Γερμανικό Βρώμικο

Είπα να γράψω ένα σημείωμα για το εύκολο - γρήγορο φαγητό στη Γερμανία. Σκέφθηκα διάφορους τίτλους, έγραφα έναν, τον έσβηνα γιατί δεν μου άρεσε, έβαζα άλλον. Ώσπου, στις χειμωνιάτικες διακοπές είχαμε βρεθεί με τη Βίκη και ανταλλάσσαμε εμπειρίες από τις επισκέψεις στη Γερμανία. Μου περιέγραφε πως είχε πάει με την κόρη της σ' ένα εστιατόριο που λεγόταν Forelle (φορέλε - είναι η πέστροφα) και παράγγειλε λουκάνικο - φορέλε σκεπτόμενη πως θα είναι το λουκάνικο που φτιάχνει το μαγαζί. Και όντως έτσι ήτανε, αλλά μιας και το μαγαζί λεγόταν "Η πέστροφα" και το λουκάνικο ήταν φτιαγμένο από πέστροφα! Κι έτσι, με το που βγαίνουν απ' το τρένο στη Στουτγάρδη πάνε να χτυπήσουν ένα βρώμικο για να έρθουν στα ίσια τους. Κι εκείνη τη στιγμή βρήκα τι θα έβαζα στον τίτλο!

Διαφθορά

«Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα» δήλωσε κάποιος πρώην πρωθυπουργός (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε). Διότι διαφθορά υπάρχει μόνο στην Ελλάδα και όχι στις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες (μην γελάτε σας παρακαλώ, σοβαρά τα ισχυρίζονται αυτά κάποιοι). Το χθεσινό δημοσίευμα όμως της εφημερίδας Έθνος, άλλα μας λέει. Μπα! Μάλλον ψέμματα λένε!

Ψωμιά

Στη Γερμανία υπάρχουν διαθέσιμα εξαιρετικά πολλά είδη ψωμιών. Πας να αγοράσεις και βλέπεις απλωμένα μπροστά σου πολλά και διαφορετικά ψωμιά και ψωμάκια. Από πού μπορείς να αγοράσεις ψωμί και γιατί το γράφω έτσι; Καταρχάς βέβαια από φούρνους (λίγους) και πρατήρια άρτου που ανήκουν σε αλυσίδες. Επίσης από όλα τα σουπερμάρκετ. Ενώ στην Ελλάδα μόνο τα μεγάλα σουπερμάρκετ διαθέτουν ψωμί, εδώ αυτό ισχύει ακόμα και για το πιο μικρό. Η μόνη διαφορά είναι πως τα μικρά έχουν «μόνο» τρία - τέσσερα είδη σε αντίθεση με τα μεγάλα που έχουν μια αξιόλογη γκάμα.

Στις Άλπεις, Τέγκερνζέε

Για τις Άλπεις έχω ξαναγράψει. Και μάλιστα, απ' ό,τι βλέπω τώρα, είχα βάλει ένα κατεβατό φωτογραφίες τότε. Τα χωριά των Άλπεων είναι πανέμορφα. Και το χιόνι τα κάνει ακόμα πιο όμορφα. Σήμερα θα βάλω φωτογραφίες από την Τέγκερνζέε (Tegernsee). Ένα μικρό σχετικά χωριό με λιγότερους από τέσσερις χιλιάδες κατοίκους. Βρίσκεται στη νότια άκρη της ομώνυμης λίμνης. Το είχα επισκεφθεί καλοκαίρι, ευκαιρία να το δω και χειμώνα.

Λονδίνο - Μέτρα και Σταθμά

Όπως είναι γνωστό οι Βρετανία αλλά και αρκετές απ' τις πρώην αποικίες έχουν τα δικά τους μέτρα και σταθμά. Δηλ. το κάποιες αποικίες είναι σχετικό μιας και οι περισσότερες έχουν αποδεχτεί το δεκαδικό σύστημα (ακόμα και για διαφοροποίηση απ' την εποχή της βρετανικής κατοχής). Αντίθετα οι ΗΠΑ, παρά το γεγονός πως απέκτησαν την ανεξαρτησία τους μετά από πόλεμο, έχουν κρατήσει αρκετά απ' τα μέτρα της παλιάς πατρίδας όπως τα μίλια. Ευτυχώς στη Βρετανία στα πρατήρια καυσίμων η μέτρηση γίνεται σε λίτρα κι όχι σε γαλόνια. Απ' τα υπόλοιπα που ξεχωρίζουν οι Βρετανοί είναι και η κυκλοφορία των αυτοκινήτων αριστερά. Και υπάρχουν διάφοροι συνδυασμοί: δεξιά ή αριστερή κυκλοφορία με μίλια, ή χιλιόμετρα και με λίτρα ή γαλόνια! Κουίζ: πόσοι ακριβώς μπορούν να υπάρξουν.

Έλεγχος Εισιτηρίων

Την περασμένη βδομάδα είχαν έρθει φίλοι απ' την Ελλάδα. Συνήθως, σ' αυτές τις περιπτώσεις πάμε στο αεροδρόμιο και τους παίρνουμε. Αλλά αυτή τη φορά αφενός μεν γιατί είχαν ξανάρθει, αφετέρου γιατί η πτήση τους έφθανε σχετικά νωρίς (λίγο μετά τις 10 το πρωί, που είχαμε μάθημα στο σχολείο) τους αφήσαμε να έρθουν στο σπίτι μόνοι τους. Κατάφεραν να βγάλουν το σωστό εισιτήριο από το αεροδρόμιο προς το Μόναχο (είναι 20€ για όλη τη μέρα και μπορείς να κυκλοφορήσεις σε όλο το δίκτυο). Όχι με την πρώτη, όχι από το μηχάνημα αλλά από το γκισέ που υπάρχει και που λειτουργούσε εκείνη την ώρα. Και θυμήθηκα μια προηγούμενη φορά που ήρθαν τα παιδιά και τους είχα στείλει το εισιτήριο ταχυδρομικά! Αλλά δεν ήταν πρωτότυπο αυτό, αντιγραφή έκανα, αφού η Ντίνα μου έλεγε πως κάθε φορά που ερχόταν ο αδελφός της προς τα εδώ (και ερχόταν τακτικά) πάντα του είχαν στείλει το εισιτήριο να μην ψάχνεται.

Λονδίνο - Ανάπηροι

Στο Μόναχο έχω συνηθίσει να βλέπω ανάπηρους κάθε είδους να κυκλοφορούν στους δρόμους ή με τα μέσα μεταφοράς. Τυφλοί ή με κινητικά προβλήματα κάθε είδους, από απλές περιπτώσεις που κινούνται με πατερίτσες μέχρι πολύ βαριές που με το ζόρι κουνάνε ένα χέρι και μετακινούνται με ηλεκτρικά καροτσάκια. Στην Αθήνα μπορεί να μην βλέπεις τίποτα απ' αυτά (ούτε καν παιδικά καροτσάκια στους δρόμους) αλλά τότε με τους ολυμπιακούς του 2004 πολλά πεζοδρόμια έσπασαν στις άκρες για να περνάνε καρότσια. Αν βγεις όμως προς τα έξω, δεν υπάρχουν πεζοδρόμια άρα δεν υπάρχει ανάγκη και για δημιουργία διευκολύνσεων!