Μονμάρτη

Η Μονμάρτη (Montmartre δηλ. το σωστό είναι λέει Μονμάρτρη, αλλά δύσκολα λέγεται!) είναι η καλλιτεχνική γειτονιά του Παρισιού. Εδώ σύχναζαν ας πούμε ο Πικάσο ή Βαν Γκογκ. Και μιας και οι καλλιτέχνες είναι άνθρωποι με ανοιχτό πνεύμα και πιο μπροστά στο πνεύμα από την εποχή τους εδώ μαζεύονταν αρκετοί τύποι μποέμ γι' αυτό και βρίσκονται εδώ και γνωστά καμπαρέ όπως το Μουλέν Ρουζ. Είναι σε έναν πανύψηλο λόφο (130 μέτρα!!!) κι έτσι από δω έχεις άπλετη θέα στο επίπεδο Παρίσι αλλά και διακρίνεται και από μακρυά, ειδικά που στην κορυφή του λόφου στέκει επιβλητικός ο ναός της Αγίας Καρδίας (ή της Ιερής Καρδιάς - Basilique du Sacré Cœur).

Καπνός στην ατμόσφαιρα

Έγραφα πριν μερικές μέρες ανάμεσα στα άλλα και για τις επιπτώσεις από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης. Τα περισσότερα νοικοκυριά έχουν περιορίσει τις ώρες λειτουργίας της κεντρικής θέρμανσης ενώ κάποια άλλα την έχουν διακόψει εντελώς. Με όσους συζητάω αυτό που ακούγεται είναι πως πετρέλαιο φέτος δεν θα κάψουν. Έχει γίνει κάτι σαν σύνθημα. Δεν ανάβω καλοριφέρ φέτος. Και οι επιλογές είναι δύο: ή καθόλου θέρμανση ή χρήση άλλων μέσων. Το καθόλου είναι ζόρι, αλλά κάποιοι το ακολουθούνε. Το να χρησιμοποιούνται άλλα μέσα είναι θεωρητικά ευκολότερα, αλλά κι εκεί υπάρχουν ζόρια.

Σηκουάνας

Όπως είναι γνωστό, το Παρίσι, όπως και κάθε ευρωπαϊκή πόλη που σέβεται τον εαυτό της, είναι χτισμένη στις όχθες ενός ποταμού: του Σηκουάνα (la Seine). Και είναι αδιανόητο να μιλήσεις για την πόλη χωρίς το ποτάμι της. Ένας ποταμός που ξεκινάει απ' την περιοχή της Ντιζόν (Dijon), την πατρίδα της μουστάρδας και μετά από 750 χλμ διαδρομής καταλήγει στη θάλασσα της Μάγχης, δίπλα στη Χάβρη, που αν θέλεις να περάσεις από πάνω του πρέπει να περάσεις τη γέφυρα της Νορμανδίας (Pont de Normandie).

Υγειονομική περίθαλψη από κοντά

Όλοι έχουμε συνείδηση της ανυπαρξίας ασφαλιστικής περίθαλψης στην Ελλάδα. Το αστείο είναι πως πρόβλημα έχουν τόσο όσοι είναι ασφαλισμένοι και πληρώνουν εισφορές κάθε μήνα όσο και όσοι είναι ανασφάλιστοι. Και γι' αυτούς τους τελευταίους γίνονται διάφορες κινήσεις για να καλυφθούν οι ανάγκες τους. Είτε με ειδικά ιατρεία, είτε με συγκέντρωση φαρμάκων, είτε με τις «παστίλιες για τον πόνο των άλλων» που κυκλοφόρησαν πρόσφατα. Και δεν υπάρχει αντίρρηση πως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα μ' αυτούς τους ανθρώπους που είναι ανασφάλιστοι συνήθως γιατί έχουν μείνει άνεργοι. Κι έτσι, δεν έχουν και λεφτά να καλύψουν τις ανάγκες τους για την υγεία τους. Αλλά οι ασφαλισμένοι; Το πρόβλημα έχει χτυπήσει και τη δική τους πόρτα εδώ κι ένα χρόνο.

Παρισινοί Σταθμοί Τρένου

Το Παρίσι όπως και το Λονδίνο έχει πολλούς «κεντρικούς» σιδηροδρομικούς σταθμούς (6! τον αριθμό). Σ' αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στη Γερμανία που σε κάθε πόλη ένας είναι ο σταθμός. Ακόμα και στο Βερολίνο που ήταν χωρισμένο στα δυο κι είχε ένα σταθμό σε κάθε κομμάτι, τώρα με την ενοποίηση φτιάχτηκε ένας κεντρικός κι οι άλλο έγιναν περιφερειακοί. Αντίστοιχα στο Αμβούργο και στο Μόναχο (για να μιλήσω για τις μεγάλες πόλεις). Εδώ η λογική είναι διαφορετική: ανάλογα την κατεύθυνση των τρένων είναι και ο σταθμός. Πώς είχαμε εμείς παλιά στην Αθήνα και τον Πειραιά σταθμό Πελοποννήσου και σταθμό Λαρίσης; Κάτι τέτοιο. Έτσι κι αλλιώς έχουμε αντιγράψει πολλά στα τρένα από τους Γάλλους. Όπως ο σταθμός Πελοποννήσου π.χ. που είναι ένα κόσμημα. Κοσμήματα είναι και οι παρισινοί σταθμοί που επισκέφτηκα. Ειδικά αυτός της Λυών (ο Γκαρ ντε Λυών - Gare de Lyon). Που όταν τον είδα έπαθα και δεν κατάλαβα γιατί δεν αναφέρεται στα αξιοθέατα της πόλης τόσο για το εξωτερικό όσο και για το εσωτερικό του.

Γερμανικό Μάρκο

Εμείς τις δραχμές μπορεί να τις καταργήσαμε τελείως, αλλά σε κάποια μέρη τις γράφουν ακόμα στις αποδείξεις.

Χρόνια πολλά. Και του χρόνου οι γιορτές. Έλεγα πως σήμερα δεν θα ανέβαζα τίποτα αλλά μια είδηση της Μπιλντ που διάβασα είπα πως θέλει αναφορά και σχολιασμό. Έντεκα χρόνια μετά την καθιέρωση του Ευρώ υπάρχουν 13 δισεκατομμύρια παλιά γερμανικά μάρκα που δεν έχουν ανταλλαχτεί με ευρώ! Η Γερμανία είναι από τις χώρες που δεν έχουν καθιερώσει καταληκτική ημερομηνία για την ανταλλαγή. Έτσι πολλοί κάτοικοι έχουν κρατήσει τα μάρκα τους. Σε διάφορες εποχές γίνονται προσπάθειες για να τα ξοδέψουν, συστηματικές ή όχι, αλλά μάλλον οι Γερμανοί είναι επιφυλακτικοί. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα περισσότερα είναι κέρματα, πράγμα που δημιουργεί απορίες στο ποιος είναι ο λόγος που οδηγεί στη μη ανταλλαγή. Μάλλον είναι κάπου καταχωνιασμένα και ξεχασμένα.

Πλατεία Ομονοίας του Παρισιού

Η πλατεία Ομονοίας ή αλλιώς Πλας ντε λα Κονκόρντ (Place de la Concorde) είναι η μεγαλύτερη πλατεία του Παρισιού, ακριβώς δίπλα στα Ηλύσια Πεδία (Champs-Élysées κι από δω αρχίζει η περίφημη ομώνυμη λεωφόρος που τόσες φορές την πέρασα κι άλλες τόσες την ανέφερα). Στη μέση υψώνεται ένας αυθεντικός οβελίσκος (φερμένος βέβαια από την Αίγυπτο).