Μόναχο - Ελλάδα μέσω Ιταλίας

Άποψη της Ανκόνας από το λιμάνι. Ήδη έχουν αρχίσει να σχηματίζονται οι ουρές για το πλοίο της Μινόαν που ήταν προγραμματισμένο για τις 16:30. Και δεν είναι καν μεσημέρι όπως φαίνεται κι από τις σκιές!

Τον περασμένο Σεπτέμβρη έγραφα για τη διαδρομή Ελλάδα - Γερμανία τόσο οδικά (κάτι που το είχα δοκιμάσει και προς τις δυο κατευθύνσεις, τόσο από Ελλάδα όσο και από Γερμανία) και μέσω Ιταλίας (από Ανκόνα) μόνο που αυτή την τελευταία την είχα κάνει μόνο από Ελλάδα. Δηλαδή για την ακρίβεια είχα κάνει το ταξίδι Ανκόνα - Πάτρα πριν αρκετά χρόνια αλλά αφενός ήταν Πάσχα κι έτσι ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα από το καλοκαίρι κι αφετέρου είχα ξεκινήσει από Νίκαια. Το Μόναχο - Ανκόνα - Πάτρα το έκανα φέτος το καλοκαίρι και λέω να γράψω για την εμπειρία αυτή.

Σάλτσμπουργκ 3

Για το κάστρο του Σάλτσμπουργκ λέγαμε τόσες μέρες. Και το είδαμε από μακρυά από διάφορες γωνίες. Καιρός να το δούμε κι από κοντά. Από μέσα. Ας σκαρφαλώσουμε λοιπόν το λόφο.

Σάλτσμπουργκ 2

Συνεχίζω για το Σάλτσμπουργκ με μια μικρή καθυστέρηση. Είπαμε πως Σάλτσμπουργκ πάει να πει κάστρο. Κι ότι το κάστρο εμφανίζεται σε πολλές φωτογραφίες, σε διαφορετικές εποχές. Εδώ είναι χιονισμένο, απ' τη μεγάλη πλατεία με τη σφαίρα. Στεκόμαστε μπροστά στο σκάκι, αν και λόγω εποχής οι σκακιστές απουσιάζουν!

Η Αρχή του Τέλους

Καλή χρονιά. Σήμερα αρχίζει η καινούρια σχολική χρονιά για τα σχολεία της Βάδης Βυρτεμβέργης. Σήμερα είναι η μέρα που πρέπει να πάω στο σχολείο μου στη Στουτγάρδη. Γιατί ακόμα ανήκω εκεί, παρόλο που έκανα αίτηση τον Ιούλιο να μετακινηθώ στο Μόναχο όπου (σύμφωνα με την τότε ανακοίνωση) υπήρχαν 2 κενά. Η οργάνωση του υπουργείου μας οδήγησε σε επ’ αόριστον αναβολή της συνεδρίασης του συμβουλίου και κατ’ επέκταση στην επ’ αόριστον αναβολή της μετακίνησής μου.

ΔΕΝ θέλω να δω τον πάπα

Και γιατί να θέλω; Αυτός στα δικά του, εγώ στα δικά μου, κανένα πρόβλημα. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν ο ένας μπλέκεται στο δρόμο του άλλου. Κι εκεί αρχίζει να ισχύει το δίκαιο του ισχυροτέρου. Και ποιος είναι ο ισχυρότερος στην περίπτωσή μας; Μα ποιος άλλος; Εγώ; Σίγουρα όχι. Κι έτσι εγώ την πληρώνω. Και εξηγούμαι:

Σάλτσμπουργκ

Το Σάλτσμπουργκ (Salzburg) λοιπόν. Που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Μόναχο και μπορείς να το επισκεφτείς και με Μπάγιερν τίκετ, με το τοπικό τρένο, σε δυο ώρες περίπου. Και που το έχω επισκεφτεί τρεις - τέσσερις φορές και προγραμματίζω να το επισκεφτώ και πάλι. Που είναι πανέμορφο όλες τις εποχές (έχω πάει φθινόπωρο, Χριστούγεννα και άνοιξη). Που δεν σκέφτηκα να γράψω γι' αυτό, τόσο οικείο μου φαίνεται, αλλά και που όταν το αποφάσισα δεν πρόλαβα πριν τις διακοπές. Ελπίζω να το καταφέρω, βρήκα πατέντα... Το Σάλτσμπουργκ λοιπόν, που σημαίνει το κάστρο του αλατιού. Και το κάστρο αυτό που δεσπόζει πάνω από την πόλη επιβλητικότατο θα εμφανίζεται σε όλα τα σημειώματα. Το Σάλτσμπουργκ είναι χτισμένο στις όχθες του Ζάλτσαχ, παραπόταμου του Δούναβη, που σε μεγάλο μέρος του αποτελεί το σύνορο μεταξύ Αυστρίας και Γερμανίας.

Κρακοβία, το Κάστρο

Πάνω από την Κρακοβία δεσπόζει το κάστρο του Βάβελ, το κάστρο που έμεναν οι βασιλιάδες της Πολωνίας όταν η πρωτεύουσα της χώρας βρισκόταν εδώ. Ίσως το δεσπόζει είναι λίγο υπερβολικό μιας και δεν φαίνεται απ' όλη την πόλη. Φαίνεται από τα μέρη που υπάρχει άνοιγμα και κυρίως όταν περνάς τον ποταμό Βιστούλα, γιατί αν δεν σας το είπα και από την Κρακοβία περνάει ο ποταμός αυτός στη διαδρομή του από τα όρη Τάτρα, στα σύνορα με την Ουγγαρία, προς τη Βαλτική θάλασσα.