Ουλμ

Η Ουλμ (ή το Ουλμ, ποιο είναι το σωστό και γιατί, δεν ξέρω Ulm στα γερμανικά) είναι μια πόλη η οποία μου κάνει κλικ. Δεν ξέρω γιατί. Δεν ξέρω πώς. Περνάω από την Ουλμ καθημερινά πηγαίνοντας (και γυρίζοντας) στο σχολείο. Και έτσι που τη βλέπω από το τρένο με έκανε να θέλω να την επισκεφτώ. Ήδη έχω πάει μια φορά, αλλά επειδή είχε κρύο έφυγα γρήγορα, αλλά θα ξαναπάω, να έχω χρόνο.

Χιόνια

Χιόνια, χιόνια, κι άλλα χιόνια. Πάνω που είπαμε πως τελειώσαμε και ξεμπερδέψαμε μ' αυτά (τέτοιες κουβέντες δεν λέγονται ούτε στην Ελλάδα από τέλος Φλεβάρη) πάνω που είδαμε καμιά δεκαριά μέρες με θερμοκρασίες στα συν, πάνω που είπανε οι του δήμου να καθαρίσουνε τα γαρμπίλια, νάτα και ξαναεμφανίστηκαν. Ξανά μανά χιόνια, και σε μεγάλη περιοχή. Χθες χιόνιζε από το Μόναχο μέχρι τη Στουτγάρδη σε όλη τη διαδρομή και, σχεδόν, ομοιόμορφα. Ξανά μανά μπιλοζίρια και χοντρά μάλιστα, μέχρι -9 έφτασε που δεν είχαμε τόσο χαμηλά ούτε το χειμώνα, ένα -17 ήταν κι από κει και πέρα μέχρι -7, -8. Άντε πάλι τα γάντια κι οι κουκούλες, άντε ξανά τα πάντα άσπρα. 'Έστω και αν το χιόνι δεν έπιασε μεγάλο ύψος είναι ένα ομοιόμορφο σεντόνι πάνω από τα πάντα. Σαν κάποιος να έριξε μπόλικη ζάχαρη άχνη παντού.

Το Μόναχο με τη Ματιά του Δημήτρη

Γενική άποψη του Μονάχου

Έχω ξαναγράψει ότι την προηγούμενη βδομάδα ήταν εδώ ο γιος μου, ο Δημήτρης με έναν φίλο του. Έκαναν αρκετές βόλτες στην περιοχή, μια μέρα μου έκαναν παρέα και στη Στουτγάρδη. Στις βόλτες τους είχε και τη φωτογραφική μηχανή και έβγαλε αρκετές όμορφες φωτογραφίες, κάποιες από μέρη που εγώ δεν έχω πάει (και ίσως δεν θα με ενδιέφεραν) και λέω να βάλω μερικές. Εκτός των άλλων δείχνουν το Μόναχο λίγο πριν ξεκινήσει η άνοιξη (και πριν τα νέα χιόνια)!

Οικονομία Κάνε 2

Το γεγονός ότι υπάρχει τόση σπέκουλα τις τελευταίες μέρες από μεριάς μέσων της Γερμανίας για το χρέος της Ελλάδας και οι διάφορες εξυπνακίστικες προτάσεις πουλήστε την Ακρόπολη ή την Κέρκυρα ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο πατάνε στην ιδιαίτερη σημασία που δίνουν οι Γερμανοί στο σεντς τους, όπως έγραφα και χθες. Ότι δηλ. θεωρείται αδιανόητο γεγονός το να αφήσεις έστω και ένα σεντς να σου φύγει. Κι έφερα για παράδειγμα τον τρόπο που πληρώνουν το λογαριασμό: ακριβώς ό,τι έφαγε ο καθένας. Ή αν πέσει ένα σεντς θα κάνουν άνω κάτω το τόπο μέχρι να το βρουν. Αν λοιπόν πάρουμε υπόψη μας αυτό, μπορούμε να καταλάβουμε το γιατί η όποια ιδέα να πληρώσουν για άλλον τους είναι αδιανόητη και γιατί κατά συνέπεια πιάνουν τέτοια ευφυολογήματα.

Πώς Πληρώνουν οι Γερμανοί

Όταν πας με παρέα Γερμανών ή όταν βλέπεις στο τραπέζι τη διπλανή παρέα, την ώρα που θα έρθει ο λογαριασμός το γκαρσόνι κάνει λογαριασμό χωριστά για τον καθέναν είτε έχει φέρει απόδειξη (οπότε τα χωρίζει στο περιθώριό της) είτε απ' ευθείας στο χαρτάκι. Πληρώνουν πάντα getrennt, ξεχωριστά, και ποτέ zusammen, όλοι μαζί. Όχι όπως σε μας που μπορεί να βάλουμε κάποια πράγματα στο τραπέζι, άλλος θα φάει απ’ όλα, σ’ άλλον κάτι δεν θα αρέσει, στο τέλος βγαίνει ένας λογαριασμός και μοιραζόμαστε το ποσό πληρώνοντας, συνήθως, όλοι εξίσου. Εδώ ο καθένας παραγγέλνει τα δικά του. Έτσι οι μερίδες είναι ολοκληρωμένες. Περιλαμβάνουν την ατομική σαλάτα, το κρεατικό και το συνοδευτικό. Αν θέλεις κάτι επιπλέον το παραγγέλνεις και είναι για σένα, δεν θ’ απλώσει χέρι ο διπλανός. Κι αυτό ακόμα και σε ζευγάρια. Και έτσι και γίνει το «λάθος» και σερβιριστούν μεζεδάκια στη μέση, άντε μετά το γκαρσόνι να βγάλει άκρη ποιος έφαγε τι και πόσα πρέπει – ακριβώς – να πληρώσει. Έτσι τα γκαρσόνια, για τα οποία η διαδικασία αυτή τραβάει σε μάκρος, βρίσκουν τη χαρά τους όταν δουν παρέα μη Γερμανών που πληρώνει από κοινού. (Για να λέμε και του στραβού το δίκιο το ίδιο έχω δει και με άλλους κατοίκους κεντρικής Ευρώπης, π.χ. Βέλγους).

Αρκτικόλεξα και Συντμήσεις

Υπάρχει μεγάλη μανία για δημιουργία αρκτικόλεξων: OEZ, BMZ, PLZ, OEG, και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο συναντώ μπροστά μου κι άντε να βγάλω άκρη. Ρωτάς και ανθρώπους που μένουν χρόνια εδώ, αλλά κι αυτοί για κάποια δεν έχουν μετάφραση. Μπορεί να ξέρουν περιγραφικά τι είναι και που χρησιμοποιείται αλλά όχι και τι ακριβώς σημαίνει! Μια μόδα που έχει έρθει και σε μας τα τελευταία χρόνια που κάθε καινούρια υπηρεσία, κάθε καινούριο που δημιουργείται μαζί με το όνομά του βγάζει και το αρκτικόλεξό του (που μπορεί να υπάρχει και με άλλη έννοια) το όνομα μένει στην άκρη κι από κει και πέρα μια καινούρια λέξη έχει δημιουργηθεί (βλέπε ΟΑΕΔ, ΙΔΕΚΕ, ΙΚΑ και πάει λέγοντας).

Άλπεις

Κι ενώ λέγαμε πως ήρθε η Άνοιξη και τέλος τα χιόνια (όχι ακριβώς, γιατί στην Ελλάδα έχω δει χιόνια τέλος Μαρτίου και στις Άλπεις έχω ακούσει για Μάιο) κι εκεί που τα πεζοδρόμια είχαν καθαριστεί από το γαρμπίλι νάσου πάλι το χιόνι. Σάββατο πρωί, σηκωνόμαστε κι είν' όλα άσπρα. Και συνεχίζει να ρίχνει. Σταματάει, βγαίνουν τα μηχανήματα, ξαναρχίζει μαζεύονται κοκ. Όταν μετά το μεσημέρι σταματάει για τα καλά αρχίζει τα δίνουν όλα και τα εκχιονιστικά. Άντε να μαζέψουν το χιόνι στις άκρες, άντε να ρίξουν ξανά γαρμπίλι και ξανά όπου έχει πατηθεί και γυαλίσει και γλιστράει, και αλάτι για να δέσει το γαρμπίλι (τους έβλεπα από το τζάμι του Ρίσαρτς που έπινα τον καφέ μου).