Τα Ποδήλατα

Ποδήλαταq Πολλά ποδήλατα. Πάρα πολλά ποδήλατα. Ακόμα και όταν κρύωσε ο καιρός, ακόμα και με αέρα, ακόμα και με ψιλόβροχο ή με χιόνι. Στο δρόμο τα ποδήλατα υπάρχουν πάντα. Μπορεί με τις δύσκολες καιρικές συνθήκες να αραιώνουνε αλλά δεν χάνονται. Σε κάθε δρόμο δίπλα, κομμάτι από το πεζοδρόμιο νομίζεις, υπάρχει και ποδηλατόδρομος. Και χρειάζεται προσοχή είτε είσαι πεζός (να μην κάνεις το λάθος και περπατάς μέσα γιατί μπορεί να σε πάρουν μαζί τους οι ποδηλάτες) είτε είσαι με αυτοκίνητο και στρίβεις. Γιατί βλέπεις πράσινο, στρίβεις αλλά μπορεί να περνάει ποδήλατο (που είναι και γρήγορο) εκείνη την ώρα ή πεζός (οπότε και μπορεί να τον πάρεις εσύ μαζί σου - δεν συνηθίζεται το πορτοκαλί που αναβοσβήνει).

Όταν έλεγα ή άκουγα στην Ελλάδα ότι θα βγάλω τα παιδιά βόλτα με το ποδήλατο καταλάβαινα ότι θα πάρω το ποδηλατάκι τους, θα πάω στην πλατεία, στον πεζόδρομο κλπ και θα τα βλέπω να κάνουνε βόλτα. Όχι ότι δεν συμβαίνει και αυτό εδώ. Και μάλιστα τα παιδιά μαθαίνουν από πολύ μικρά να κάνουν ποδήλατο οπότε συνοδεύουν τους μεγάλους στις βόλτες τους σε πάρκα κλπ γράφοντας αρκετά χιλιόμετρα. Αλλά επίσης σημαίνει ότι θα βάλω τα παιδιά στο ειδικό κάθισμα στη σκάρα ή καλύτερα στο ειδικό τρέιλερ που τραβάει το ποδήλατο και θ’ αρχίσω πετάλι. Το τρέιλερ αυτό αργότερα είναι χρήσιμο για να μεταφέρονται τα ψώνια στο σπίτι ή εφημερίδες για διανομή και γενικά για φορτία ή και σαν καρότσια για μεγαλύτερα παιδιά. Βάζεις δυο τρίχρονα - τετράχρονα μέσα και δεν τα κρατάς απ' το χέρι. Στη φωτογραφία από το κέντρο ανακύκλωσης φαίνεται ένα τέτοιο καρότσι. Και σε περίπτωση που η έξοδος είναι ομαδική τα παιδιά τα έχει ο μπαμπάς. Αυτός τρέχει συνήθως ξοπίσω τους ή αυτός σηκώνει το βάρος στο πετάλι (που εκεί ίσως έχει και λόγους).

Το ποδήλατο χρησιμοποιείται και σαν βοηθός στους ταχυδρόμους. Είτε ως κανονικό ποδήλατο με το σχετικό τρέιλερ είτε ως χειράμαξο. Οι ταχυδρόμοι εδώ κάνουν αρκετές αποστάσεις με μεγάλο όγκο αλληλογραφίας. Εκτός από τα κλασσικά έχουν να μοιράσουν και πολλά διαφημιστικά. Βάζουν λοιπόν όσα έχουν σε ειδικά διαμορφωμένα καρότσια, τα καλοσκεπάζουν γιατί έχει και βροχές, και ξεκινούν για διανομή. Το καρότσι μπορεί να πάει σπρωχτά αλλά μπορεί να προσαρμοστεί σε ποδήλατο, ειδικά αν η διαδρομή έχει πολύ πράγμα. Και διανομή γίνεται και το Σάββατο. Για να μην αναφέρω για την δική μου πολυκατοικία με τους 18 ορόφους που ο ταχυδρόμος κάνει διανομή στα γραμματοκιβώτια σε κάθε όροφο (γύρω στα 20). Έχει κλειδί από το ασανσέρ, χώνει ό,τι έχει από το ποδήλατο που το αφήνει στην είσοδο κι αρχίζει να σταματάει σε κάθε όροφο και να τα βάζει στα γραμματοκιβώτια. Αν δεν έχεις κουτί ή αν δεν έχεις φροντίσει να υπάρχει το όνομά σου τα αφήνει από πάνω. Είναι εφοδιασμένος και με μια λίστα με τα ονόματα των ενοίκων και τον όροφό τους ώστε αν δεν τον γράφει στη διεύθυνση να ξέρει πού θα τα αφήσει.

Το να έχεις και να κυκλοφορείς ένα ποδήλατο δεν είναι το πιο απλό πράγμα. Μπορεί παντού (και κυρίως στους σταθμούς του μετρό) να είναι παρκαρισμένα ποδήλατα, αλλά (κανονικά) υπάρχουν και υποχρεώσεις. Πρώτα πρώτα το ποδήλατο πρέπει να είναι δηλωμένο στην αστυνομία με τον αριθμό σκελετού. Να είναι ασφαλισμένο! Και ο οδηγός του να σέβεται τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας: Να μην το οδηγεί ενώ έχει καταναλώσει αλκοόλ (το όριο γι' αυτά βέβαια είναι ψηλό – 1,6), να μην παρκάρει εκτός των προκαθορισμένων περιοχών (πρόστιμο 20 €) και εννοείται φανάρια κλπ.

Γενικά το ποδήλατο είναι ο βασιλιάς των δρόμων. Επειδή οι ποδηλάτες είναι οργανωμένοι και σε σωματεία(!) αν εμπλακείς σε ατύχημα με ποδήλατο, είτε πεζός είσαι είτε οδηγός αυτοκινήτου, τον μπελά σου θα βρεις εσύ κι όχι ο ποδηλάτης.