Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Μύθος και Πραγματικότητα: Κόστος Διαβίωσης

Μύθος Διπλός: Η Γερμανία είναι ακριβή. Αλλά και ο αντίποδας: Η Γερμανία είναι φθηνή.
Πραγματικότητα: Δύσκολο να απαντήσεις ακριβή ή φθηνή. Υπάρχουν είδη που κοστίζουν ακριβότερα (π.χ. τα φρούτα ή τα λαχανικά που έρχονται συνήθως από άλλες χώρες, Ισπανία ή Ιταλία κλπ) και άλλα που κοστίζουν φθηνότερα (π.χ. τα κρεατικά). Ο καφές ανάλογα που θα τον πιεις μπορεί να έχει 1 ή 2 ή 3 ευρώ. Όμως σερβίρεται χωρίς νερό (ή σε προχωρημένες καταστάσεις με νερό σε κρασοπότηρο ή μικρότερο – αυτός στη φωτογραφία, όπως φαίνεται, στο κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου πληρώθηκε 2,90 €).
Προσοχή: Αν αγοράσεις και ένα νερό η τιμή ανεβαίνει κατακόρυφα γιατί το νερό κοστίζει όσο και το αναψυκτικό (1,5 – 2 – 2,5 € τα 0,5 λίτρα) και λίγο πιο πάνω ή πιο κάτω από τη μπίρα (που σε σχέση με την Ελλάδα είναι πάμφθηνη). Τα εισιτήρια στα αστικά μέσα είναι ακριβότερα αν τα πάρεις μεμονωμένα αλλά παρόμοια με τα δικά μας σε πακέτα (και έχει πακέτα πολλών και διαφόρων ειδών, βρες ποιο σου ταιριάζει για να πληρώνεις λιγότερα). Τα είδη ρουχισμού? Μάλλον φθηνότερα. Συμπέρασμα; Απόλυτο δεν υπάρχει (τουλάχιστον ακόμα).
Πάντως, επειδή για το θέμα των τιμών υπάρχουν αρκετές ερωτήσεις σκοπεύω να επανέλθω με συγκεκριμένα αριθμητικά παραδείγματα - και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Μύθος και Πραγματικότητα: Νυχτερινή Ζωή

Μύθος: Οι Γερμανοί δεν ξενυχτούν. Με το που πέσει η ήλιος, μαζεύονται σπίτι τους και πάνε νωρίς στο κρεβάτι τους. Όχι σαν και μας.
Πραγματικότητα: Απορία: αν οι Γερμανοί δεν ξενυχτούν γιατί στο Μόναχο η αστική συγκοινωνία είναι  μέχρι τις 12:30 – 1:00 και τα Παρακευοσάββατα (και παραμονές αργιών) μέχρι τις 2 και? Απλά για να λένε ότι υπάρχει συγκοινωνία? Και γιατί υπάρχουν και οι νυχτερινές γραμμές λεωφορείων και τραμ? Στην ταβέρνα που πήγαμε προχθές (ελληνικής ιδιοκτησίας μεν αλλά με μικτό πελατολόγιο) έγραφε ότι τις καθημερινές κλείνει 01:00 ενώ τις Παρασκευές στις 4:00! Είπε κανείς κάτι?

Μύθος και Πραγματικότητα: "Τρέξιμο" και "Χαλαρότητα"

Μύθος: Οι Γερμανοί είναι μέσα στο άγχος και το τρέξιμο ενώ εμείς στην Ελλάδα? Χαλλλλαρά.
Πραγματικότητα: όλα γίνονται σε στυλ τα ζώα μου αργά. Άμα έχεις συνηθίσει την Αθήνα το πράγμα σου φαίνεται παράξενο. Άμα είσαι από κάμπο (π.χ. Λάρισα) κάτι καταλαβαίνεις. Υπάρχει μια ουρά 10 ανθρώπων. Περιμένουν όλοι υπομονετικά και έρχονται κι άλλοι. Κανένας δεν φωνάζει να βάλουν κι άλλο ταμείο και τι κατάσταση είναι αυτή και τέτοια. Μπορεί να βράζουν και να βιάζονται, αλλά υπομένουν την ουρά κανονικά. Τι να κάνουμε. Πέσαμε σε stau (οι ατέλειωτες ουρές των αυτοκινήτων όταν υπάρχει κυκλοφοριακή συμφόρηση)!

Μύθος και Πραγματικότητα: Η Άψογη Λειτουργία των Γερμανών

Μύθος: Στη Γερμανία όλα λειτουργούν άψογα και με ακρίβεια. Οι καθυστερήσεις είναι άγνωστες όπως και το να μη δουλεύει κάτι.
Πραγματικότητα: Τα πράγματα είναι όπως παντού. Και καθυστερήσεις στα τρένα υπάρχουνε Το ξέρω καλά γιατί τα χρησιμοποιώ καθημερινά και το να πάω ένα μισάωρο αργότερα στο σχολείο ή στο σπίτι είναι υπόθεση. Βέβαια, άλλες φορές φεύγουνε με εκνευριστική ακρίβεια (φεύγει 2:12, φτάνεις και 2:12’:30" και το χάνεις) αλλά το επόμενο έχει 35 λεπτά καθυστέρηση. Κουλουβάχατα.

Μύθος και Πραγματικότητα: Η Ανακύκλωση

Μύθος: Οι Ευρωπαίοι (κι οι Γερμανοί μαζί τους) ανακυκλώνουνε.
Πραγματικότητα: Τουλάχιστον στο Μόναχο (στη Στουτγάρδη π.χ. είναι διαφορετικά) το παράδειγμα των σκουπιδοτενεκέδων του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού είναι χαρακτηριστικό: Χαρτιά απ’ τη μια και όλα τα υπόλοιπα απ’ την άλλη. Αλλού έχει κάδους για γυαλί (και μάλιστα κατηγοριοποιημένο σε διαφανές – πράσινο – καφέ). Στο Μόναχο το να βρεις κάδο να πετάξεις τα πλαστικά σου είναι μεγάλη υπόθεση. Τα κουβαλάμε κάτι μέρες (και λόγω νέας εγκατάστασης έχουμε αρκετά από συσκευασίες) κι ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε πού τα αφήνουμε. Κάπου στο συγκρότημα (και το Ολυμπιακό χωριό είναι ένα τεράστιο συγκρότημα κατοικιών – μόνο η «πολυκατοικία» που μένουμε αποτελείται από πάνω από 300 διαμερίσματα – και το συγκρότημα έχει πολλές τέτοιες) υπάρχει,λέει, ένας χώρος αλλά τον ψάχνουμε ακόμα. Για χαρτιά υπάρχουν αρκετοί κάδοι. Για τα άλλα?

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Μύθος και Πραγματικότητα: Η Καθαριότητα Εξωτερικών Χώρων

Μύθος: Οι Γερμανοί δεν πετάνε σκουπίδια στο δρόμο. Είναι προσεκτικοί και κρατάνε το σκουπιδάκι τους μέχρι να βρουν καλάθι να το πετάξουν.
Πραγματικότητα: Στους δρόμους σκουπίδια υπάρχουνε. Ειδικά σε σταθμούς μετρό, στις σκάλες κλπ χαρτιά από φαγητό ή γόπες (πολλές γόπες, απελπιστικά πολλές γόπες) κλπ. Χαρακτηριστικό είναι στην άκρη στις κυλιόμενες σκάλες. Εκεί μαζεύεται η γόπα αβέρτα. Γιατί στους σταθμούς απαγορεύεται το κάπνισμα οπότε μπαίνοντας σβήνουν το τσιγάρο ή περιμένουν να το τελειώσουν, οπότε τι την κάνουν τη γόπα? Τη ρίχνουν κάτω και καθώς κυλάνε οι σκάλες τις παρασύρουν όλες μαζί.

Μύθος και Πραγματικότητα: Οι Τιμές για Φαΐ Έξω

Μύθος: Το φαγητό στη Γερμανία (και γενικότερα στο εξωτερικό), όταν τρως έξω από το σπίτι, είναι ακριβό.
Πραγματικότητα: Έκπληξη: με 10 – 12 € το άτομο φαγητό + 1 μπίρα 0,5l. Μιλάμε για μια μερίδα φαγητό (π.χ. μία κοτόπουλο ή ένα κότσι χοιρινό ή ένα γύρο) που όμως είναι σε ένα πιάτο μεγάλο με την σαλάτα του και τη συνοδευτική πατάτα ή ζυμαρικό που είναι αρκετό για να χορτάσει κάποιος. Αν θέλεις και ορντέβρ και άλλα συνοδευτικά θα ανέβει η τιμή κάπως (παντού τα μεζεδάκια κοστίζουν) αλλά όχι σε φοβερά επίπεδα και σίγουρα όχι περισσότερα από όσα θα ερχόταν (σε φτηνά μαγαζιά) στην Ελλάδα.