Όσλο

Από μουσείου άρξασθε. Με το που φτάσαμε στο Όσλο επισκεφθήκαμε το μουσείου των Βίκινγκς.

 

Μέσα υπάρχουν πλοία από την εποχή των Βίκινγκς

 

αλλά και άλλα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν τότε.

 

Απ' την πρώτη στιγμή μου έκαναν εντύπωση οι σκεπές. Αναρωτιόμουν τι υλικό είναι αυτό. Έμοιαζε με κεραμίδι αλλά ήταν πολύ γυαλιστερό. Στη Γερμανία χρησιμοποιούν είτε πλακίδια ξύλου είτε φύλλα χαλκού είτε κεραμίδι. Αυτό δεν έμοιαζε με τίποτα απ' αυτά. Ούτε και με τσίγκο μου έμοιαζε. Την απορία μου έλυσε η ξεναγός. Είναι κεραμίδι αλλά εφυαλωμένο, για να γλιστράει το χιόνι.

 

Από το κέντρο του μας προϊδέασε το Όσλο για τις πολλές καλλιτεχνικές δημιουργίες που φιλοξενεί.

 

Από το δίωρο της ξενάγησης ξοδέψαμε μια ώρα περίπου για να δούμε το πάρκο του Βίγκελαντ με δεκάδες αγάλματα. Αλλά τα λέμε παρακάτω.

Το αστρονομικό ρολόι στην πόρτα του δημαρχείου

 

Και η αίθουσα του δημαρχείου όπου γίνονται οι απονομές των Νόμπελ Ειρήνης (πολλή διαφήμιση ρίχνουν οι Νορβηγοί γι' αυτό, ενώ οι Σουηδοί που δίνουν τα άλλα τέσσερα δεν κάνουν τόόόση φασαρία - ίσως φταίει πως το συγκεκριμένο είναι ένα Νόμπελ με σκοπιμότητες) και στην οποία ο κυρ Γιώργος είχε οργανώσει ένα χάπενιγκ, μια απονομή αναμνηστικών, για το ότι καταφέραμε να κάνουμε το γύρο όλων αυτών των πόλεων. Στη συνέχεια περιηγηθήκαμε στις αίθουσες του δημαρχείου - και ήταν δωρεάν. Βασικά κανένας δεν μας έλεγξε όταν μπαίναμε ή βγαίναμε!

 

 

 

 

 

Πολύ πράσινο, παντού.

Και για να κλείνουμε με το κέντρο. Οι γραμμές του τραμ περνάνε ΜΕΣΑ από το συντριβάνι. Μην με ρωτήσετε γιατί. Η ξεναγός χαριτολογώντας μας είπε πως δίνουν μια ευκαιρία στα τραμ να κάνουν το μπιντέ τους!

 

Ο Γουσταύος Βίγκελαντ μας υποδέχεται στην είσοδο του πάρκου που φέρει (δικαιωματικά) το όνομά του.

Ο Βίγκελαντ ήταν γλύπτης και ήρθε σε συμφωνία με το δήμο του Όσλο να του παραχωρηθεί ένας αρκετά μεγάλος χώρος για να στήσει τα γλυπτά που θα έφτιαχνε. Ο μόνο όρος από μεριάς του: το πάρκο θα έμενε 24 ώρες το 24ωρο ανοικτό, αλλά πραγματικά ανοικτό: χωρίς εισιτήριο. Τα γλυπτά του απεικονίζουν το ίδιο θέμα σε τέσσερις ομάδες. Το θέμα του είναι ο άνθρωπος στα διάφορα στάδια από τη γέννηση μέχρι τον θάνατό του. Τον έχει παρουσιάσει σε 4 κύκλους γλυπτών. Σε μπρούτζο και σε γρανίτη. Όλα γυμνά ώστε να μην είναι δεμένα με καμιά εποχή. Κι η ξεναγός μας γνώστης του θέματος (έχει γράψει και σχετικό βιβλίο στα Ελληνικά). Και τελειώνοντας η βόλτα μας εκεί ήμασταν στεναχωρημένοι που δεν είχαμε κι άλλο χρόνο. Αλλά ας μιλήσουν λίγα απ' τα πάνω από 250 γλυπτά.

 

 

 

Ο "τσαντίλας" μπόμπιρας έχει γυρισμένη την πλάτη του στο όσα γίνονται στο βρεφικό τμήμα.

 

 

Τέλος της πρώτης ομάδας γλυπτών και πάμε για τη δεύτερη. Εδώ το θέμα είναι το δέντρο της ζωής. Πώς ο άνθρωπος το αγκαλιάζει, εντάσσεται σ' αυτό ή προσπαθεί να αντεπεξέλθει, αλλά κάποιες φορές και να δραπετεύσει απ' αυτό.

 

Εκτός από την πάνω σειρά, προσοχή υπάρχουν παρεμβάσεις και στο κάτω μέρος.

 

 

 

Και πάμε στο γρανίτη.

 

 

 

Και κλείνει με τον κύκλο της ζωής

Και ένα ηλιακό ρολόι. Δείχνει 3 και κάτι ενώ το ρολόι μας 4 και κάτι. Δεν έχουν προβλέψει τη θερινή ώρα!

Καλά περάσαμε, ας αφήσουμε τον κόσμο να αράζει και πάμε να δούμε το φιόρδ του Όσλο από ψηλά.

 

 

Ο νέος βατήρας που φτιάχνεται έξω από το Όσλο για το σλάλομ (ξαναφτιάχνεται μεγαλύτερος για τους επόμενους αγώνες)