσή τους που καταγράφουν τα πάντα, έψαξαν στα κιτάπια τους και βρήκαν πού είχαν πάει και τα έφεραν πίσω στη θέση τους! Πόσο γελιόμαστε όμως.

Μας παίρνουνε τα μέτρα

Μέτρα επί μέτρων κι άλλα μέτρα. Παίρνουνε μέτρα για μας ή μας παίρνουν (αυτοί) τα μέτρα ή μας παίρνουν και μας σηκώνουν τα μέτρα. Όπως και να το ερμηνέψει κάποιος, το ίδιο αρνητικό συμπέρασμα βγαίνει. Κι αν πάρουμε την έννοια με το "αυτοί", τότε ποιοι είναι αυτοί που επιβάλουν τα μέτρα. Γιατί αυτοί που τα παίρνουν είναι οι συγκεκριμένοι που τα ψηφίζουν περήφανα(;) στη Βουλή δηλώνοντας μάλιστα «ναι σε όλα», αν και ο τρόπος που γινόταν η ψηφοφορία την περασμένη Τετάρτη προς Πέμπτη ήταν ρυθμισμένη έτσι που να μην μπορεί κάποιος να πει ναι μόνο σε μερικά ενώ στα άλλα να πει όχι. Όλο το «πακέτο» ήταν σε ένα και μόνο άρθρο. Για να ξεπεραστούν διαφοροποιήσεις αλλά και όσα ορίζονται από τον κανονισμό της Βουλής τα έβαλαν όλα σαν ένα που λέει πως επικυρώνεται το μεσοπρόθεσμο που είναι στο παράρτημα (μόνο κάτι νούμερα έχει εκεί) και ορίζονται τα παρακάτω. Ένα άρθρο που πιάνει καμιά 250αριά σελίδες στο σχέδιο που είδα, ψηφισμένο και δημοσιευμένο σε ΦΕΚ γύρω στις 130 (Ν. 4093/2012, ΦΕΚ 222). Κι αντί για παραγράφους έχει μέρη και θέματα. Είμαι περίεργος όταν θα χρειαστούν παραπομπές σ' αυτόν πώς θα βρίσκουν άκρη. Αλλά προφανώς δεν είν' αυτό το θέμα.

Σεν Μαλό 2

Συνεχίζω λοιπόν σήμερα με το Σεν Μαλό. Το δημαρχείο της πόλης φωτισμένο το βραδάκι. Βρίσκεται σε κομβικό σημείο, δίπλα στην κεντρική πύλη και έχει είσοδο κι από μέσα κι απ' έξω. Στο τέλος της βόλτας μας είπαμε κι είπαμε να στήσουμε τη μηχανή μας και να βγούμε μια φωτογραφία μαζί του.

Σεν Μαλό

Κι ενώ ετοίμαζα διάφορα κομμάτια του Παρισιού μου έρχεται με μέιλ μια παρουσίαση με φωτογραφίες διαφόρων περιοχών της Γαλλίας από αερόστατο. Ανάμεσα σ' αυτές η παραπάνω απ' το Σεν Μαλό. Εντυπωσιακή;

Σημαντική η σημερινή μέρα μιας και συμπληρώνονται 53 χρόνια που ζω κι αναπνέω. Αλλά σημαντική για μένα. Για το ιστολόγιο, μια μέρα όπως οι άλλες. Και σειρά έχει το Σεν Μαλό (Saint Malo) που είναι μια πόλη 50 περίπου χιλιάδων κατοίκων στη βορειοδυτική Γαλλία. Ανήκει στη Βρετάνη (στα όριά της με τη Νορμανδία). Το έβαλα στο πρόγραμμά μου μιας και είχα ακούσει αρκετά καλά λόγια γι' αυτό, ειδικά απ' τη Σοφία που το είχε επισκεφτεί. Συνδυαζόταν εξάλλου περίφημα και με το Μον Σεν Μισέλ. Είναι πανέμορφο, αναμφίβολα, και έχει την ιδιαιτερότητα να αποτελείται από κλειστές θαλάσσιες λεκάνες (φυσικά λιμάνια) τη μια μέσα στην άλλη όπως φαίνεται στο χάρτη (αλλά δεν φαίνεται εύκολα όταν βρίσκεσαι εκεί)! Εκεί είχα και την εμπειρία της παλίρροιας που περιέγραφα παλιότερα, άρα, έμμεσα, έχω ήδη γράψει για την περιοχή.

Λέσβος

«Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει» λέει μια παροιμία. Κι ενώ έχω γράψει για μια σειρά μέρη, δεν έγραψα ποτέ για περιοχές της Ελλάδας κι ειδικά για τη Μυτιλήνη. Έτσι αποφάσισα να γράψω και μερικά από τις βόλτες μου στο νησί. Πώς και αποφάσισα να το αναφέρω αυτό σήμερα; Γιατί σήμερα εκτός απ' τους Μιχάληδες και τους Άγγελους που γιορτάζουνε, γιορτάζουν και κάμποσοι άλλοι: Γαβρίληδες, Στρατήδες (παρά τον Άι Στράτη, δεν το συνηθίζουν τότε, που δεν ξέρω και πότε είναι, αλλά στο νησί τέτοια μέρα γιορτάζουν με παρετυμολόγηση του ονόματος απ' το «Αρχιστράτηγος» που έχουν τον τίτλο οι σημερινοί τιμώμενοι), Σταμάτηδες και δεν θυμάμαι ποιος άλλος.

Δημοτικά Σχολεία

Στο σχολείο μου φέτος, συνήθως ξεκινάω μάθημα απ' την πρώτη ώρα. Έτσι, φτάνω λίγο μετά τις οκτώ. Κάθε πρωί λοιπόν, όταν πάω δυσκολεύομαι να φτάσω στο σχολείο. Κι αυτό γιατί στη διαδρομή μου περνάω από κάμποσα δημοτικά. Και μπορεί στο πρώτο (που είναι δίπλα στο σπίτι) να μην έχει αρχίσει ακόμα το ζόρι. μπορεί στο δεύτερο απλά να πρέπει να κάνω παράκαμψη μιας και στο Μενίδι κλείνουνε τους δρόμους που βρίσκεται η είσοδος του σχολείου για να διευκολύνουν την ασφαλή πρόσβαση των μικρών μαθητών αλλά στο τρίτο που είναι κολλητά με το σχολείο εκεί το πράγμα ζορίζει. Να σημειώσω πως το ίδιο θα ήτανε αν σταμάταγα και στο δεύτερο και φαντάζομαι και στα άλλα δημοτικά της περιοχής.