Απόψεις του Μονάχου

Ας αφήσουμε, όμως, για λίγο το μπλα μπλα και ας δούμε καμιά καλή εικόνα.

Σήμερα λοιπόν η μέρα ξεκίνησε με μια υπέροχη καθαρότητα. Κρύος ακόμα ο καιρός, χωρίς σύννεφο στο βάθος μας φανέρωσε τις Άλπεις. Είναι κοντά σχετικά στο Μόναχο αλλά και αρκετά μακριά (πάνω από 100 χλμ. σε ευθεία γραμμή). Έτσι, ξέρεις ότι είναι εκεί, έρχεται ο αέρας των Άλπεων αλλά σπάνια τις βλέπεις.

Sendlinger Tor.  Με το περιπτεράκι της μπροστά με Heisse Maroni (πώς λέμε "κάστανα ζεστά", ακριβώς έτσι), και το λόφο από το καθαρισμένο χιόνι ακριβώς κάτω από την αψίδα.

Η καταπληκτική εκκλησία Asamkirche. Και είναι καταπληκτική όχι μόνο όπως φαίνεται απ' έξω, αλλά και αν μπεις μέσα. Δυστυχώς ο φακός της μηχανής δύσκολα μπορεί να αποτυπώσει την ομορφιά με τον χαμηλό φωτισμό που υπάρχει.

Μαι μικρή προσπάθεια για να φανεί ο εσωτερικός της πλούτος. Και δεν μπορούσαμε να πάμε πολύ μέσα. Η επίσκεψη ήταν ίσα να μπεις.

Και το δημαρχείο του Μονάχου στη Μαρίενπλατς. Μη φοβάστε, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο που συμβαίνει στα κτίρια μπροστά. Απλά η καινούρια μου μηχανή έχει έναν αρκετά ευρυγώνιο φακό και καμπυλώνει τα άκρα.

 Πάντως και μ' αυτήν τη φωτογραφία όπως και με προηγούμενες διαψεύδεται ο μύθος που θέλει τον ουρανό να είναι γκρίζος. Οι Βαυαροί περηφανεύονται για το γαλάζιο του ουρανού τους. Κάτι που θα σχολιαστεί ξανά εν καιρώ.

Κυριακή σήμερα, μέρα κουλτούρας. Μια επίσκεψη στο Deutsches Theater για "Λίμνη των κύκνων" με ακροβατικό μπαλέτο(?) από την Κίνα είναι ότι πρέπει. Το τρένο ξεφόρτωσε και με 7 βαθμούς (είπαμε, ζέστη σήμερα) και ψιλόβροχο, όλοι τρέχουμε να μπούμε. Πού ακριβώς? για ρίξτε μια προσεκτικότερη ματιά. Όλα είναι δήθεν. Το σήμα στάθμευσης ή απαγόρευσης στάθμευσης κλπ. Δείτε τι υπάρχει δίπλα:

Το Θέατρο (το οποίο βρίσκεται στο κέντρο, κάποια χιλιόμετρα από εδώ που είμαστε) ανακαινίζεται. Βάζουμε λοιπόν μπροστά ένα πανί που δείχνει πώς είναι το κτίριο και δουλεύουμε από πίσω. Επειδή όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για θέατρο και δεν είναι σωστό να κλείσει βρέθηκε ο συγκεκριμένος χώρος κοντά στο στάδιο "Αρένα" (και κοντά σε σταθμό του μετρό, βέβαια) στήθηκαν τέντες (που μέσα είναι σαν να είσαι στο θέατρο, καταπληκτική κατασκευή με καθίσματα υφασμάτινα, με θέρμανση καλή, με γκαρνταρόμπα και φουαγιέ και σε τίποτα δεν σου θυμίζει πως είσαι σε τέντα εκτός κι αν σηκώσεις το κεφάλι σου) και ανεβάζουμε ό,τι έχουμε στο πρόγραμμα. Και για να δίνουμε στους θεατές την αίσθηση ότι μπαίνουν στο γνωστό τους χώρο, μεταφέρουμε σε πανί την εικόνα της εισόδου όπως ακριβώς θα την έβλεπαν στο κανονικό κτίριο στο κέντρο.

Και μια που τ' αναφέραμε ας έχουμε και μια άποψη του "Αρένα"  την ώρα που βγήκαμε, φωτισμένο στα κόκκινα. Ο φωτισμός αλλάζει στα χρώματα της Bayern: Λευκό, μπλε, κόκκινο (κι επειδή κάποιοι νομίζουν ότι το χρώμα είναι ερυθρόλευκο, σπεύδω να διευκρινίσω ότι στο κέντρο υπάρχει το σήμα - χρώμα της Βαυαρίας).