Δρέσδη

Τη Δρέσδη την επισκέφτηκα τον Απρίλη. Και είχα στο νου μου να βάλω μερικές φωτογραφίες απ' την επίσκεψή μου εκεί, αλλά πάντα βρισκόταν κάτι πιο επίκαιρο (όχι δηλ. πως τώρα δεν έχει). Κι έπρεπε να κάτσω να βρω τις φωτογραφίες, να τις ανεβάσω, να γράψω το κείμενο και να το δημοσιεύσω. Εκτός απ' τη Δρέσδη κι άλλες πόλεις που είχα επισκεφτεί έχω κατά νου να βάλω και υπάρχουν κάπου σαν τίτλοι για να θυμάμαι πού πήγα και πού στάθηκα και πρέπει να ανακαλέσω στη μνήμη μου γεγονότα και καταστάσεις που συνέβησαν πριν τόσο καιρό, κάτι που δυσκολεύει τα πράγματα.

Αγορές του Μονάχου 2

Φύγαμε από το παγοδρόμιο και επισκεφτήκαμε την αγορά στην Σέντλιγκεν Τορ.

Αγορές του Μονάχου

Την περασμένη Κυριακή είπα να κάνω μια βόλτα κι απ' τις υπόλοιπες χριστουγεννιάτικες αγορές του Μονάχου. Κι αποφάσισα να τις παρουσιάσω κι από εδώ. Ξεκίνησα από την Μαρίενπλατς. Όλα τα σύμβολα της πόλης μαζεμένα. Μπροστά στο δημαρχείο υπάρχει και το (υποχρεωτικό για την εποχή) δέντρο. Στην πλατεία βέβαια, δέντρο δεν υπάρχει. Από κάτω είναι ο σταθμός του προαστιακού και του μετρό. Πού να πάει τις ρίζες του! Έτσι έρχεται από το Γκάρμις - Πάρτενκίρχεν. Και μετά από τόσες μέρες είναι λίγο λυπημένο. Τα κλαδιά του έχουν αρχίσει να παίρνουν την κατιούσα, αλλά θα τη βγάλει μέχρι την πρωτοχρονιά.

Οι "Φυλές" των Μαθητών (μου)

Έγραφα προχτές για τα Ελληνικά σχολεία στη Γερμανία. Κάπου επισήμανα και μια ιδιαίτερη δυσκολία: το ότι υπάρχουν λύκεια με μαθητές που δεν έχουν ξανακάνει μάθημα στα Ελληνικά παρά μόνο φροντιστηριακά σε ανεξάρτητα τμήματα ή και σε ενταγμένα κι έρχονται ξαφνικά σε επαφή με τις υποχρεώσεις σε ένα λύκειο όπου κυριαρχεί η προετοιμασία για τις απαιτητικές εξετάσεις πανελλαδικού επιπέδου, χωρίς να έχει προηγηθεί αντίστοιχη επαφή από το δημοτικό και το γυμνάσιο Και πως σ’ αυτά τα λύκεια σύμφωνα με τις οδηγίες (πρέπει να) ακολουθείται ως έχει το αναλυτικό πρόγραμμα της Ελλάδας!

Σχολεία (Γυμνάσια) Βαυαρίας

Έγραφα χθες πως τα σχολεία υποχρεωτικής εκπαίδευσης της Βαυαρίας αποτελούν ιδιαίτερη περίπτωση. Και εξηγώ γιατί: Μιας και κάθε κρατίδιο έχει διαφορετικό υπουργείο παιδείας, όταν έγινε η συμφωνίας Ελλάδας – Γερμανίας για τη λειτουργία Ελληνικών σχολείων εδώ (το 1972, επί χούντας) η Βαυαρία διαφώνησε. Η παιδεία είναι υποχρέωση του κράτους, άρα θα έχω λόγο εγώ, είπε. Και στα αμιγή σχολεία των άλλων περιοχών αντέταξε δίγλωσσα σχολεία με το κύριο βάρος των μαθημάτων να γίνεται στα Ελληνικά. Έτσι, εμείς μπορεί συνήθως να τα χαρακτηρίζουμε ως αμιγή αλλά κάθε άλλο παρά τέτοια είναι.

Ελληνικά Σχολεία στη Γερμανία

Έγραφα χτες για τους τρόπους που διδάσκεται η ελληνική γλώσσα ανά τον κόσμο και τα είδη των  "σχολείων" που υπάρχουν. Τα εισαγωγικά τα βάζω μιας και όπως ανέφερα αυτό δεν γίνεται πάντα σε σχολεία με την έννοια που τα ξέρουμε. Σήμερα, θα πω τι γίνεται στη χώρα που μένω τώρα, τη Γερμανία. Κάποια απ' αυτά τα είχα ακούσει κι εγώ όταν ήμουνα στην Ελλάδα και άρχιζα να ετοιμάζομαι για απόσπαση εδώ και υπήρχαν φίλοι που είχαν ήδη βρεθεί εδώ. Αλλά τα έμαθα καλά τώρα που τα ζω.

Ελληνικά Σχολεία ανά τον Κόσμο

Οι μετανάστες, όπου κι αν βρίσκονται, πάντα επιθυμούν μια επαφή με τον τόπο τους. Τον τόπο που θεωρούν δικό τους γιατί γεννήθηκαν εκεί. Και σίγουρα μια τέτοια επαφή προσφέρει η γλώσσα. Όποιον έχω ακούσει, πάντα νιώθει κάπως όταν είναι σε ένα άλλο μέρος κι ακούσει να μιλάνε τη γλώσσα του. Είτε αυτή διαφέρει με τη γλώσσα του συγκεκριμένου τόπου πολύ είτε λίγο, είναι δηλ. διαφορετική διάλεκτος. Το έχω νιώσει κι εγώ πολλές φορές. Αν ακούσω Πλωμαρίτικα στην Αθήνα νιώθω κάπως. Αντίστοιχα όταν ακούω Ελληνικά στο εξωτερικό. Άσχετα αν μερικές φορές που ακούω Ελληνικά αποφεύγω να μιλήσω για να μη μ' ακούσουν!