Βιέννη, Ακόμα

Υπάρχουν κάποια πράγματα, κτίρια ή μνημεία ή σημεία που είναι τόσο χαρακτηριστικά μιας πόλης, που όταν τα δεις σε μια φωτογραφία είσαι σίγουρος πως είναι από το συγκεκριμένο μέρος. Ο πύργος του Άιφελ π.χ. ή ο Παρθενώνας δεν δημιουργούν αμφιβολία για το σε ποια πόλη αναφέρονται. Ο ναός του Αγίου Στεφάνου είναι κάτι αντίστοιχο για τη Βιέννη. Αν και παρόμοια πολύχρωμα κεραμίδια υπάρχουν και σε ναούς στη Βουδαπέστη και στο Μόναχο, ο συγκεκριμένος ίσως γιατί έχει προβληθεί, ίσως γιατί είναι εύκολο να τα δεις ο συγκεκριμένος έχει γίνει σήμα κατατεθέν. Βέβαια, για να πω την αλήθεια, δεν είναι μόνο αυτός που αν δει κάποιος θα αναγνωρίσει ότι γίνεται αναφορά στη Βιέννη. Τα έχουν καταφέρει κι υπάρχουν διάφορα μνημεία που σε παραπέμπουν σ' αυτήν. Το δημαρχείο ή το χρυσό άγαλμα του Στράους είναι κάποια απ' αυτά.

Βιέννης Συνέχεια

Η παρουσίαση της Βιέννης προφανώς και δεν μπορεί να ξεμπερδέψει έτσι εύκολα με ένα - δυο σημειώματα. Τα γενικά τα είπαμε, έχουμε και κάτι λίγα ακόμα αλλά αυτά θα μπουν μαζί με φωτογραφίες. Στη φωτογραφία για παράδειγμα είναι το Σένμπρουν (Schönbrunn). Τι είναι αυτό? Ένα παλάτι, τι άλλο. Ένα θερινό παλάτι που έμεναν διάφοροι αυτοκράτορες μεταξύ των οποίων και η διάσημη Σίσσυ, που είχε και γνωριμίες με τον Λουδοβίκο ΙΙ του Μονάχου, αυτόν που έχτιζε παλάτια! Μαρία Θηρεσία και Φραγκίσκος Ιωσήφ δυο άλλα παλιότερα αλλά εξίσου διάσημα ονόματα.

Βιέννη

Ο ναός του Αγίου Στεφάνου στο κέντρο της πόλης αποτελεί σημείο αναφοράς

Η Βιέννη συνοδεύεται συχνά από τον τίτλο αυτοκρατορική. Και τον τίτλο αυτόν τον έχει κερδίσει επάξια αφού στ' αλήθεια είναι τέτοια. Μας γοήτευσε πολύ κι αν είχαμε προγραμματίσει μερικές μέρες ακόμα διαμονή εκεί, ευχαρίστως θα βρίσκαμε τι να δούμε και που να πάμε. Τα επιβλητικά κτίρια σε όλη την παλιά πόλη έδιναν μια τέτοια αίσθηση αρχοντιάς και πλούτου, που υπήρχε αλλά και υπάρχει ακόμα, όχι ξεπεσμένα μεγαλεία. Και το λέω αυτό εγώ, που το κόλλημά μου με το Μόναχο είναι γνωστό!

ΚΤΕΟ

Έγραφα χθες για το δακτύλιο και την κατάταξη των αυτοκινήτων σε κατηγορίες. Ποιος είναι αρμόδιος για να δώσει τέτοιο χαρακτηρισμό και να ελέγξει αν ένα αυτοκίνητο είναι κατάλληλο για κυκλοφορία, αν πληρεί αυτές ή εκείνες τις προδιαγραφές; Ο TÜV. Τι είναι αυτός; ένας οργανισμός αντίστοιχος του ΚΤΕΟ αλλά με πολλές ακόμα αρμοδιότητες. Πέρα από τον έλεγχο επεξεργάζεται τις προδιαγραφές που πρέπει να πληρούν όχι μόνο οι μηχανές και τα υπόλοιπα συστήματα του αυτοκινήτου αλλά και κάθε άλλο αντικείμενο μηχανή ή όχι.

Δακτύλιος

Ο δακτύλιος που περιορίζει την κυκλοφορία των αυτοκινήτων στο κέντρο των πόλεων δεν είναι ελληνική εφεύρεση. Δεν υπάρχει μόνο στην Αθήνα (και νομίζω και στο Ηράκλειο;). Υπάρχει και σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας. Μόνο που ο χαρακτήρας του και ο τρόπος λειτουργίας του είναι διαφορετικοί. Λέγεται περιβαλλοντικός και είναι ακριβώς τέτοιος, άσχετα με το ότι κι αυτός της Αθήνας ως τέτοιος χαρακτηρίζεται (αν και σ' αυτόν ο πραγματικός του ρόλος, όπως δείχνουν και οι όροι που λειτουργεί, είναι για να κυκλοφορούν λιγότερα αυτοκίνητα και να μην υπάρχουν κυκλοφοριακά προβλήματα). Στο Μόναχο άρχισε να εφαρμόζεται από 1ης Οκτώβρη, αλλά τις τελευταίες μέρες άρχισαν δημοσιεύματα στις εφημερίδες που εφιστούν την προσοχή των οδηγών ότι τέλειωσε η περίοδος χάριτος. Η παραβίασή του κοστολογήθηκε στα 40€.

Εκπτώσεις

Τελειώνουν αυτές τις μέρες οι χειμερινές εκπτώσεις (WSV) που ξεκίνησαν στα τέλη του περασμένου μήνα. Αντίστοιχα υπάρχουν και οι θερινές (SSV) που είναι τον Ιούλιο. Υποτίθεται πως είναι για την εκκαθάριση του στοκ της σαιζόν. Δεν είχα καταλάβει αν αυτές είναι θεσμοθετημένες ή εθιμικές. Ψάχνοντας λοιπόν στην Βικιπαίδεια (ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών) βρήκα ότι είναι οργανωμένες βάση νόμου εδώ και πολλά χρόνια. Επαναλαμβάνονται ταχτικά, το πότε ακριβώς θα τις αρχίσει και θα τις τελειώσει το κάθε κατάστημα είναι λίγο πέρα δώθε. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι μεν γίνονται τον Ιανουάριο οι δε τον Ιούλιο. Υποτίθεται δυο βδομάδες αλλά εγώ τις βλέπω πεντέξι.

Όπερα

Την Όπερα την είχα ακουστά. Ότι δηλαδή είναι ένα θέατρο με μουσική και κάποια κομμάτια τραγουδιστικά. Το κτίριο της όπερας κι αυτό ακουστά το είχα. Είτε από ταινίες είτε ως αξιοθέατο, πάντα εντυπωσιακό με κολώνες κι αγάλματα απ' έξω με πολυελαίους κι εντυπωσιακά θεωρεία από μέσα. Κι εδώ, στη Γερμανία, κάθε πόλη που σέβεται τον εαυτό της έχει τη δική της όπερα. Έτσι είπαμε με τη Μαρία να πάμε κι εμείς να δούμε τουλάχιστον μια φορά ιδίοις όμασι πώς είναι από μέσα κι αυτή η όπερα. Βέβαια, θα μου πει κάποιος τι δουλειά έχει ένας άσχετος με τέτοιο χώρο. Ε, πώς. Να μην ξέρω;