Μέτρα επί μέτρων κι άλλα μέτρα. Παίρνουνε μέτρα για μας ή μας παίρνουν (αυτοί) τα μέτρα ή μας παίρνουν και μας σηκώνουν τα μέτρα. Όπως και να το ερμηνέψει κάποιος, το ίδιο αρνητικό συμπέρασμα βγαίνει. Κι αν πάρουμε την έννοια με το "αυτοί", τότε ποιοι είναι αυτοί που επιβάλουν τα μέτρα. Γιατί αυτοί που τα παίρνουν είναι οι συγκεκριμένοι που τα ψηφίζουν περήφανα(;) στη Βουλή δηλώνοντας μάλιστα «ναι σε όλα», αν και ο τρόπος που γινόταν η ψηφοφορία την περασμένη Τετάρτη προς Πέμπτη ήταν ρυθμισμένη έτσι που να μην μπορεί κάποιος να πει ναι μόνο σε μερικά ενώ στα άλλα να πει όχι. Όλο το «πακέτο» ήταν σε ένα και μόνο άρθρο. Για να ξεπεραστούν διαφοροποιήσεις αλλά και όσα ορίζονται από τον κανονισμό της Βουλής τα έβαλαν όλα σαν ένα που λέει πως επικυρώνεται το μεσοπρόθεσμο που είναι στο παράρτημα (μόνο κάτι νούμερα έχει εκεί) και ορίζονται τα παρακάτω. Ένα άρθρο που πιάνει καμιά 250αριά σελίδες στο σχέδιο που είδα, ψηφισμένο και δημοσιευμένο σε ΦΕΚ γύρω στις 130 (Ν. 4093/2012, ΦΕΚ 222). Κι αντί για παραγράφους έχει μέρη και θέματα. Είμαι περίεργος όταν θα χρειαστούν παραπομπές σ' αυτόν πώς θα βρίσκουν άκρη. Αλλά προφανώς δεν είν' αυτό το θέμα.
Τα μέτρα που πάρθηκαν δεν είναι αυτά που θα ήθελε η οποιαδήποτε τρόικα. Γιατί οι εκπρόσωποί της, αυτοί που ελέγχουν και λογαριάζουν τα δεδομένα, το μόνο που μετράνε είναι νούμερα. Και τα μέτρα, νούμερα δεν βγάζουν. Μπορεί οι κυβερνώντες να υπολογίζουν και να λένε πως μ' αυτό θα βγάλουμε τόσα και με το άλλο τόσα αλλά οι ελεγκτές άλλα ζητάνε. Γι' αυτό και τα μέτρα υπολογίζονταν στα 11,5 δις, κάποια στιγμή ανέβηκαν στα 13,5 - 14 ενώ στην τελευταία ανακοίνωση γινόταν λόγος για 10! Τόση συνέπεια. Μέτρα που λένε πως θα αυξηθούν τα έσοδα γιατί θα αυξηθεί η φορολόγηση του πετρελαίου π.χ. (εντάξει, παλιό, αλλά με βολεύει για το π.χ. μου) χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι μπορεί να μειωθεί η κατανάλωση και να μην έρθει η αύξηση που υπολογιζότανε. Το ότι τα μέτρα δεν είναι οι οδηγίες της τρόικας αλλά η εφαρμογή ιδεών φαίνεται κι απ' την αντιμετώπιση της τροπολογίας (της τελευταίας στιγμής) για τους υπαλλήλους της βουλής. Οπότε, αφού δεν γίνεται να περάσει οτιδήποτε απ' τη βουλή χωρίς να δουλέψουν οι υπάλληλοί της η τροπολογία αποσύρθηκε. Αν ήταν όρος της τρόικας προφανώς δεν θα ήταν δυνατόν να αποσυρθεί αφού αυτό θα ακύρωνε το πακέτο.
Αλλά αυτό φαίνεται κι από κάτι άλλο. Η έγκριση της εκταμίευσης των χρημάτων «σωτηρίας» δεν θα γίνει πριν ψηφιστεί και ο προϋπολογισμός που μετράει το χρήμα. Γι' αυτό και φέτος, για πρώτη φορά στα χρονικά ο προϋπολογισμός ψηφίζεται αρχές Νοέμβρη. Όλα τα χρόνια, αυτό γινόταν τέλος Δεκέμβρη, λίγο πριν τα Χριστούγεννα (συνήθως την τελευταία Κυριακή πριν) και μετά οι βουλευτές πήγαιναν ήσυχοι για τις διακοπές τους. Αλλά φέτος, επείγει. Για τη δόση μας ρε γμτ.
Αυτό με τη δόση κάπως μου κάνει και μου φέρνει συνειρμούς. Όπως οι ναρκομανείς ψάχνουν τη δόση τους, έτσι κι εμείς. Κάθε τρεις και λίγο βγαίνουμε βόλτα για τη δόση μας. Κι όπως οι έμποροι εκβιάζουν τους χρήστες που δεν έχουν αρκετά να πληρώσουν και τους μετατρέπουν σε βαποράκια, κάπως έτσι γίνεται και με μας. Κάθε φορά που πάμε για τη δόση μας, μας ζητάνε να κάνουμε διάφορα θελήματα. Να ξεβρακώσουμε το σύστημά μας από κάθε προστασία των εργαζόμενων. Και κοντά με τους εργαζόμενους κι οι συνταξιούχοι κι όποια μέτρα πρόνοιας είχαν καταφέρει να ισχύσουν σ' αυτή τη χώρα.
Τι πρόκειται να γίνει παραπέρα; Οι κυβερνώντες μας είναι αποφασισμένοι να μας σώσουν μέχρι τέλους. Ακόμα και μ' αυτά τα μέτρα κάτι έχει γλυτώσει. Θα τα πετσοκόψουν κι αυτά και μετά θα μπορούν να μας εγκαταλείψουν ήσυχοι. Προς το παρόν μας παραμυθιάζουν πως όλα γίνονται για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να έχουμε νόμισμα το ευρώ. Όταν δεν θα υπάρχει τίποτα άλλο να μας πάρουν τότε θα πάψει και το παραμύθι αυτό. Τι θα γίνει τότε; Εξαρτάται. Υπάρχουν διάφορες φυγόκεντρες δυνάμεις μέσα στην νομισματική ένωση. Κάποιοι υποστηρίζουν πως είναι καλύτερα να διαλυθεί. Αν εκτιμηθεί κάτι τέτοιο, τότε το ξήλωμα θα ξεκινήσει με την αποπομπή της Ελλάδας και θ' αρχίσει η διάλυση. Και θα τα ρίχνουνε σε μας που το διαλύσαμε κι αυτοί θα βγαίνουν λάδι. Αν κρίνουν πως το ευρώ χρειάζεται ακόμα, το πολύ να μας πάρουν κι άλλα μέτρα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Διαβάζω πως παρόμοια μέτρα λιτότητας παίρνονται και στο αναπτυγμένο οικονομικά (και πρώην κέντρο της παγκόσμιας οικονομίας) Λονδίνο. Αλλά κι αυτοί διοργάνωσαν Ολυμπιακούς το καλοκαίρι! Η κρίση τους ήρθε πολύ άμεσα. Δεν περίμενε μερικά χρονάκια όπως στα εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήπριν αρκετές μέρες διάβασα στην Bild -έχει για μένα εύκολο λεξιλόγιο, γι αυτό και την παρακολουθώ- ότι είναι ανήσυχοι οι γερμανοί για τις καταθέσεις τους και σκέπτονται πόσο ασφαλείς είναι στις τράπεζες... Τι μας θυμίζει αυτό, πριν ένάμιση χρόνο περίπου οι μικροκαταθέτες στην Ελλάδα, πήραν τα χρήματα σπίτι τους γιατί φοβόντουσαν κάτι ανάλογο.
ΑπάντησηΔιαγραφή