Σεν Μαλό

Κι ενώ ετοίμαζα διάφορα κομμάτια του Παρισιού μου έρχεται με μέιλ μια παρουσίαση με φωτογραφίες διαφόρων περιοχών της Γαλλίας από αερόστατο. Ανάμεσα σ' αυτές η παραπάνω απ' το Σεν Μαλό. Εντυπωσιακή;

Σημαντική η σημερινή μέρα μιας και συμπληρώνονται 53 χρόνια που ζω κι αναπνέω. Αλλά σημαντική για μένα. Για το ιστολόγιο, μια μέρα όπως οι άλλες. Και σειρά έχει το Σεν Μαλό (Saint Malo) που είναι μια πόλη 50 περίπου χιλιάδων κατοίκων στη βορειοδυτική Γαλλία. Ανήκει στη Βρετάνη (στα όριά της με τη Νορμανδία). Το έβαλα στο πρόγραμμά μου μιας και είχα ακούσει αρκετά καλά λόγια γι' αυτό, ειδικά απ' τη Σοφία που το είχε επισκεφτεί. Συνδυαζόταν εξάλλου περίφημα και με το Μον Σεν Μισέλ. Είναι πανέμορφο, αναμφίβολα, και έχει την ιδιαιτερότητα να αποτελείται από κλειστές θαλάσσιες λεκάνες (φυσικά λιμάνια) τη μια μέσα στην άλλη όπως φαίνεται στο χάρτη (αλλά δεν φαίνεται εύκολα όταν βρίσκεσαι εκεί)! Εκεί είχα και την εμπειρία της παλίρροιας που περιέγραφα παλιότερα, άρα, έμμεσα, έχω ήδη γράψει για την περιοχή.

Ο κεντρικός σταθμός της πόλης. Άσχετα αν πρόκειται για μια μικρή περιφεριακή πόλη τόσο ο σταθμός είναι αξιόλογος, όσο και η σύνδεση με την ενδοχώρα. Τόσο με τα γρήγορα τρένα με Παρίσι όσο και με πιο αργά, με την Ρεν, την πρωτεύουσα της περιφέρειας.

Εκτός από τα τρένα όμως, τις συγκοινωνίες τις εξυπηρετούν και τα λεωφορεία. Ο σταθμός τους βρίσκεται, πού αλλού, ακριβώς έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό. Το ιστιοφόρο καράβι στο λιμάνι, δεν είναι για συγκοινωνία, υπάρχουν άλλα γι' αυτόν το σκοπό, άλλου είδους, που ξεκινούν από δω. Όμως είναι όμορφο!

Ένα μεγάλο κομμάτι της πόλης (η παλιά πόλη) είναι τειχισμένο (La Ville Intra-Muros). Δεν υπάρχει πρόσβαση από τη θάλασσα,

αλλά και από τη στεριά η είσοδος στο κάστρο γίνεται (ή μάλλον γινόταν) από ελεγχόμενες πύλες.

Η πόλη έχει (ιστορική) σύνδεση και με την Ελλάδα. Έχετε ακούσει την οδό Σατωβριάνδου; Είναι η εξελληνισμένη ονομασία του γάλλου φιλέλληνα Σατωμπριάν ο οποίος ήταν τέκνο του Σεν Μαλό και του οποίου ο τάφος βρίσκεται σ' ένα από τα νησάκια που βρίσκονται έξω απ' την πόλη και μπορείς να πας περπατώντας με την άμπωτη! Στην πόλη υπάρχουν αγάλματά του αλλά και καταστήματα που φέρουν το όνομά του.

Στενά δρομάκια στην εντός των τειχών πόλη και μάλλον στενά κτίρια, αλλά αρκετά ψηλά (ούτ' εδώ ξέρουν από σεισμούς).

Κι άλλες φωτογραφίες από τα τείχη. Που κάποτε φυλάγονταν με κανόνια τα οποία σήμερα γίνονται «παιχνίδια στα χέρια των παιδιών»!

Η πόλη διαθέτει και αεροδρόμιο! Μικρό, στο γειτονικό Ντινάρ, εξυπηρετεί τις τουριστικές μετακινήσεις. Είναι στην απέναντι μεριά του κόλπου, και διακρίνονται τα αεροπλάνα που προσγειώνονται ή απογειώνονται καθώς και ο πύργος - αν δεν έχει ομίχλη.

Γιατί η ομίχλη εδώ είναι τακτικός επισκέπτης. Δεν έχει ώρες. Το πρωί που πήγαμε, για παράδειγμα, υπήρχε μια αχλή, που μας δυσκόλευε να δούμε τα νησάκια που βρίσκονται λίγο έξω απ' το Σεν Μαλό. Δεν μιλάμε για τα νησιά της Μάγχης, τα γνωστά και ως Channel Islands που βρίσκονται μερικά μίλια από δω. Αλλά για άλλα που βρίσκονται λίγο έξω απ' την ακτή. Αργότερα η ομίχλη άρχισε να πέφτει και η ορατότητα μειωνόταν σταθερά. Το απογεματάκι που βγήκαμε είχε σηκωθεί, αλλά καθώς σουρούπωνε αρχίσαμε να μην μπορούμε να δούμε τίποτα εκτός από ένα άσπρο σύννεφο. Και ξαφνικά, με το που δύει ο ήλιος τα πάντα φωτίζονται!

Σχολιαρόπαιδα έπαιζαν στην άμμο και μετά μπήκαν και στο νερό. Εδώ δεν υπάρχει η απαγόρευση να βραχούνε όπως υπάρχει σε μας. Θυμάμαι όταν πριν μερικά χρόνια είχαν έρθει με ανταλλαγή στο σχολείο των παιδιών μου μαθητές από την Πολωνία, τη Λιθουανία ή το Βέλγιο και πήγαιναν κοινές εκδρομές, με το που βρίσκονταν δίπλα στη θάλασσα, έβγαζαν τα παπούτσια τους κι έμπαιναν μέσα. Και τα δικά μας κοίταζαν με απορία τόσο αυτά όσο και τους δασκάλους τους που δεν τους φώναζαν.
Το Σεν Μαλό είναι πατρίδα και πολλών εξερευνητών του 15ου και 16ου αιώνα. Γι' αυτό και στηνπινακίδα που δείχνει το τι βλέπεις προς τις διάφορες κατευθύνσεις, υπάρχει γραμμένο το Κεμπέκ. Μπορεί να βρίσκεται πολλά μίλια μακρυά, αλλά από εδώ ξεκίνησαν τα πλοία που ανακάλυψαν τον (γαλλικό) Καναδά. Από δω, ξεκίνησαν και τα πλοία που ανακάλυψαν τις Μαλβίνες ή όπως τα λένε οι Εγγλέζοι Φώκλαντ (και για το οποία ο πόλεμος είναι μάλλον σε αναστολή, αφού επεισόδια συμβαίνουν τακτικά). Η ονομασία στα ισπανικά Μαλβίνες είναι από το γαλλικό Μαλουίνες (Îles Malouines), τα νησιά αυτών από το Μαλό!

Άποψη από τα τείχη σας έδειξα; Να βάλω και καμιά φωτογραφία απ' αυτά. Προσοχή στις καμινάδες των κτιρίων. Δεν ξέρω αν θα καταφύγουμε κι εμείς σε τέτοια κόλπα τώρα που το πετρέλαιο έχει πάρει την ανηφόρα. Αλλά παλιότερα (όπως και στο Λονδίνο) κάθε διαμέρισμα πολυκατοικίας είχε το δικό του τζάκι. Αλλά και το κάθε δωμάτιο του διαμερίσματος. Κι οι καμινάδες ανέβαιναν σε πακέτο!

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Αλλά θα συνεχίσω με το Σεν Μαλό...