ΦΠΑ

Πριν απ' ότι άλλο να στείλω τις ευχές μου για χρόνια πολλά στο Δημήτρη, το γιο μου, αλλά και στους υπόλοιπους γνωστούς μου Δημήτρηδες (αλλά και στους άγνωστους) που γιορτάζουν σήμερα.

Σ' όλες τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει καθιερωθεί να σύστημα φορολόγησης που λέγεται ΦΠΑ = Φόρος Προστιθέμενης Αξίας. Είναι ένας φόρος που τον πληρώνει ο τελικός καταναλωτής, αφού σ' όλα τα ενδιάμεσα στάδια απ' την παραγωγή ενός προϊόντος μέχρι να φτάσει σ' αυτόν καταβάλλεται μόνο η διαφορά του ΦΠΑ: τόσο εισπράχθηκε μείον τόσο που πληρώθηκε. Επίσης η κάθε χώρα έχει ορίσει έναν κύριο συντελεστή ΦΠΑ και μπορεί να έχει και έναν ή δύο μειωμένους ή ακόμα και να εξαιρεί κάποια αγαθά απ' την επιβάρυνση ΦΠΑ. Βασικά αυτά είναι πράγματα γνωστά. Γιατί λοιπόν τα επαναλαμβάνω εδώ τώρα; Γιατί κάτι έγινε που με παρακίνησε, όχι να γράψω για το τι είναι και ποιος ο μηχανισμός του ΦΠΑ, που εισαγωγικά ανέφερα, αλλά το πώς η κάθε χώρα αντιμετωπίζει το θέμα του ΦΠΑ, κι εδώ συγκεκριμένα θα γράψω για την Ελλάδα που ξέρουμε και τη Γερμανία που βλέπω και μαθαίνω.

Μέσα Μαζικής Μεταφορά

Ταξιδέψτε γρήγορα

Θα συνεχίσω σήμερα με μερικά απ' τα αριθμητικά στοιχεία που έμαθα το Σάββατο για τις μαζικές μεταφορές του Μονάχου. Για διακόσμηση θα έχει τις εικόνες που ετοίμασαν για τα 150 χρόνια τους από το σάιτ της εταιρίας. Η εταιρία λοιπόν, καλύπτει το Μόναχο και τα περίχωρα, δηλ μια πόλη με κάτι λιγότερο από 1,5 εκατομμύριο κατοίκους σε μια περιοχή 412 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Απ' αυτά τα 3/4 (311 για την ακρίβεια) είναι η πόλη όπου μένει και η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων και το υπόλοιπο η γύρω περιοχή, αρκετά εκτεταμένη με 101 τ.χλμ. αλλά με λιγότερες από εκατό χιλιάδες κατοίκους. Κύριος μέτοχος είναι η εταιρία ηλεκτρικού του Μονάχου (σαν να λέμε η τοπική ΔΕΗ).

150 Χρόνια Μεταφορές

Στο προηγούμενο σημείωμα έγραφα πως το Σάββατο ήταν μέρα με "ανοιχτές πόρτες" των μέσων μαζικής μεταφοράς του Μονάχου (πλην προαστιακού) καθώς αυτές τις μέρες γιορτάζονται διάφορες σχετικές επέτειοι. ΄Έτσι το Σάββατο, αφού κάναμε μια βόλτα στο κέντρο για λίγο, πήγαμε μια βόλτα απ' το αμαξοστάσιο των τραμ. Δυστυχώς είχαμε ξεχάσει πως υπήρχε το πρωί παρέλαση με παραδοσιακά οχήματα - μέχρι και ιππήλατο τραμ θα συμμετείχε! Είπαμε να περάσει λίγο η ώρα να ζεστάνει ο καιρός, και τέλειωσε η παρέλαση.

Ανοιχτές Πόρτες

Μια άλλη μόδα που υπάρχει εδώ είναι η μέρα με τις «ανοιχτές πόρτες». Ένας οργανισμός ή μια εταιρία για να προσελκύσει πελάτες ορίζει μια μέρα το χρόνο κατά την οποία δέχεται το κοινό για πληροφόρηση. Γενικά δεν υπάρχει λόγος να κυκλοφορούν άσχετοι στους χώρους της. Αλλά για να δείξει τη δουλειά της, ποιεί την ανάγκη φιλοτιμία και ανοίγει τις πόρτες της στο κοινό.

Ποδηλατόδρομοι

Συνάντηση ποδηλατόδρομων με δυο κατευθύνσεις ο καθένας!

Για τα ποδήλατα έχω γράψει αρκετές φορές. Κι έχω αναφέρει για την ύπαρξη ποδηλατόδρομων στη Γερμανία (και όχι μόνο, ακόμα περισσότερα είναι στην Ολλανδία). Η χρήση του ποδηλάτου έχει να κάνει πρώτιστα με το είδος του μέρους που είναι χτισμένη η πόλη. Στα (λίγα) μέρη που έχει υψώματα, το ποδήλατο χρησιμοποιείται λιγότερο. Εκεί που είναι κάμπος (και το οροπέδιο που βρίσκεται το Μόναχο είναι κι αυτό κάμπος) ο κόσμος το χρησιμοποιεί αβέρτα. Και στην Ελλάδα συμβαίνει το ίδιο και οι προσπάθειες των φίλων του ποδηλάτου μένουν χωρίς αποτέλεσμα όταν το ποδήλατο θέλει ζόρι. Υπάρχουν κι αυτοί που τα καταφέρνουν και στις ανηφοριές, αλλά δεν γίνεται έτσι δουλειά. Το ακόμα δυσκολότερο είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι. Αποτέλεσμα, όποιος θέλει να κυκλοφορήσει με ποδήλατο ή θα πρέπει να το κάνει μαζί με τα αυτοκίνητα, πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο, ή μαζί με τους πεζούς, επικίνδυνο κι αυτό, χώρια τις δυσκολίες αφού τα πεζοδρόμια δεν είναι κατάλληλα φτιαγμένα για τροχοφόρα!

Μπίρα, Μάρκες

Θα μιλήσουμε για μάρκες μπίρας. Στη Γερμανία βέβαια, αλλά και πάλι όχι όλη, αφού συνολικά πρέπει να κυκλοφορούν πάνω από 1300 μάρκες, χώρια τις παραγωγές αποκλειστικά για την κατανάλωση της μπιραρίας. Θα περιοριστούμε στη Βαυαρία αλλά και πάλι όχι όλη. Την Άνω Βαυαρία, εκεί που ανήκει το Μόναχο. Δηλ. θα μιλήσουμε για το ποιες είναι οι μάρκες που κυκλοφορούν στο Μόναχο, είτε είναι τοπικές, είτε που βρίσκονται γενικότερα. Γενικά, πάντως, είναι λίγο - πολύ κοινές σ' ολόκληρη την Άνω Βαυαρία (δηλ. απ' το Μόναχο μέχρι τα νότια σύνορα στις Άλπεις, το άνω έχει να κάνει ότι είναι σε μεγαλύτερο υψόμετρο κι όχι σε σχέση με το χάρτη που πολλές φορές νομίζουν κάποιοι φίλοι).

Μπίρα, Είδη

Πολλές φορές έχω αναφέρει τις μπίρες (και μάλιστα γράφοντας μπύρα, με ύψιλον, αλλά ψάχνοντας βρίσκω πως εξίσου γράφεται και με γιώτα, αυτό προτείνει κι ο Μπαμπινιώτης, άρα από δω και πέρα μπίρα, αρκεί να το συνηθίσω - χρόνια μετά, με αφορμή σχετικό άρθρο του Σαραντάκου έκανα μια ανασκόπηση και σχετικές διορθώσεις, τόχω γράψει λάθος πάνω από 100 φορές). Από το Οκτόμπερφεστ που είναι η μεγάλη γιορτή της μπίρας, από το ότι όταν βγούμε καθόμαστε για καμιά μπίρα, από το ότι εδώ δεν πίνουν νερό, αφού με την ίδια τιμή μπορούν να πιουν μπίρα κι πάει λέγοντας. Είναι αλήθεια πως η μπίρα είναι κομμάτι της γερμανικής κουλτούρας. Αλλά, ποιες μάρκες μπίρας και ποια είδη κυκλοφορούν στη Γερμανία και ειδικά στο Μόναχο; Νομίζω πως δεν έχω αναφέρει κάτι τέτοιο, ευκαιρία λοιπόν να γράψω και γι' αυτά.