Απολογισμός

Τρία χρόνια πέρασαν από τότε που ξεκίνησε αυτό το μπλογκ και λίγο πριν κλείσουμε και κατεβάσουμε ρολά έχω υποσχεθεί να κάνω κι έναν απολογισμό. Όχι του μπλογκ. Αυτό καλά πήγε. Έχει πάνω από 100 χιλιάδες αναγνώσεις μέχρι σήμερα, από καμιά 70αριά χώρες (αν και κάποιες μάλλον τυχαία)! Όχι μικροί αριθμοί. Περίπου 120 άτομα τη μέρα έριχναν μια ματιά σ' αυτά που έγραφα και πολλοί απ' αυτούς, είτε με μέιλ είτε με σχόλια, μου έστειλαν την αγάπη τους. Σας ευχαριστώ όλους. Αλλά μιας και τα γράμματα ήταν απ' την παραμονή μου στη Γερμανία να κάνω έναν απολογισμό με τα θετικά και τα αρνητικά της εκεί παραμονής μου επί μια τριετία σχεδόν.

Αγορά Χρυσού

Κάτι που πολλές φορές σκέφτηκα πως πρέπει να το γράψω, αλλά πάντα το ξέχναγα. Για τις αγορές χρυσού. Σήμερα όμως, μου δόθηκε η ευκαιρία μιας και διάβασα ένα άρθρο για το τι γίνεται στα εδώ ενεχυροδανειστήρια. Και η αγορά χρυσού, στην Ελλάδα τουλάχιστον απ' όσο ξέρω, γίνεται σε τέτοια καταστήματα (δεν ξέρω πώς αλλιώς να τα αποκαλέσω).

Χαρτί Υγείας

Θέμα κι αυτό σήμερα... Αλλά να. Πρόσφατα στο σχολείο μου είχαν κατάληψη οι μαθητές. Πέρα απ' το ότι θα μπορούσα να πω πως πρώτα έγινε η κατάληψη και μετά βρέθηκαν τα αιτήματα, εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν πως ένα απ' τα αιτήματα που βρέθηκαν ήταν «Σαπούνι και χαρτί υγείας στις τουαλέτες»! Εντυπωσιακό μεν το εύρημα, πραγματικό δε το πρόβλημα. Στην Ελλάδα δεν συνηθίζεται η ύπαρξη χαρτού στις (δημόσιες) τουαλέτες. Στη Γερμανία δεν έτυχε να βρω τουαλέτα χωρίς χαρτί (εντάξει, υπήρχε περίπτωση, αν μόλις είχε τελειώσει). Το ίδιο και στις άλλες χώρες (αν και εκεί μπορώ να μιλήσω περισσότερο γι' αυτές που υπήρχαν στα πάρκινγκ των αυτοκινητόδρομων).

Χιόνια στο Καμπαναριό

Μια βόλτα στον Άγιο Στέφανο έδωσε κάποια όμορφα στιγμιότυπα κι έτσι η ανάρτηση εμπλουτίστηκε με νέες φωτογραφίες.

Εντάξει, τραβηγμένο είναι, στο καμπαναριό δεν φαίνονται και πολύ τα χιόνια, αλλά έλα που έτσι θέλει το τραγουδάκι. Ποιος είμ' εγώ να το αλλάξω. Στη φωτογραφία λοιπόν αυτή προσπαθώ να δικαιολογήσω τον τίτλο, περισσότερο χιόνι στις επόμενες.
Τρίτη σήμερα και 7:08 χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι η διευθύντρια της Μαρίας που μας ξυπνάει για να την ειδοποιήσει πως μπορεί να κοιμάται μέχρι ό,τι ώρα θέλει αφού το σχολείο θα είναι κλειστό λόγω χιονιού. Εγώ έτσι κι αλλιώς έχω το ξυπνητήρι μου στις 7:10 οπότε σηκώνομαι και ρίχνω μια ματιά απ' το παράθυρο κι είν' όλα άσπρα. Αλλά μιας και το σχολείο το δικό μου είναι λίγο πιο χαμηλά στο Μενίδι, ετοιμάζομαι και φεύγω.

Νυρεμβέργης συνέχεια

Ποτάμι αξιώσεων μπορεί να μην έχει η Νυρεμβέργη αλλά κάτι υπάρχει και γι' αυτήν. Είναι πανέμορφες οι γέφυρες που περνάνε από πάνω του, αλλά ειδικά αυτή με την κλαίουσα ιτιά από δίπλα είναι το κάτι άλλο.

Γκαρνταρόμπες κ.ά.

Στο Μόναχο που μέναμε αποκτήσαμε διάφορες συνήθειες που δεν είχαμε πριν ή που τις είχαμε ξεχάσει. Μια απ' αυτές, το να πηγαίνουμε σε κλασσικές παραστάσεις (μπαλέτο, όπερα κλπ). Στην Ελλάδα αυτά είναι παραγνωρισμένα ή για αν το διατυπώσω διαφορετικά, δε είναι τόσο συνηθισμένο να πας σε τέτοιες παραστάσεις, αν και, τα τελευταία χρόνια υπάρχει κίνηση και προς αυτές. Έτσι, φέτος που επιστρέψαμε επισκεφθήκαμε ήδη μερικές φορές κάποιους σχετικούς χώρους. Δεν θα αναφερθώ στις παραστάσεις καθαυτές (αν και το έχω ήδη κάνει για μία) αλλά σε κάποια άλλα πράγματα που έχουν σχέση με τις παραστάσεις με τις απαραίτητες συγκρίσεις.

Νυρεμβέργη

Η Νυρεμβέργη (ή Νιρεμβέργη σύμφωνα με την απλοποιημένη μεταγραφή του Nürnberg, εγώ είμαι της παλιάς ορθογραφίας) είναι η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Βαυαρίας. Πρωτεύουσα της Φρανκονίας, την έχω επισκεφθεί πάρα πολλές φορές, τόσες που την θεωρώ οικεία γι' αυτό και μέχρι τώρα μόνο μια φορά έχω γράψει γι' αυτήν πριν κάνα χρόνο κι αυτό είχε να κάνει με την χριστουγεννιάτικη αγορά που γίνεται εκεί κι είναι απ' τις ονομαστές. Α! ναι, αναφορά σ' αυτή υπάρχει και στο σημείωμα για τον Πασχαλινό στολισμό, μιας και εκεί πετύχαμε την τόσο στολισμένη αγορά. Όμως η Νυρεμβέργη έχει πολλά ακόμα να δείξει κι έτσι αποφάσισα να κάνω μια παρουσίασή της σ' αυτό εδώ το μπλογκ, λίγο πριν κλείσει. Επειδή είναι φωτογραφίες απ' τα (πολύ) παλιά (η πρώτη επίσκεψη έγινε το 2008) ίσως να υπάρχουν επαναλήψεις χώρια που κάποια έχω αρχίσει να τα ξεχνάω.