150 Χρόνια Μεταφορές

Στο προηγούμενο σημείωμα έγραφα πως το Σάββατο ήταν μέρα με "ανοιχτές πόρτες" των μέσων μαζικής μεταφοράς του Μονάχου (πλην προαστιακού) καθώς αυτές τις μέρες γιορτάζονται διάφορες σχετικές επέτειοι. ΄Έτσι το Σάββατο, αφού κάναμε μια βόλτα στο κέντρο για λίγο, πήγαμε μια βόλτα απ' το αμαξοστάσιο των τραμ. Δυστυχώς είχαμε ξεχάσει πως υπήρχε το πρωί παρέλαση με παραδοσιακά οχήματα - μέχρι και ιππήλατο τραμ θα συμμετείχε! Είπαμε να περάσει λίγο η ώρα να ζεστάνει ο καιρός, και τέλειωσε η παρέλαση.

Πήγαμε μέχρι την Μαξ - Βέμπερ - Πλατς κι από κει πήραμε έμενα απ' τα παραδοσιακά τραμ που ένωναν την πλατεία με το αμαξοστάσιο .Πολύς κόσμος μέσα, και το προσωπικό με στολές της προηγούμενης εποχής. Υπήρχε κι εισπράκτορας με το μηχανισμό που μάζευε το χρήμα και σφράγιζε τα εισιτήρια (έστω κι αν η μεταφορά ήταν δωρεάν).

Εκεί είχαμε την ευκαιρία να δούμε διάφορα. Π.χ. τα καινούρια, ακυκλοφόρητα ακόμα τραμ που, όπως σχολίασε κι η Μαρία, μύριζαν καινουργίλα. Εκείνη τη χαρακτηριστική μυρωδιά που έχει π.χ. ένα καινούριο αυτοκίνητο όταν μπαίνεις μέσα τις πρώτες μέρες.

Τα τραμ ήταν καθ' όλα έτοιμα να κυκλοφορήσουν στους δρόμους. Γιατί δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα δεν το ξέρω, ίσως περιμένουν να το κάνουν από 11 Δεκεμβρίου με το νέο συγκοινωνιακό έτος.

Η διαφορά στο σχεδιασμό παλιών και καινούριων είναι εμφανής.

Υπήρχαν και ανοιχτά τα σημεία που συνήθως δεν φαίνονται. Ρελέδες, επαφές, μηχανισμοί στο εσωτερικό των οχημάτων,

και μπορούσε όποιος ήθελε να καθίσει στη θέση του οδηγού, κάτι που εκμεταλλεύτηκαν κατά κόρον τα πιτσιρίκια.

Μπήκαμε και στο λάκκο επιθεώρησης των τραμ (υπήρχαν 7 - 8 συνολικά, αλλά ένας επισκέψιμος) και είδαμε πώς είναι ένα τραμ από κάτω. Π.χ. το σασμάν του,

ή το διαφορικό και το σύστημα μετάδοσης της πίεσης για το φρενάρισμα. Απ' ότι μας δείξανε το φρενάρισμα σ' αυτά δεν γίνεται με άμμο όπως παλιότερα, αλλά με μέσα αντίστοιχα με τα αυτοκίνητα.

Μηχανισμοί για να στηθούνε καινούριο αμάξι! Αλλά και δυνατότητα να δεις πώς είναι το τραμ από πάνω! Τι μηχανισμοί ή μάλλον τι κυκλώματα κρύβονται στην οροφή. Και δεν είναι και λίγα.

Πλυντήριο τραμ. Για να μπορούμε να τα χαιρόμαστε καθαρά (απ' έξω) πρέπει κάπως να πλένονται. Κι αυτό γίνεται με μηχανισμού πάλι παρόμοιους με τα ΙΧ. Πάντως, υπάρχουν αρκετά παλιά οχήματα, που χρησιμοποιούνται ως επετειακά (π.χ. τα Χριστούγεννα) ή νοικιάζονται για διάφορους γιορτασμούς. Υπήρχε και τιμοκατάλογος, αλλά δεν πήρα κι έτσι δεν μπορώ να ενημερώσω για τις τιμές.

Ο χώρος επεκτείνεται. Καινούριες γραμμές στρώνονται στο χώρο του αμαξοστασίου. Δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να δούμε πώς στήνονται καινούριες γραμμές και τους μηχανισμούς διακλάδωσης.

Αλλά και στον εξωτερικό χώρο υπήρχε ατραξιόν. Όχημα πρώτων βοηθειών των τραμ(!) (από υλικά για άμεση επέμβαση μέχρι ρυμούλκηση) και των γραμμών (γερανοφόρο που ανέβαζε κόσμο να δει πώς είναι η θέα από ψηλά).

Βεβαίως υπήρχε και χώρος για να πάρεις να φας αν θέλεις κάτι (π.χ. κάνα λουκάνικο) ή να πιεις (μπίρα, τι άλλο). Και για την ψυχαγωγία των διερχομένων, μια μικρή μπάντα που βρέθηκε και κάποις μαέστρος να τη συντονίσει!!!