Πραγματικότητα: Τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα θα δούμε τον ήλιο να λάμπει για τα καλά. Στην Ελλάδα, όταν ήμουνα στο Διδυμότειχο πράγματι είχα ξεχάσει πώς είναι ο ήλιος. Κι όταν έφυγα και τον είδα ένα πρωί στη Ζίχνη μου φάνηκε κάτι το πρωτόγνωρο. Εδώ βγαίνει έτσι που δεν μας αφήνει να τον ξεχάσουμε. Μπορεί σήμερα να είναι μόνο για δυο ώρες μόνο και αύριο να μη βγει, θα βγει όμως μεθαύριο πάλι να δώσει το παρόν.Κάποτε, δεν θυμάμαι σε ποιο μάθημα γλώσσας, στα Ιταλικά νομίζω (ναι, έκανα κι απ’ αυτά) ή μήπως στα Γερμανικά, σε ένα μάθημα έλεγε ότι οι Γερμανοί της νότιας Γερμανίας ήταν περήφανοι ότι το μέρος τους είναι ηλιόλουστο και γι’ αυτό έχουν και καλά κρασιά. Και τότε είχα γελάσει. Τελικά δεν είναι αστείο. Όντως έχουν αρκετό ήλιο. Για τα κρασιά δεν ξέρω (εμένα δεν με ενθουσιάζουνε αλλά μπορεί να είναι τα καλύτερα της Γερμανίας), πάντως στο Έσλινγκεν έξω από τη Στουτγάρδη οι πλαγιές είναι γεμάτες αμπέλια. Και στο σουπερμάρκετ υπάρχουν ράφια για τα κρασιά της Βάδης.
Για το χρώμα του ουρανού δεν έχω να πω τίποτα. Δείτε και βγάλτε συμπέρασμα (Είναι συννεφιασμένος λίγο αλλά δεν ήθελα να είναι εξιδανικευμένος - βλέπε άλλες φωτογραφίες και στο "Απόψεις του Μονάχου").
Οι αμπελώνες στο Έσλιγκεν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου