Κρακοβία, το Κάστρο

Πάνω από την Κρακοβία δεσπόζει το κάστρο του Βάβελ, το κάστρο που έμεναν οι βασιλιάδες της Πολωνίας όταν η πρωτεύουσα της χώρας βρισκόταν εδώ. Ίσως το δεσπόζει είναι λίγο υπερβολικό μιας και δεν φαίνεται απ' όλη την πόλη. Φαίνεται από τα μέρη που υπάρχει άνοιγμα και κυρίως όταν περνάς τον ποταμό Βιστούλα, γιατί αν δεν σας το είπα και από την Κρακοβία περνάει ο ποταμός αυτός στη διαδρομή του από τα όρη Τάτρα, στα σύνορα με την Ουγγαρία, προς τη Βαλτική θάλασσα.

Παράδοση. Μιας και το Κάστρο άκμαζε κατά τον μεσαίωνα, είδαμε τόσο οργανοπαίκτες που συνόδευαν ένα σχολείο (παιδιά στο δρόμο κι όχι στο σχολείο; τι περίεργο για την Πολωνία!) ντυμένους με στολές εποχής, όσο και έναν που περιδιάβαινε το κάστρο ντυμένος στρατιώτης του μεσαίωνα, με την πανοπλία του.

Ο Βιστούλας που λέγαμε. Υπέροχη η θέα του κάστρου από τον ποταμό, υπέροχη η θέα του ποταμού από το κάστρο.

Ο μητροπολιτικός ναός του κάστρου, πανέμορφος και επιβλητικός τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Με τάφους βασιλιάδων (ακόμα και όταν πρωτεύουσα έγινε οι Βαρσοβία οι βασιλιάδες θάβονταν εδώ ως ένδειξη της συνέχειας του βασιλείου της Πολωνίας) και αρχιεπισκόπων. Με πολύ χρυσό στη διακόσμηση. Δυστυχώς μέσα υπήρχε απαγόρευση φωτογράφησης και αυστηρή εποπτεία. Στην άλλη φωτογραφία η μπρούτζινη αναπαράσταση του κάστρου.

Όψη του κάστρου εξωτερικά και ένα άγαλμα του δράκου που το φύλαγε σύμφωνα με την παράδοση. Ο δράκος εμφανίζεται παντού, κάτι σαν σύμβολο της Κρακοβίας. Από το στόμα του βγαίνουν φωτιές (τι δράκος θα ήτανε αλλιώς). Το μυστικό όμως μου το αποκάλυψε η Ειρήνη, η κόρη μου. Εμείς τον είδαμε δυο φορές να βγάζει φλόγες και νομίσαμε πως αυτό γίνεται κάθε κάποια ώρα. Όχι, μας λέει. Για να ανάψει φωτιά πρέπει να πληρώσεις στέλνοντας ένα μήνυμα απ' το κινητό σου σε συγκεκριμένο αριθμό. Κι επειδή δεν δούλευε το σύστημα όταν πήγε αυτή επίσκεψη εκεί πριν χρόνια στα πλαίσια της ανταλλαγής με το σχολείο της κι όταν έστειλαν το μήνυμα πήραν μια απάντηση του στιλ "συγγνώμην αλλά σήμερα ο δράκος ξεκουράζεται", μου ζήτησε να της στείλω φωτογραφεία να τη δει. Ετοιμαζόταν να ποζάρει η Μαρία στη βάση όταν έβγαλε φωτιά κι εγώ έστρεψα κατευθείαν τη μηχανή προς τα πάνω!

Τις μέρες που ήμασταν εκεί συναντήσαμε πολλά παιδιά που ζωγράφιζαν διάφορα μέρη. Δεν ξέρω αν ήταν στα πλαίσια του μαθήματος στο σχολείο (ή τη σχολή) τους αλλά όπου πηγαίναμε βρίσκαμε ομάδες να ζωγραφίζουν ή να μετακινούνται με τα σύνεργα της ζωγραφικής. Δηλ. χαρτί και πινακίδα και μολύβι. Όχι χρώμα, μάλλον σχέδιο πρέπει να πω πως έκαναν κι όχι ζωγραφική.

Παιδιά και πουλιά. Παιδιά στο δρόμο και πουλιά στον αέρα.