Εμπειρία Καθαρισμού

Τετάρτη πρωί. Σηκώνομαι και ετοιμάζομαι για το σχολείο. Έξω έχει αρχίσει να ξημερώνει. Σήμερα πάω Στουτγάρδη. Βγαίνω. Βρέχει. Το χιόνι λιώνει. Φυσάει. Και η θερμοκρασία έχει ανέβει πάνω από το μηδέν, πρώτη μέρα μετά από καμιά 15αριά μέρες που ήταν στα μείον. Έτσι το χιόνι λιώνει γρηγορότερα. Αν και, στις άκρες που έχει σπρωχτεί από τα εκχιονιστικά θα αργήσει να φύγει. Και μάλλον εκεί θα το βρει το επόμενο. Που δεν θα αργήσει να έρθει. Το Σαββατοκύριακο προβλέπεται. Αν και με θερμοκρασίες πάνω από το 0 δεν θα κρατήσει, μάλλον, ιδιαίτερα.

Μύθος και πραγματικότητα: Ο Ήλιος

Μύθος: Στη Γερμανία που θα πας θα ξεχάσεις πώς είναι ο ήλιος και ο ουρανός. Συνέχεια ένας γκρίζος συννεφιασμένος ουρανός και το χειμώνα ο ήλιος ανύπαρκτος.
Πραγματικότητα: Τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα θα δούμε τον ήλιο να λάμπει για τα καλά. Στην Ελλάδα, όταν ήμουνα στο Διδυμότειχο πράγματι είχα ξεχάσει πώς είναι ο ήλιος. Κι όταν έφυγα και τον είδα ένα πρωί στη Ζίχνη μου φάνηκε κάτι το πρωτόγνωρο. Εδώ βγαίνει έτσι που δεν μας αφήνει να τον ξεχάσουμε. Μπορεί σήμερα να είναι μόνο για δυο ώρες μόνο και αύριο να μη βγει, θα βγει όμως μεθαύριο πάλι να δώσει το παρόν.
Κάποτε, δεν θυμάμαι σε ποιο μάθημα γλώσσας, στα Ιταλικά νομίζω (ναι, έκανα κι απ’ αυτά) ή μήπως στα Γερμανικά, σε ένα μάθημα έλεγε ότι οι Γερμανοί της νότιας Γερμανίας ήταν περήφανοι ότι το μέρος τους είναι ηλιόλουστο και γι’ αυτό έχουν και καλά κρασιά. Και τότε είχα γελάσει. Τελικά δεν είναι αστείο. Όντως έχουν αρκετό ήλιο. Για τα κρασιά δεν ξέρω (εμένα δεν με ενθουσιάζουνε αλλά μπορεί να είναι τα καλύτερα της Γερμανίας), πάντως στο Έσλινγκεν έξω από τη Στουτγάρδη οι πλαγιές είναι γεμάτες αμπέλια. Και στο σουπερμάρκετ υπάρχουν ράφια για τα κρασιά της Βάδης.
Για το χρώμα του ουρανού δεν έχω να πω τίποτα. Δείτε και βγάλτε συμπέρασμα (Είναι συννεφιασμένος λίγο αλλά δεν ήθελα να είναι εξιδανικευμένος - βλέπε άλλες φωτογραφίες και στο "Απόψεις του Μονάχου").

Οι αμπελώνες στο Έσλιγκεν

Μύθος και πραγματικότητα: Η Ετοιμότητα για το Χιόνι

Μύθος: Οι Ευρωπαίοι είναι έτοιμοι με τον μηχανισμό τους να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της χιονόπτωσης.
Πραγματικότητα (και όχι μόνο για τη Γερμανία): Υπάρχει μηχανισμός για τον καθαρισμό από το χιόνι μιας και το χιόνι είναι τακτικότατος επισκέπτης. Όμως, πολύ συχνά άκουγα για το χάος που επικράτησε ως συνέπεια μιας χιονόπτωσης. Περίμενα πως ο μηχανισμός θα λειτουργούσε πάντα. Και όπως γράφω αλλού, ο εκχιονισμός των δρόμων από τους δήμους γίνεται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Παρ’ όλ’ αυτά όμως το χιόνι όταν πέφτει αποσυντονίζει πολλά κι ειδικά τις μεταφορές. Έχω την εντύπωση ότι βασικός αίτιος είναι οι εταιρίες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Δεν υπάρχει επαρκής ένταση ρεύματος να κινήσει τα τρένα, τα μετρό κλπ μ’ αποτέλεσμα αλυσιδωτές καθυστερήσεις και ένα φαινόμενο μπάχαλου. Και δεν φταίνε γενικά οι χαμηλές θερμοκρασίες αλλά μάλλον η απότομη πτώση ή η μεγάλη ποσότητα χιονιού. Όταν είναι λίγο το βολεύουνε. Όταν είναι πολύ δεν τα καταφέρνουνε. Και αντίστοιχα προβλήματα δημιουργούνται και στα αεροδρόμια που κλείνουνε οι διάδρομοι, ματαιώνονται πτήσεις κλπ

Μέσα Σταθερής Τροχιάς σε Άλλες Πόλεις

Η κάθε πόλη έχει το δικό της τρόπο για την οργάνωση της αστικής της συγκοινωνίας. Ο προαστιακός σιδηρόδρομος (S-Bahn) ενώνει σχεδόν κάθε πόλη με τα περίχωρα και είναι κάτι που υπάρχει παντού. Και στο Άουγκσμπουργκ για παράδειγμα και στη Στουτγάρδη και στο Ντίσελντορφ και στο Βερολίνο κλπ. Όμως το μετρό δεν είναι αυτονόητο. Πολλές φορές ο προαστιακός είναι το μόνο μέσο σταθερής τροχιάς. Αλλού συνδυάζεται και με τραμ.

Η Εξέλιξη των Μέσων Σταθερής Τροχιάς

Κάποτε τα μέσα σταθερής τροχιάς (τρένα, μετρό, τραμ) ήταν ένας συνδυασμός από βαγόνια που το καθένα ήταν ξεχωριστό από το άλλο. Αργότερα τα βαγόνια απόκτησαν μια ενδιάμεση πόρτα απ’ την οποία μπορούσες να περάσεις στο επόμενο πατώντας σε μια πλατφόρμα που έπαιζε το ρόλο γέφυρας όμως στην πραγματικότητα ήσουν στον αέρα. Την πόρτα αυτή τη χρησιμοποιούσε βασικά ο ελεγκτής. Αργότερα το άνοιγμα σκεπάστηκε και έγινε πέρασμα. Πρώτα στα τρένα μεγάλων αποστάσεων για να μπορείς να πηγαίνεις εύκολα στο εστιατόριο. Στα τοπικά όμως έμειναν τα ξεχωριστά βαγόνια. Σήμερα άλλαξαν κι αυτά. Οι συρμοί είναι μονοκόμματοι εσωτερικά με φυσούνα εκεί που υπάρχει η άρθρωση, ο διαχωρισμός των βαγονιών. Και είναι παράξενη η αίσθηση να είσαι στη μια άκρη και να βλέπεις την άλλη. Σαν να είσαι σε μια τεράστια κάμπια.

Τρένα: Οι Αχθοφόροι

Θυμάμαι παλιά, όταν έριχνε σκάλα το βαπόρι, οι πρώτοι που ανέβαιναν ήταν οι τοπικοί αχθοφόροι: οι χαμάληδες. Πρόθυμοι, έναντι αμοιβής βεβαίως, να σου κατεβάσουν τα πράγματα. Αργότερα, παρόλο που πλήθυναν τα βαπόρια, οι χαμάληδες λιγόστεψαν. Βασική αιτία το ότι οι βαλίτσες απέκτησαν ροδάκια κι έτσι ήταν εύκολη η μεταφορά τους. Σπάνια έβλεπα χαμάληδες αλλά τους θυμόμουνα κάθε φορά που έβγαζα εισιτήριο για το βαπόρι από τη Μυτιλήνη: είχαν καταφέρει και με κάθε εισιτήριο που κοβότανε ο πράκτορας έκοβε και ένα κουπόνι για το σωματείο τους. Κάποτε σταμάτησε κι αυτό. Έτσι ήταν μεγάλη η έκπληξή μου όταν φτάνοντας το απόγευμα στο σταθμό του Μονάχου είδα ένα χαμάλη να περιμένει να μεταφέρει αποσκευές. Και υπάρχει κάποιος κάθε φορά που φάνω. Με το όρθιο καρότσι στο χέρι στο οποίο έχει κολλημένο τον τιμοκατάλογο: 2,5 € μέχρι δυο κομμάτια, 1,5 € για κάθε επιπλέον για να τα πάνε μέχρι το μετρό ή τον προαστιακό!

1ος Μήνας

Έκλεισε ο πρώτος μήνας του μπλογκ (όχι ζωής, ο ημερολογιακός). Οι μέχρι τώρα δημοσιεύσεις ομαδοποιήθηκαν. Πριν απ' αυτό έκανα ένα "ρετούς". Τα ξανακοίταξα και έβαλα αρκετές φωτογραφίες που ήθελα, κυρίως σε στυλ τεκμηρίωσης. Κάποιες άλλες πάλι μπήκαν σε θέματα που δεν είχαν λόγο για να έχουν κάποια φωτογραφία, αλλά απλά μ' άρεσαν και είπα να τις μοιραστώ.
Έκανα λοιπόν μια ανακαίνιση, κρατώντας την τρέχουσα βιτρίνα. Προβληματίστηκα για το αν είναι σκόπιμο να κάνω κάτι τέτοιο και κατέληξα πως ναι, αφού το μπλογκ αυτό φιλοδοξεί να μην είναι εφήμερο αλλά αυτά που γράφω να ενδιαφέρουν να διαβαστούν και στο μέλλον από άλλους. Έτσι, αν θέλετε, μπορείτε να ρίξετε πάλι μια ματιά. Κάτι καινούριο θα βρεθεί.
Ευχαριστώ σε όσους μου είπαν καλά λόγια μέχρι τώρα. Και περιμένω σχόλια και απόψεις.