Πληροφόρηση στα ΜΜΜ

Στη Γερμανία η πληροφόρηση με πινακίδες και φωνή είναι πανταχού παρούσα. Στο S-bahn (ες μπαν είναι το αντίστοιχο του προαστιακού) και στα υπόλοιπα τρένα δεν λέει μόνο ποια είναι η επόμενη στάσεις (ή μάλλον οι επόμενες γιατί δείχνει αρκετές) αλλά κι όταν πλησιάζει δείχνει ποια τοπικά μέσα περνάνε από κει (κι όταν λέμε από κει το εννοούμε, φροντίζουν οι γραμμές των λεωφορείων και τραμ να περνάνε δίπλα απ' τους σταθμούς των τρένων και του μετρό) και σε πόση ώρα (η προβλεπόμενη κι η τυχόν καθυστέρηση από δίπλα)

Χριστουγεννιάτικος στολισμός στη Γερμανία

Συνήθως, όταν μιλάμε για στολισμό έχουμε δυο ειδών: τον δημόσιο (δημοτικό), στους δρόμους δηλαδή και τον ιδιωτικό, στα σπίτια. Στη Γερμανία ούτε το ένα συνηθίζεται ούτε το άλλο. Για παράδειγμα, ο στολισμός στο Μόναχο ήταν αυτός των φωτογραφιών. Σε δυο δρόμους κοντά στην (κεντρική) Μαρίενπλατς είχαν βάλει κάποια αστεράκια και τέτοια στις κολώνες φωτισμού καθώς επίσης κι αυτή την αψίδα. Στους υπόλοιπους δρόμους τίποτα, το χρώμα το δίνουν οι χριστουγεννιάτικες αγορές που είναι σε πολλά σημεία και με φώτα. Βέβαια, μιλάμε για πριν τα Χριστούγεννα. Οι αγορές κλείνουν σε διάφορες ημερομηνίες ανάμεσα παραμονή Χριστουγέννων (στο Μόναχο) και μέχρι την πρωτοχρονιά (ανοίγουν παντού 4 Σαββατοκύριακα πριν τα Χριστούγεννα).

Φωτισμός στους δρόμους (ξανά)

Έψαχνα να βρω μια φωτογραφία που να φαίνεται πως ο φωτισμός στους δρόμους του Μονάχου (και της Γερμανίας γενικότερα) είναι ελάχιστος, οριακός. Αλλά δεν συνηθίζει κανείς να βγάζει φωτογραφίες όταν δεν έχει φως, εκτός αν το κάνεις επιτούτου. Τελικά δεν βρήκα καμιά κι έτσι παραπάνω υπάρχει μια φωτογραφία που έχει μπόλικο φως. Αλλά αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά, θα δει πως το φως είναι από τα μαγαζιά. Η φωτογραφία είναι από δρόμο δίπλα απ' το δημαρχείο, στο κέντρο του Μονάχου, ένας δρόμος με μπόλικη κίνηση κι έτσι τα μαγαζιά είναι καταστόλιστα και κατάφωτα. Γιατί αν φύγεις λίγο από το κέντρο (όχι πολύ, 100 - 200 μέτρα) τα φώτα των δρόμων ίσα που σου επιτρέπουν να κυκλοφορείς χωρίς να σκοντάφτεις (βέβαια, δεν είναι εύκολο να σκοντάψεις, δεν έχει πεταμένες πλάκες στα πεζοδρόμια ή άλλα περίεργα πράγματα 😀).

Κάρτα για πληρωμή; Όχι δεν θα πάρω

Κι ενώ στην Ελλάδα επιβάλλονται τα μηχανάκια για πληρωμή με κάρτα ακόμα και στις λαϊκές, στη Γερμανία επιμένουν στα μετρητά. Όπως στο μαγαζάκι της φωτογραφίας με ασιάτικο φαγητό. Με το που πήγα να παραγγείλω μου έδειξε την πινακίδα που είχε μπροστά απ' το ταμείο (και χώρο παραγγελιών):"nur Bargeld" Μόνο μετρητά. Και δεν είναι το μόνο.

Έργα DB Hauptbahnhof (και όχι μόνο)

Το Μόναχο για μένα είναι κι ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός του, το Hauptbahnhof. Ξεκινώντας απ' το γνωστό τραγούδι του Διονυσίου "Στο σταθμό του Μονάχου" (που όσο ήμουν στη Γερμανία το είχα ρινγκτόν στο κινητό μου - και ναι, είναι του Διονυσίου, όχι του Καζαντζίδη όπως πολλές φορές νομίζουμε), αλλά και απ' τις ώρες που πέρασα σ' αυτόν την εποχή εκείνη καθώς έμενα στο Μόναχο αλλά δούλευα στο Μανχάιμ (350χλμ), τη Στουτγάρδη (220χλμ) ή το Άουγκσμπουργκ (60χλμ). Οπότε τώρα που βρέθηκα ξανά στην πόλη, θα πέρναγα οπωσδήποτε κι απ' αυτόν.

Χιόνια στο Μόναχο

Πριν κάνα μήνα και κάτι έπεσε χιόνι στο Μόναχο. Μέχρις εδώ τίποτα το περίεργο. Όταν ήμουν εκεί, την πρώτη χρονιά χιόνι είδαμε γύρω στις 10 Οκτώβρη και βλέπαμε τακτικά μέχρι τον Μάρτη. Και μούχε κάνει εντύπωση πως το χιόνι δεν ψήλωνε καθόλου παρόλο που χιόνιζε κάθε τρεις και λίγο. Κι ενώ η θερμοκρασία ήταν κάτω απ' το μηδέν συνέχεια (αυτό που λέγεται ολικός παγετός) πάλι το χιόνι έλιωνε. Την εποχή εκείνη σχολίαζα (και εντυπωσιαζόμουνα) απ' το πόσο άμεσα και αποτελεσματικά γινόταν ο εκχιονισμός. Μάλιστα, πολλές φορές όταν έπεφταν στην Ελλάδα χιόνια και κοβόταν στα δυο (ή και περισσότερα) κομμάτια απ' το χιόνι και την αδυναμία να καθαρίσουν τους δρόμους, λέγαμε πως είναι η ανοργανωσιά που φταίει, αν και, προσωπικά, συνήθως έλεγα πως για το τόσο μικρό διάστημα που είναι οι χιονοπτώσεις, είναι δύσκολο να έχουμε την ετοιμότητα για την αντιμετώπισή τους. Πάντως, το Μόναχο το είχα(με) σαν υπόδειγμα.

Μόναχο, 10+ χρόνια μετά

Βρέθηκα στο Μόναχο μετά από πολλά χρόνια. Έμεινα εκεί σχεδόν τρία χρόνια, 2009 - 2012, ξαναπήγα περαστικός το καλοκαίρι του 2013 κι από τότε μόνο με τη σκέψη μου ταξίδευα εκεί. Πριν κάνα μήνα ξαναπήγα. Να ζήσω τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρά τους ξανά, 12 χρόνια απ' την τελευταία φορά (τα χριστούγεννα του 2011 ήταν η προηγούμενη, έτσι;). Τα κατάφερα, πήγα για λίγες (πολύ λίγες τελικά) μέρες και κατευθείαν μούρθε να γράψω και να σχολιάσω καταστάσεις. Και μπήκε το θέμα: σε ποιο μπλογκ να τα βάλω αυτά που θα γράψω; Σ' αυτό που είναι γερμανικού ενδιαφέροντος ή στο καινούριο που είναι γενικού ενδιαφέροντος.