Απόψεις του Μονάχου

Ας αφήσουμε, όμως, για λίγο το μπλα μπλα και ας δούμε καμιά καλή εικόνα.

Το Αντίστοιχο του Περίπτερου

Περίπτερα εδώ, βασικά, δεν υπάρχουνε. Όσα υπάρχουνε είναι για είδη δώρων ή για κουλούρια ή τέτοια. Τα τσιγάρα τα αγοράζουν από το σούπερ μάρκετ, που τα έχουν πάντα λίγο πριν το ταμείο ή από αυτόματους πωλητές που υπάρχουν σε κάθε γωνιά.

Θέσεις Πάρκινγκ Ειδικά για Γυναίκες

Ναιαιαιαι! Εδώ το ανέκδοτο δεν είναι ανέκδοτο. Γίνεται πραγματικότητα. Θα έχετε διαβάσει – ακούσει για τα ανέκδοτα που λένε ότι οι γυναίκες δεν ξέρουν να παρκάρουν, ότι δεν είναι καλές οδηγοί ή θα έχετε δει σχετικές αστείες εικόνες. Αυτό εδώ είναι πεποίθηση. Τόσο πολύ που στα πάρκινγκ έχουν ειδικό χώρο για να αφήνουν τα αυτοκίνητά τους οι κυρίες. Είναι συνήθως κοντά στην είσοδο και με αρκετό χώρο για το αυτοκίνητο (συνήθως στα πάρκινγκ τα αυτοκίνητα είναι στριμωγμένα μέχρι αηδίας και για να μπεις ή να βγεις είναι ζόρι).
Υπάρχουν επίσης ειδικές θέσεις πάρκινγκ για αυτοκίνητα που μεταφέρουν παιδάκια ή ανάπηρους. Συνήθως στα καταστήματα. Και είναι με μεγαλύτερο πλάτος και δίπλα στην είσοδο του μαγαζιού. Έχουν ειδική σήμανση που συνήθως γίνεται σεβαστή από τους υπόλοιπους.

Σήματα για τα Ποδήλατα

Ναι, τα ποδήλατα είναι πολλά και έχουν δικούς τους δρόμους (ή διαδρόμους). Όμως έχουν και δική τους σήμανση. Σήματα για υποχρεωτική κατεύθυνση των ποδηλάτων (άσχετα αν τηρούνται όπως φαίνεται στο εσταντανέ που πέτυχα!), φανάρια στον ποδηλατόδρομο που συνήθως είναι μαζί ή δίπλα απ’ αυτό των πεζών αλλά και επιπλέον στο ύψος των ματιών του ποδηλάτη αν χρειάζεται.

Τα Ποδήλατα

Ποδήλαταq Πολλά ποδήλατα. Πάρα πολλά ποδήλατα. Ακόμα και όταν κρύωσε ο καιρός, ακόμα και με αέρα, ακόμα και με ψιλόβροχο ή με χιόνι. Στο δρόμο τα ποδήλατα υπάρχουν πάντα. Μπορεί με τις δύσκολες καιρικές συνθήκες να αραιώνουνε αλλά δεν χάνονται. Σε κάθε δρόμο δίπλα, κομμάτι από το πεζοδρόμιο νομίζεις, υπάρχει και ποδηλατόδρομος. Και χρειάζεται προσοχή είτε είσαι πεζός (να μην κάνεις το λάθος και περπατάς μέσα γιατί μπορεί να σε πάρουν μαζί τους οι ποδηλάτες) είτε είσαι με αυτοκίνητο και στρίβεις. Γιατί βλέπεις πράσινο, στρίβεις αλλά μπορεί να περνάει ποδήλατο (που είναι και γρήγορο) εκείνη την ώρα ή πεζός (οπότε και μπορεί να τον πάρεις εσύ μαζί σου - δεν συνηθίζεται το πορτοκαλί που αναβοσβήνει).

Οι ουρές (αναμονής)

Μέχρι τώρα έγραφα γι' αυτά που μου διαψεύστηκαν στην πρώτη επαφή μου με τη Γερμανία. Που συνήθως λέγονται δεν ξέρω από ποιους, αλλά που, εγώ τουλάχιστον, έτσι νόμιζα ότι είναι. Υπάρχουν και άλλες καταστάσεις που δεν είχα ακούσει (άρα δεν ήξερα ,ούτε νόμιζα ότι ήξερα, τι να περιμένω) αλλά που με εντυπωσίασαν. Κι αυτές τελικά είναι πολλές. Και όλο βρίσκονται κι άλλες για να συμπληρωθούν. Ας αρχίσω λοιπόν και να δούμε πού θα σταματήσω. Και αρχίζω από ένα θέμα που ήδη θίχτηκε προηγούμενα: τις ουρές.

Μύθος και Πραγματικότητα: Ίντερνετ Παντού

Μύθος: Στα γρήγορα τρένα της Γερμανίας υπάρχει δυνατότητα ίντερνετ. Και γενικά όπου να πας θα βρεις ένα WiFi να συνδεθείς.
Πραγματικότητα: Σε κάποιες γραμμές υπάρχει ασύρματο ίντερνετ (επί πληρωμή βεβαίως – κάτι αντίστοιχο με τα βαπόρια – και μόνο για πελάτες της Ντόιτσε Τέλεκομ). Γενικά, όμως, δεν υπάρχει. Κόσμος δουλεύει με τους υπολογιστές στα τρένα (τα γρήγορα ICE, που είναι και για μεγάλες αποστάσεις, έχουν και πρίζα – μια κάθε δυο καρέκλες, τα άλλα λιγότερες ή καθόλου) αλλά δουλεύει τοπικά. Όποιος θέλει ίντερνετ έχει τα ειδικά στικ της κινητής τηλεφωνίας και όπου πιάνει. Γιατί υπάρχει γενικά δυσκολία. Το τηλέφωνο κάτι καταφέρνει, η φωνή δεν έχει πολλές απαιτήσεις. Αλλά αν θες σύνδεση δεδομένων δεν είναι σίγουρο ότι θα την έχεις κι αν την έχεις σε τι ταχύτητα θα είναι. Γιατί για να έχεις αξιοπρεπή ταχύτητα χρειάζεσαι και να πετύχεις σύνδεση καλού τύπου (για τους γνώστες, το GPRS π.χ. δεν είναι αρκετό).