Πριν απ' ότι άλλο να στείλω τις ευχές μου για χρόνια πολλά στο Δημήτρη, το γιο μου, αλλά και στους υπόλοιπους γνωστούς μου Δημήτρηδες (αλλά και στους άγνωστους) που γιορτάζουν σήμερα.
Σ' όλες τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει καθιερωθεί να σύστημα φορολόγησης που λέγεται ΦΠΑ = Φόρος Προστιθέμενης Αξίας. Είναι ένας φόρος που τον πληρώνει ο τελικός καταναλωτής, αφού σ' όλα τα ενδιάμεσα στάδια απ' την παραγωγή ενός προϊόντος μέχρι να φτάσει σ' αυτόν καταβάλλεται μόνο η διαφορά του ΦΠΑ: τόσο εισπράχθηκε μείον τόσο που πληρώθηκε. Επίσης η κάθε χώρα έχει ορίσει έναν κύριο συντελεστή ΦΠΑ και μπορεί να έχει και έναν ή δύο μειωμένους ή ακόμα και να εξαιρεί κάποια αγαθά απ' την επιβάρυνση ΦΠΑ. Βασικά αυτά είναι πράγματα γνωστά. Γιατί λοιπόν τα επαναλαμβάνω εδώ τώρα; Γιατί κάτι έγινε που με παρακίνησε, όχι να γράψω για το τι είναι και ποιος ο μηχανισμός του ΦΠΑ, που εισαγωγικά ανέφερα, αλλά το πώς η κάθε χώρα αντιμετωπίζει το θέμα του ΦΠΑ, κι εδώ συγκεκριμένα θα γράψω για την Ελλάδα που ξέρουμε και τη Γερμανία που βλέπω και μαθαίνω.
Η Ελλάδα, λοιπόν, έχει ως βασικό συντελεστή το 23%. Μέχρι πριν ενάμιση χρόνο ήταν 19 αλλά αυτό ήταν θύμα ενός από τα πρώτα μέτρα της φοροεπιδρομής (και της υπόλοιπης λεηλασίας από τις τσέπες των πολιτών) που ξέσπασε το Φλεβάρη - Μάρτη του 2010 και δεν ξέρουμε πότε και πού θα σταματήσει. Ακούγονται ας πούμε προτάσεις για παραπάνω άνοδο του ΦΠΑ που είναι ένας έμμεσος φόρος, άρα όσο ποιος ψηλός είναι ο συντελεστής τόσο πιο άδικος είναι. Ο μειωμένος συντελεστής ήταν 9% και έχει σκαρφαλώσει στο 13, απ' τους ψηλότερους στην κατηγορία του. Υπάρχει και μια ειδική κατηγορία για τις παραμεθόριες περιοχές, όπως είναι η Μυτιλήνη, όπου οι συντελεστές είναι 16% και 9% αντίστοιχα, αν δεν κάνω λάθος, ενώ ακόμα συντελεστή έχουν εφημερίδες και βιβλία. Αν και τι απαλλάσσεται από το ΦΠΑ, δεν θυμάμαι, αν και θα είχε σημασία αν ήξερα και τι αντίστοιχα γίνεται στη Γερμανία.
Στη Γερμανία ο κανονικός συντελεστής είναι 19% (όσο ήταν δηλ. παλιά κι ο δικός μας), ενώ ο μειωμένος είναι στο 7%, αρκετά χαμηλός δηλαδή. Κι εδώ υπάρχει ειδική κατηγορία για τα έντυπα, κι εδώ υπάρχουν απαλλασσόμενα είδη, αλλά όπως είπα δεν έχω ιδιαίτερη γνώση του θέματος.
Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει το ποια είδη εντάσσονται στην κάθε κατηγορία. Γιατί χαζεύοντας τις αποδείξεις από τα χθεσινά μου ψώνια, μου έκανε εντύπωση η κατάταξη δυο ειδών. Στο χαμηλό συντελεστή του 7% είναι τα λουλούδια. Έχω ξαναγράψει για την αγάπη των κατοίκων εδώ στα λουλούδια. Κι ότι πουλιόνται πολλά γλαστράκια για φύτεμα με μικρά λουλούδια ή απ' τα συμπληρωματικά της σαλάτας (π.χ. μαϊντανός). Δεν είχα παρατηρήσει όμως, σε ποιον συντελεστή ΦΠΑ εντάσσονται αυτά. Κι είδα πως είναι στον χαμηλό, τόσο απαραίτητα θεωρούνται.
Αντίθετη περίπτωση είναι το (εμφιαλωμένο) νερό. Πέρα από το ότι δεν υπάρχει διατίμηση στο νερό, αυτό που πουλιέται εμφιαλωμένο είναι ενταγμένο στη ψηλή κατηγορία ΦΠΑ (την κανονική όπως λέγεται). Το νερό στο Μόναχο είναι ιδιαίτερα σκληρό (κάτι που το παραδέχεται κι η Ηλεκτρική του Μονάχου που έχει και τα νερά - αυτός ο συνδυασμός είναι συνηθισμένος στις πόλεις της Γερμανίας). Καλό από άποψη υγιεινής, αλλά αρκετά σκληρό. Έτσι αγοράζουμε μπουκάλια με νερό από το σούπερ μάρκετ για να πίνουμε. Έχουμε βρει μαι μάρκα που η γεύση της μας φαίνεται καλή και προμηθευόμαστε τακτικά τα μπουκάλια της, αν και χρησιμοποιούμε και μια κανάτα με φίλτρο για το νερό της βρύσης. Αυτές δεν κάνουν αποσκλήρυνση, αλλά πάντως, κάποια άλατα κρατούν όπως απόδειξε το τεστ με το βράσιμο φιλτραρισμένου και αφιλτράριστου νερού. Χαζεύοντας λοιπόν την απόδειξη, παρατήρησα πως αυτό το μπουκάλι επιβαρύνεται με 19% ΦΠΑ. Και ξαναλέω. Μπουκάλι (και μάλιστα 5λιτρο) από το σούπερ μάρκετ. Όχι από καντίνα.
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 13 ώρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου