Ρολόγια Πολλά: ...και μη Ηλιακά

Για την ώρα πάντως, πρέπει πάντα να υπήρχε διάθεση να γνωστοποιείται. Ας πούμε σε διάφορα κτίρια που έχουν ρολόι, αλλά υπάρχουν και καμπάνες για να χτυπάνε σε συγκεκριμένες ώρες και να την μαθαίνουν οι γύρω. Το κάθε δημαρχείο και το κάθε σχολείο είναι εφοδιασμένο με έναν πύργο στον οποίο υπάρχει ρολόι. Για τα δημαρχεία το ήξερα. Το είχα δει στις Βρυξέλες αλλά και στο Μόναχο. Το συνάντησα και αλλού. Αλλά για τα σχολεία?

Ρολόγια Πολλά: Ηλιακά...

Στους τοίχους των σπιτιών συνηθιζόταν να φτιάχνεται κι ένα ηλιακό ρολόι. Ειδικά στη Νυρεμβέργη ένας χαμός. Όλα τα παλιά κτίρια έχουν από ένα ηλιακό ρολόι. Υπάρχουν και στο Μόναχο αλλά είναι πιο λίγα και πρέπει να τα ψάξεις. Ενώ στη Νυρεμβέργη, όταν περπατάς στην παλιά πόλη, όπου και να γυρίσεις το μάτι σου θα τα δεις. Κάποια κτίρια μάλιστα είναι στις δυο πλευρές μιας γωνίας για να εξυπηρετούν σε διαφορετικές ώρες, ανάλογα πώς πέφτει ο ήλιος.

Ηλικία Παντού

Σε ό,τι έγγραφο συμπληρώνεις χρειάζεται να βάλεις την ημερομηνία γέννησης. Έτσι οι κυρίες δυσκολεύονται να κρύψουν την ηλικία τους. Είναι στοιχείο ταυτοποίησης. Στην εφημερίδα, όταν αναφέρεται σε κάποιον δίπλα στο όνομά του έχει και την ηλικία του: π.χ. «ο Πέτερ Γκέρινγκ (45)… μπλα, μπλα, μπλα». Πας να βγάλεις κάρτα για τα τρένα, να πληρώσεις για την τηλεόραση, να συμπληρώσεις μια αίτηση για κάτι. Όνομα, επώνυμο, ημερομηνία γέννησης. Το πατρώνυμο που χρησιμοποιούμε στην Ελλάδα, δεν θυμάμαι να το έχω χρησιμοποιήσει καμία φορά. Αριθμό ταυτότητας ή διαβατηρίου σπάνια, μόνο σε ιδιαίτερα επίσημα έγγραφα. Αλλά ημερομηνία γέννησης, έχω βαρεθεί να τη δίνω.

Παλάτι στην Κίμζεε

Το Χέρενίνσελ είναι το μεγαλύτερο νησί της λίμνης. Υπάρχει ένα μονοπάτι που πάει περίπου περιμετρικά και έχει μήκος 7 χιλιόμετρα για όποιον θέλει να το περπατήσει ολόκληρο. Εδώ υπάρχει ακόμα ένα από τα παλάτια του Λουδοβίκου ΙΙ (δεύτερου) της Βαυαρίας. Ο Λουδοβίκος (Ludwig κατά τους Γερμανούς) αυτός ήταν θαυμαστής των Λουδοβίκων της Γαλλίας (Louis) ΧΙV και XV. Θαύμαζε πολύ τα παλάτια που είχαν φτιάξει, αλλά δεν παραδειγματίστηκε απ' τη μοίρα τους. Έτσι έφτιαξε τρία παλάτια (στην Κίμζεε, στο Λίντερχοφ και το Νόισβανστάιν) που το ένα είχε στοιχεία από το άλλο και όλα μαζί από τις Βερσαλίες που ήταν το πρότυπό του. Κάπου είχαν και στοιχεία που να θυμίζουν σκηνικά από όπερες του Βέρντι του οποίου επίσης ήταν θαυμαστής. Το κακό ήταν ότι τα σχέδιά του ήταν μεγαλεπήβολα και κόστιζαν πολύ, έτσι έμειναν αίθουσες ατέλειωτες ενώ οι υπόλοιπες είναι γεμάτες στα χρυσοποίκιλτα σχέδια, γιατί του τέλειωσε το χρήμα. Εκτός από το χρήμα όμως, του τέλειωσε και η ζωή με έναν "αδιευκρίνιστο τρόπο". Απεβίωσε αιφνιδίως. Τον αποβιώσανε ή τα κατάφερε μόνος του ή κάτι άλλο ερευνάτε!

Σχολεία Κλειστά

Έκτακτο ανακοινωθέν.
Πολλοί σχολιάζουν αρνητικά το γεγονός ότι τα σχολεία στην Ελλάδα κλείνουν όταν πέφτει χιόνι. Τότε οι συνθήκες είναι επικίνδυνες για τους μαθητές όμως, τους κακοφαίνεται που τα σχολεία μένουν κλειστά και περισσότερο που οι εκπαιδευτικοί δεν δουλεύουν εκείνη ή εκείνες τις μέρες. Και η μόνιμη επωδός: "αυτά δεν γίνονται στο εξωτερικό".
Έχουν δίκιο. Το χειμώνα με τα χιόνια τα σχολεία δεν έκλεισαν ούτε μια μέρα. Γιατί τόσες μέρες που ήταν χιονισμένα κάτω, θα 'πρεπε αν κλείσουν για μήνες. Αλλά είχαν πάρει όλα τα μέτρα ώστε όσοι κυκλοφορούν να μην κινδυνεύουν.
Όμως, κανείς δεν λέει ότι στην Ελλάδα τα σχολεία δεν κλείνουν με τη ζέστη. Στο Μόναχο όμως σήμερα το μεσημέρι τα σχολεία έκλεισαν αφού η θερμοκρασία έφτασε τους 28 βαθμούς Κελσίου! (προφανώς, όχι τα αμιγή Ελληνικά σχολεία που ακολουθούν τους Ελληνικούς νόμους).Και μάλιστα δεν περίμεναν να το αποφασίσει κάποιος "αρμόδιος" (νομάρχης δήμαρχος κλπ) και να τους πάρει τηλέφωνο για να τους ειδοποιήσει. Με το που βλέπουν το θερμόμετρο ότι ανέβηκε, αμέσως διώχνουν τα παιδιά!
Είπατε τίποτα?

Κίμζεε - συνέχεια

Συνέχεια, λοιπόν, εκ του προηγουμένου. Η λίμνη ήταν πανέμορφη. Τα καραβάκια (με τη Βαυαρική σημαία παρακαλώ) πηγαινοέρχονταν συνέχεια αλλά ο τόσος κόσμος που μετακινούταν δυσκόλευε την τήρηση του χρονοδιαγράμματος. Αποτέλεσμα: ουρές και αναμονές (κάτι στο οποίο οι Γερμανοί είναι συνηθισμένοι).

Κίμζεε (Chiemsee)

Τη Τρίτη, με το που γύρισα από εκδρομή στη Σκανδιναβία, μου λέει η Ντίνα: "Καλά, τόσα μέρη επισκέφτηκες, κι αντί να μας βάλεις στο μπλογκ καμιά φωτογραφία από εκεί, εσύ μας βάζεις για τα πουλιά!" Πέρα από τον πολύ χρόνο που μου έχει φάει εκείνο το ποστ και έτσι θεώρησα αδικία για τον κόπο μου την υποτίμηση, απ' την άλλη "γράμματα απ' τη Γερμανία" γράφω. Όχι από τα πέρα δώθε μου έστω κι αν είναι κι αυτό μέρος της ζωής (μου) στη Γερμανία. Όπως σωστά παρατήρησε αργότερα, εδώ δεν έχω βάλει την Πράγα, που και την έχω τάξει και είναι και πολύ κοντά. Τα κρατάω στο ψυγείο όπως οι δημοσιογράφοι (μα ποιος είμαι τέλος πάντων!) για περιόδους "ξηρασίας" θεμάτων. Κι ενώ για τη Σκανδιναβία επιφυλάσσομαι, θα γράψω σήμερα για την Κίμζεε ή Χίμζεε (εξαρτάται απ' το πώς διαβάζεις το αρχικό ch. Μάλλον -κ- ακούγεται).