Χιόνια (Ξανά)

Είπα να βάλω μερικές ακόμα φωτογραφίες από χιονισμένα τοπία. Είναι τέτοιες που έχουν αυτό το κάτι που θέλω: την πλήρη λευκότητα. Έγραφα την περασμένη βδομάδα για τα χιόνια και το πόσο δύσκολο είναι να δώσεις αυτή την εικόνα του χιονιού που μόλις πέφτει και φτιάχνει μια κορνίζα στα (φυλλοβόλα) δέντρα και τα κάνει από μουντά καφέ να φαίνονται φωτεινά άσπρα. Αν και, ωραία είναι και τα έλατα όταν είναι γαρνιρισμένα με χιόνι, γιατί κι αυτά είναι τέτοια τα φύλλα τους που δεν το κρατάνε.

Κι ότι η βασική δυσκολία είναι πως το χιόνι αυτό που μένει στα κλαδάκια είναι τόσο λίγο που με το που σταματάει η χιονόπτωση λιώνει και χάνεται. Γιατί είναι γεγονός, πως εδώ το χιόνι εξαφανίζεται πολύ γρήγορα. Αν και η θερμοκρασία μπορεί να είναι κάτω απ' το μηδέν, αυτό υποχωρεί και εξαφανίζεται. Δεν ξέρω αν φταίει το υψόμετρο (αλλά τότε στα βουνά θα ήταν πιο έντονο το φαινόμενο και δεν θα έμενε καθόλου χιόνι) ή τι άλλο. Γεγονός πάντως είναι πως το χιόνι δεν φτάνει σε μεγάλο ύψος. Πιάνει 10 - 15 πόντους και διατηρείται σ' αυτό το ύψος για καιρό παρά το γεγονός ότι πέφτει φρέσκο.

Όταν τράβηξα εκείνες φωτογραφίες μόλις και πρόλαβα, αφού σταμάτησε η χιονόπτωση κι όχι μόνο αυτό αλλά ανέβηκε και η θερμοκρασία τόσο που άρχισαν να λιώνουν. Οι δρόμοι καθάρισαν τελείως. Μάλιστα την Τετάρτη το θερμόμετρο σκαρφάλωσε στους 14 βαθμούς στο Μόναχο! Αλλά το θαύμα κράτησε μια μέρα μόνο. Από την νύχτα προς την Πέμπτη το χιόνι ξανάρχισε να πέφτει το Σαββατοκύριακο το έλιωσε πάλι ενώ σήμερα έχει στρώσει πάλι. Έτσι είπα να εκμεταλλευτώ τις στιγμούλες.

Θέλω να γράψω ξανά για το κατά πόσο υπάρχουν εδώ προβλήματα με τις συγκοινωνίες κλπ όταν πέφτουν τα χιόνια. Θα στεναχωρήσω την παλαίποτε διευθύντριά μου Λίτσα που όταν έπεφταν χιόνια και λέγαμε να κλείσει το σχολείο ή με τα πολλά το αποφάσιζε ο νομάρχης διαμαρτυρόταν και έλεγε πως εμείς με το παραμικρό θέλουμε να κλείνουμε (υπονοώντας έμμεσα πως είμαστε λουφαδόροι) ενώ στην Ευρώπη δουλεύουν κανονικά, κάτω από όλες τις συνθήκες. Πρώτος αντίλογος: ναι, εδώ τα σχολεία δεν κλείνουν με το χιόνι αλλά με τη ζέστη. Να θυμίσω ότι αν το θερμόμετρο δείχνει 25 βαθμούς υπό σκιά στις 10 το πρωί, τα σχολεία κάνουν μάθημα μέχρι την τέταρτη ώρα και μετά δρόμο. Αρμόδιο όργανο για την απόφαση αυτή ο διευθυντής του σχολείου.

Αλλά πέρα απ' το κλείσιμο ή μη των σχολείων, με το που πέφτει χιόνι γίνεται χαμός. Όταν ήμουνα στην Κολωνία μια τοπική εφημερίδα είχε τίτλο "Πρώτο Χιόνι - Πρώτο Χάος". Αλλά και κάθε φορά που έχει χιονοπτώσεις οι καθυστερήσεις στα τρένα είναι κανόνας. Στα μακρινά δρομολόγια, αν είναι μέχρι μια ώρα γίνονται τα δρομολόγια. Αν είναι παραπάνω αρχίζουν οι περικοπές. Και επικρατεί ένα κομφούζιο. Όχι πως δεν έχουν καθυστερήσεις και τα τοπικά. Χαμός. Στο σχολείο τα παιδιά κάθε μέρα και από κάποια περιοχή θα φέρουν βεβαίωση για καθυστέρηση. Και αν είσαι μέσα σε μια πόλη δεν το καταλαβαίνεις αφού αντί κάθε 10 λεπτά άντε να περάσουν στα 20. Κι επειδή είναι κάθε λίγο, δεν καταλαβαίνεις αν αυτό ήταν να περάσει πριν μισή ώρα ή ήταν το προηγούμενο καθυστερημένο. Εγώ όμως που μετακινούμαι καθημερινά γίνομαι μάρτυρας σωρείας καθυστερήσεων, άσχετα αν κάποιες με βολεύουν ή δεν με επηρεάζουν αφού έχω αρκετές επιλογές για το πιο τρένο θα πάρω. Αλλά αν κάποιος έχει εισιτήριο για συγκεκριμένο τρένο, τότε καταλαβαίνει τις καθυστερήσεις και πολύ καλά μάλιστα.