Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Τόλγουντ

Έχω αναφέρει πολλές φορές πως στο Μόναχο στήνονται πολλά "πανηγύρια". Κι έχω πει πως αυτές τις μέρες υπάρχει άλλο ένα (Τόλγουντ - Tolwood -λέγεται και τελειώνει την Κυριακή), μόνο που δεν ήξερα τι ακριβώς περιλάμβανε. Το επισκέφτηκα λοιπόν να μου φύγει η απορία και έμεινα κατάπληκτος. Πρώτα πρώτα απ' το πλήθος του κόσμου που πήγαινε εκείνη την ώρα. Κατόπιν απ' την έκταση. Και κατά τρίτον απ' την ποικιλία του.

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Ποδηλασία

Για τα ποδήλατα έχω ξαναγράψει. Απλά τώρα που άνοιξε ο καιρός το εμπεδώνω καλύτερα και είπα να επανέλθω αναλυτικά. Εξάλλου μόλις αποκτήσαμε κι εμείς ποδήλατα. Ο Γιάννης κι η Μάγδα τώρα που φεύγουν οριστικά για Ελλάδα μας παρέδωσαν τα δικά τους. Να τους ευχαριστήσω κι από εδώ και να τους ευχηθώ καλή πατρίδα.

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Ψάρια

Για το ότι απ' τα φαγητά που μου λείπουν περισσότερο στο Μόναχο είναι τα φρέσκα ψάρια το έχω ξαναγράψει. Ψάρι φάγαμε πολύ (μα πάρα πολύ) στη διάρκεια της εκδρομής στη Σκανδιναβία. Για πρωινό ή στο βραδινό μπουφέ το ψάρι ήταν πάντα παρόν. Κύρια σολομός καπνιστός ή μαγειρεμένος με διάφορους τρόπους. Αλλά όταν τέλειωσε η εκδρομή επιστρέψαμε στα ίδια. Και η έλλειψη φρέσκου ψαριού και κύρια απ' τα λεγόμενα ψιλά επανήλθε.

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Αμβούργο

Το Αμβούργο το  επισκέφτηκα γυρίζοντας από τη Σκανδιναβία. Ήταν η τελευταία μας στάση. Έτσι θα βάλω εδώ τα του Αμβούργου αν και, προς αποφυγή παρεξηγήσεων σαφώς δεν ανήκει στη Σκανδιναβία. Πάντως, έχει σχέση με την Κοπεγχάγη και άλλες σκανδιναβικές πόλεις (όλοι ήταν στη Χανσεατική Ένωση).
Το Αμβούργο είναι ένα απ’ τα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου και απέχει περίπου 100 χλμ απ’ τη θάλασσα! Είναι μια πόλη με ναυτική και εμπορική παράδοση. Τα αρχικά της είναι ΗΗ δηλ. Χανσεατικό Αμβούργο όπως είναι ο πλήρης τίτλος του αφού ήταν στην χανσεατική ένωση (που λέγαμε), τουτέστιν την εμπορική ένωση που υπήρξε πριν από 200 χρόνια περίπου με στόχο την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων (αντίστοιχη της Ευρωπαϊκής ένωσης θα λέγαμε).

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Στοκχόλμη

Στη Στοκχόλμη βρεθήκαμε δυο φορές. Την πρώτη για να πάρουμε το πλοίο για Τούρκου και τη δεύτερη για να τη δούμε. Την πρώτη πάντως, ο κυρ Γιώργος, που οργάνωσε την εκδρομή, αλλά ήταν και μαζί μας, ξέροντας την κάθε τρύπα που θα μπορούσαμε να δούμε, που θα θέλαμε να επισκεφτούμε (π.χ. πού ακριβώς έχει τουαλέτες!) ή να αποφύγουμε, μας έσπρωξε στο μουσείο Βάζα. Αυτό είναι μουσείο με έκθεμα ένα καράβι που βυθίστηκε στο πρώτο του ταξίδι, εντοπίστηκε και ανελκύθηκε πριν λίγα χρόνια και εκτίθεται έτσι όπως συντηρήθηκε στη λάσπη της θάλασσας. Δίπλα υπάρχει μια αναπαράσταση του πλοίου σε μικρογραφία, όπως ήταν τότε με τα χρώματά του που είχε και (βέβαια) έχουν χαθεί σήμερα καθώς και από τις εργασίες τόσο της κατασκευής του, όσο και της ανέλκυσης. Εξαιρετικά ενδιαφέρον μουσείο, κρίμα όμως που έκλεινε σε μισή μόνο ώρα.