Καλή Χρονιά

Καλή χρονιά σε όλους. Να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρα του καθενός. Να απολαμβάνει τα θέλω του. Με υγεία και χαρά. Με δύναμη για να ανταπεξέρχεται στα δύσκολα.

Χιονοδρομικό

Σήμερα αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα σε χιονοδρομικό. Όχι, εγώ δεν κάνω σκι. Νησιώτης άνθρωπος, τι σχέση να έχω με το σπορ. Αλλά πριν κάτι χρόνια, κάποιος καλός άνθρωπος, Κωνσταντίνος τούνομα, είχε την ιδέα να πάρει παιδιά από την Άνοιξη και τον Άγιο Στέφανο, να τα πάει στο βουνό και να τους δείξει πώς να κάνουν σκι. Δήλωσαν συμμετοχή μόνο καμιά δεκαριά παιδιά. Πήγαμε μαζί κι εγώ με τη Μαρία. Πήραμε και σκι και μας έδειξε πώς να στεκόμαστε, αλλά η ηλικία αφενός και τα προβλήματα στη μέση αφετέρου, δεν με ενέπνευσαν να το επαναλάβω. Αλλά ο γιος μου γοητεύτηκε από το σπορ και το επανέλαβε αρκετές φορές. Αυτή τη στιγμή έχει αποκτήσει και εξοπλισμό για σκι ενώ πρόσφατα δοκιμάζει και χιονοσανίδα κοινώς σνόουμπορντ.

Φάτνες του Ζακοπάνε

Η φετινή φάτνη στο Μόναχο

Το Ζακοπάνε δεν είναι στη Γερμανία. Και να το έψαχνα, δεν θα το έβρισκα αν δεν το ήξερα από την κόρη μου: Όταν ήταν στο γυμνάσιο συμμετείχε σε ανταλλαγές μαθητών που διοργάνωνε το σχολείο της με σχολεία από διάφορες χώρες. Στα πλαίσια αυτά είχε πάει στη Γερμανία, την Λιθουανία και στην Πολωνία. Η παράδοση ήθελε, στις χώρες που πήγαιναν να έκαναν και μερικές εκδρομές γύρω από την περιοχή που επισκέπτονταν. Στην Πολωνία η ανταλλαγή ήταν με ένα σχολείο κοντά στην Κρακοβία και από κει είχαν πάει στο Ζακοπάνε, 100 χλμ νότια, στα σύνορα με την Ουγγαρία.

Χειμωνιάτικες Βόλτες

Χιόνια σας έδειξα; Χειμώνας είναι, χιόνια έχουμε, χιόνια δείχνουμε. Η λευκότητα του τοπίου είναι απαράμιλλη. Πόσο μάλιστα που βρεθήκαμε σε μέρη που δεν κυκλοφορεί πολύς κόσμος. Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες το Σαββατοκύριακο. Αν έβγαζα χθες τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά αφού τη Δευτέρα η θερμοκρασία έφτασε τους 7 - 8 βαθμούς κι έτσι τα χιόνια εξαφανίστηκαν και πάλι. Το φετινό χειμώνα έχει χιονίσει μέχρι στιγμής 4 φορές και άλλες τόσες το έχει λιώσει. Κι όπως φαίνεται απ' τις φωτογραφίες όχι λίγο χιόνι κάθε φορά. Το Σάββατο το μεσημέρι η θερμοκρασία ανέβηκε στους -3 βαθμούς, την Κυριακή στους 2. Τη Δευτέρα στο Μόναχο τα χιόνι λιώνανε ενώ την ίδια ώρα στη Στουτγάρδη φρέσκο χιόνι κάλυπτε τα πάντα.

Χειμερινό Ηλιοστάσιο

Μούχρωμα από το σπίτι, στη μεγαλύτερη μέρα. Ώρα 22:10

Από αύριο διακοπές. Επιτέλους. Σήμερα είναι η τελευταία μέρα μαθημάτων για το 2010 στη Βάδη - Βυρτεμβέργη. Αύριο τελειώνει και η Βαυαρία. Ανάπαυση μέχρι τις 10 του Γενάρη. Αλλά έχω μερικά θεματάκια να βάλω ακόμα στο μπλογκ κι έτσι δεν κατεβάζω ακόμα πανιά. Από αύριο, λοιπόν, θα κάάάάθομαι αλλά και όλο και κάτι έχω ακόμα κατά νου. Το Σάββατο είναι Χριστούγεννα, έρχονται και τα παιδιά από Αθήνα, θα ξεκινήσουμε οικογενειακές εξορμήσεις, δύσκολα θα υπάρξουν νέα. Αλλά θα δείξει. Πάντως, το σημερινό θέμα, είναι θέμα επικαιρότητας και έχει και δεν έχει σχέση με τη Γερμανία. Έχει, μιας και έχω να δηλώσω ότι σήμερα στο Μόναχο ο ήλιος θα ανατείλει στις 8:01 ενώ θα δύσει στις 16:23. Αφού οι ώρες μιλάνε για Γερμανική πόλη, πώς δεν έχει. Απ' την άλλη, αυτό είναι το μόνο γερμανικό. Τα υπόλοιπα είναι γενικές πληροφορίες, που έχουν να κάνουν με την αστρονομία (ή τουλάχιστον αυτή ήταν η πρόθεσή μου όταν ξεκινούσα να γράφω). Άρα δεν έχει. Ή μήπως όχι;

Μνήμη Θυμάτων Ναζισμού

Στη μνήμη των Ελλήνων, αλλά και άλλων λαών, η Γερμανία είναι συνδεδεμένη με τον ναζισμό και τον Χίτλερ. Και η ύπαρξη νεοναζιστικών ομάδων βοηθάει σ' αυτή τη συσχέτιση. Όχι πως δεν υπάρχουν και ομάδες νοσταλγών της παλιάς εποχής, απ' αυτούς που υπηρέτησαν το τότε καθεστώς. Το επίσημο κράτος όμως, αλλά και η πλειοψηφία των πολιτών φέρουν σαν στίγμα τη συγκεκριμένη περίοδο. Και κάνουν ότι μπορούν για να το δείξουν.

Δρέσδη

Τη Δρέσδη την επισκέφτηκα τον Απρίλη. Και είχα στο νου μου να βάλω μερικές φωτογραφίες απ' την επίσκεψή μου εκεί, αλλά πάντα βρισκόταν κάτι πιο επίκαιρο (όχι δηλ. πως τώρα δεν έχει). Κι έπρεπε να κάτσω να βρω τις φωτογραφίες, να τις ανεβάσω, να γράψω το κείμενο και να το δημοσιεύσω. Εκτός απ' τη Δρέσδη κι άλλες πόλεις που είχα επισκεφτεί έχω κατά νου να βάλω και υπάρχουν κάπου σαν τίτλοι για να θυμάμαι πού πήγα και πού στάθηκα και πρέπει να ανακαλέσω στη μνήμη μου γεγονότα και καταστάσεις που συνέβησαν πριν τόσο καιρό, κάτι που δυσκολεύει τα πράγματα.