Μετακόμιση

Η ολοκλήρωση της παραμονής στη Γερμανία έγινε με την μετακόμιση όλων όσων είχαν μαζευτεί όλ' αυτά τα χρόνια πίσω στην Ελλάδα. Μια διαδικασία καθόλου απλή. Όταν πήγαμε είχαμε ένα καλογεμισμένο αυτοκίνητο. Όλα τα υπόλοιπα πράγματα αγοράστηκαν από εκεί. Δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερα καλά κομμάτια. Αλλά απ' την άλλη τα λυπόμασταν να τα πετάξουμε. Και μιας και τα παιδιά μεγαλώνουν, τελικά αποφασίσαμε να τα κουβαλήσουμε. Ειδικά μια όμορφη γωνιά τραπεζαρίας που πολύ την αγαπήσαμε, ήταν η βασική αιτία. Από παλιότερα όταν φεύγανε συνάδελφοι κρατάγαμε κάνα τηλέφωνο από μεταφορείς. Και αρκετά νωρίς αρχίσαμε το ψάξιμο, που αποδείχτηκε μάλλον περιπετειώδες γι' αυτό κι είπα να γράψω την εμπειρία μου τώρα που ολοκληρώθηκε η διαδικασία (το κείμενο γράφεται στο χωριό, χωρίς σύνδεση στο ίντερνετ και θα μεταφερθεί κάποια στιγμή!!!).

Είχαμε μαζέψει τηλέφωνα μεν, αλλά πάντα υπήρχε η ανησυχία για το τι θα γίνει και ποιος είναι αξιόπιστος και κατά πόσον θα πάνε καλά τα πράγματα. Την περίοδο του Πάσχα είχαμε μια συζήτηση με την Ελένη που μας είπε πως ήξερε μια συναδέλφισσα από τον Πύργο που ο αδερφός της κάνει αυτή τη διαδρομή και αρχές Μάη μου έστειλε το τηλέφωνό του. Τότε είπαμε να αρχίσουμε και τις επαφές. Τον πήραμε τηλέφωνο, τον πετύχαμε στο καράβι μέσα που ερχότανε αλλά μας είπε πως συνεργάζεται με εταιρία του Μονάχου. Και σε λίγο μας πήρε ο συνεργάτης του (που ήταν και η τελική μας επιλογή), μας καθησύχασε και μας είπε να επικοινωνήσουμε αρχές Ιούλη που θα είναι πιο κοντά στην εποχή που θα γινόταν η μετακόμιση, όσο για την τιμή είναι 300€ το μέτρο της νταλίκας, όταν φορτώσουμε τα πράγματα θα μετρήσουμε πόσο έπιασαν και θα πληρώσουμε ανάλογα.

Τις ίδιες μέρες πήραμε τηλέφωνο άλλη εταιρία που ο αρμόδιος είπε πως ήθελε να δει τα πράγματα που είχαμε για μεταφορά για να μας δώσει τιμή. Πέρασε κάνας μήνας και δεν είχε φανεί ακόμα. Το ξαναπήραμε μιας και ξέραμε πως εκείνο το Σάββατο θα πήγαινε σε άλλη συναδέλφισσα και κανονίσαμε το ραντεβού. Ήρθε, τα είδε, αλλά επειδή ο προορισμός ήταν Αθήνα και όχι Θεσσαλονίκη δεν μπορούσε να μας πει τιμή επί τόπου, ήθελε να μάθει πόσο θα κόστιζε το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής (Θεσσαλονίκη - Αθήνα). Την απάντηση θα μας την έδινε τις επόμενες 2 - 3 μέρες οι οποίες πέρασαν άπρακτες. Ξανά τηλέφωνο, ξανά αναμονή, κάποια στιγμή μου απαντάει πως η μεταφορά μέχρι Σαλονίκη κοστίζει 2 - 3 κατοστάρικα, ε, να μη βγάλει κι αυτός άλλα 2 -3; Σύνολο 600(!) μέχρις εδώ κι από κει για Αθήνα του είπαν άλλα δυο σύνολο 800€. Αναγνώριζε πως ήταν πολλά για την αξία των συγκεκριμένων πραγμάτων που ήταν για μεταφορά, και πως θα το έψαχνε ακόμα (αλλά εγώ είχα πάψει να ενδιαφέρομαι μ' αυτήν την περιγραφή).

Απ' τα τηλέφωνα που είχαμε συγκεντρώσει ήταν κι ένα απ' την Αθήνα. Στείλαμε την περιγραφή (όχι ιδιαίτερα καλή κι απ' ότι αποδείχτηκε υποεκτιμημένη, μιλάγαμε για 4 βαλίτσες, 6 = 7 κούτες, την γωνία, ένα κρεβάτι και έναν καναπέ - κρεβάτι, τα τελευταία λυμένα σε κομμάτια) και η απάντηση ήταν 550€ συν ΦΠΑ. Καλύτερη απ' την προηγούμενη αλλά πάλι ψηλή. Η Μαρία έβαλε επίσης αγγελία σε ένα σάιτ (http://www.transfeco.com/) στο οποίο δίνοντας την περιγραφή σου δίνουν τιμή. Η περιγραφή ίδια, οι τιμές ξεκίνησαν από 650 συν ΦΠΑ και έπεσαν σε δυο μέρες μέσα στα 420€ (συν ΦΠΑ). Μιλήσαμε και τηλεφωνικά μαζί τους, συζητώντας και το ενδεχόμενο να παραλάβουμε τα πράγματα όχι στο σπίτι αλλά στις αποθήκες τους (η διαφορά τελικά ήταν μικρή). Απ' αυτούς ο ένας μπορούσε αρχές Ιούλη, εποχή που δεν βόλευε γιατί θα έπρεπε να είμαστε 20 μέρες χωρίς κρεβάτι(!) κι έτσι απορρίφτηκε κι αυτός.

Τελικά δεν συνεχίσαμε στο ψάξιμο και μείναμε στον πρώτο και δεν μετανιώσαμε όσο κι αν κάποιες στιγμές ανησυχήσαμε. Αρχές Ιούλη πήρα τηλέφωνο, μου λέει πως είναι στην Ελλάδα κι επιστρέφει Τετάρτη. Τον πήρα όταν γύρισε και μου είπε πως θα ξαναέφευγε, θα επέστρεφε κατά τις 21 - 22 Ιούλη οπότε και θα κανονίζαμε τη φόρτωση. Πράγματι γύρισε, τα είπαμε, θα φορτώναμε Πέμπτη - Παρασκευή απόγευμα και θα με ειδοποιούσε την προηγούμενη. Εν τω μεταξύ έμαθα πως μαζί του θα φόρτωναν κι άλλοι 4 - 5 συνάδελφοι κι έτσι μάθαινα κι απ' αυτούς νέα για το πώς πάει ο προγραμματισμός. Παρασκευή πρωί, ειδοποίηση άλλη δεν έχουμε, λύνουμε το κρεβάτι μας, τηλεφωνιόμαστε, μας λέει πως είμαστε για τ' απόγεμα. Ήρθαν και δυο συνάδελφοι και μας βοήθησαν και κατεβάσαμε τα πράγματα απ' τον 8ο και κατά τις 5 επιτέλους τα πράγματα ήταν στο φορτηγό.

Ο όγκος τελικά των πραγμάτων ήταν πολύ μεγαλύτερος. Ο μεταφορέας τα υπολόγισε κοντά στα δυο μέτρα κι εγώ δεν έχω διαφορετική γνώμη. Οι κούτες πλήθυναν πολύ, έφτασαν γύρω στις 20 - 25, συν τα υπόλοιπα που λέγαμε, συν δυο ποδήλατα, συν δυο καρέκλες (που δεν γίνεται να λυθούν) συνολικά 63 κομμάτια. Πληρώσαμε λοιπόν 500€ για τη μεταφορά μέχρι τον Ασπρόπυργο κι από κει ή θα τα έπαιρνα μόνος μου (τόσα που μαζεύτηκαν, δύσκολο) ή θα φρόντιζε να τα προωθήσει ο ίδιος με επιπλέον 70€ εκτός κι αν ήθελα κι ανθρώπους να τα ανεβάσουν στο σπίτι οπότε η τιμή θα ήταν + 150€ (με τη διευκρίνηση πως είναι για πρώτο όροφο, χωρίς ασανσέρ, γιατί αλλιώς θα υπήρχε διαφοροποίηση). Το μόνο κακό πως η παράδοση θα γινόταν στις 7 Αυγούστου κι εγώ είχα κανονίσει να φύγω για Μυτιλήνη στις 5. Έτσι η παραλαβή έπεσε στους ώμους του γιου μου, του Δημήτρη.

Πράγματι στις 7 του μήνα το μεσημέρι, τα πράγματα έφτασαν στον προορισμό τους, μεταφέρθηκαν μέσα στο σπίτι κι ο Δημήτρης αναχώρησε κι αυτός να έρθει να μας βρει στο νησί. Τέλος της «περιπέτειας» αλλά όχι του σημειώματος. Θέλω να κλείσω αναφέροντας (παρά τις συνήθειες μου) το όνομα του μεταφορέα: Τσιρακίδης Θεόφιλος, έχει την εταιρία «Μέγας Αλέξανδρος» με τηλέφωνα +491749924487 και +306944868687.