Φροντιστήρια

Πολλές φορές διαβάζουμε κι ακούμε στην Ελλάδα πως τα φροντιστήρια είναι ελληνική εφεύρεση. Πως φροντιστήρια δεν υπάρχουν αλλού όπου γης (κάποιο κάνουν τη χάρη και βάζουν και την Ιαπωνία στις χώρες με φροντιστήριο, ενώ άλλοι είναι σκληροπυρηνικοί και το αρνούνται κατηγορηματικά). Ότι οι μαθητές των υπολοίπων χωρών του κόσμου δεν έχουν καμιά άλλη βοήθεια εκτός από τους δασκάλους του σχολειού τους και πως  τελευταία(;) όπου υπάρχουν Έλληνες μετέφεραν τις συνήθειες της Ελλάδας κι έφτιαξαν φροντιστήρια για τα παιδιά τους κι αποτελούν το όνειδος των υπολοίπων κατοίκων των ξένων τόπων κι άλλες παρόμοιες απόψεις. (Και το θέμα γίνεται επίκαιρο με την έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο παιδείας και που το συμπέρασμα λίγο πολύ είναι ότι γονείς και μαθητές θεωρούν πως το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν αξίζει τίποτα κι ότι μπορεί να επιτύχει κάποιος οφείλεται στο φροντιστήριο!)

Περί Διοδίων, Εισιτηρίων και Δεν Πληρώνω

Από αστρονομικής άποψης σήμερα είναι η πρώτη μέρα της άνοιξης. Κι εδώ άρχισαν να φουσκώνουν τα μάτια στα δέντρα και να ψιλοανοίγουν. Έτσι, πριν αρχίσω το σημερινό θέμα να κεράσω μια σχετική φωτογραφία. Βέβαια, πιστεύω πως στην Ελλάδα όσοι τα βλέπουν θα γελάνε, μιας και θα πουν σιγά τα φύλλα. Πράγματι, όπως είδαμε και στη Ζυρίχη που ήμασταν την προπερασμένη βδομάδα τα φυτά είναι πιο κοντά στο πρασίνισμα. Και συγχρόνως θυμάμαι πέρυσι, στη Σκανδιναβία, ήταν τέλη Μάη κι ακόμα δεν μπορώ να πω πως είχαν ανοίξει. Τι να κάνουμε, κάθε μέρος με τα δικά του! Αλλά ας προχωρήσουμε στο θέμα μας:

Ποιος Άλλος Λαός Χρειάζεται Σωτηρία;

Για άλλη μια φορά το μπλογκ του Νίκου Σαραντάκου μου δίνει τροφή. Είχε σήμερα ως θέμα τον τίτλο "Εσείς συμφωνείτε να βομβαρδίσουμε τη Λιβύη;", στο οποίο αναδημοσίευε ανάλυση του πολιτικού φιλόσοφου, συγγραφέα κ.ά. Τάκη Φωτόπουλου στην Ελευθεροτυπία. Το συντάκτη εγώ δεν τον ήξερα, βρήκα όμως στοιχεία γι' αυτόν (πού αλλού) στη Βικιπαίδεια. Το άρθρο το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον, κυρίως γιατί - παρά την ιδιόμορφη γλώσσα που χρησιμοποιεί, με διάφορους χαρακτηρισμούς - περιέχει ιδέες και σκέψεις που κι εγώ είχα κάνει αυτές τις μέρες, απλά σ' αυτό είναι καταγραμμένες και παρουσιασμένες σε μια σειρά. Πάντα μου ερχόταν μια ελαφριά αναγούλα όταν γινόταν λόγος για επέμβαση υπέρ της μιας πλευράς σε μια εμφύλια διαμάχη, στην ιδέα πως εγώ ο απ' έξω ξέρω ποιο είναι το καλό των ανθρώπων και το επιβάλω.

Ισημερία

Η (εαρινή) ισημερία είναι επίσημα στις 21 Μαρτίου. Το γεγονός όμως είναι ότι σε κάποια μέρη χθες 17 του μήνα ή αλλού τη νύκτα 17 προς 18 Μαρτίου ή σε άλλα σήμερα 18 η διάρκεια ήταν ακριβώς 12 ώρες. Ελέγχοντας στις ώρες ανατολής και δύσης του ήλιου που δείχνει το wetter.com το σάιτ το οποίο παρουσιάζει την πρόγνωση του καιρού στη Γερμανία αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη ή τον υπόλοιπο κόσμο (μπορεί να ζητήσει κάποιος την τρίωρη αναλυτική πρόγνωση οπότε στην αρχή έχει και τις ώρες αυτές) η διαπίστωση ήταν ότι σε Μόναχο, Βουδαπέστη, Δουβλίνο η ώρα δύσης χθες κι η ώρα ανατολής του ήλιου σήμερα ήταν ίδιες. Σε Αθήνα και Λισαβόνα χθες, σε Μόσχα και Στοκχόλμη σήμερα, η ώρα ανατολής είναι ίδια με την ώρα της δύσης.

Εισιτήρια Αστικών Συγκοινωνιών: Ανοικτού vs ΚλειστούΤύπου

Καταρχάς μια διευκρίνηση για όποιον δεν ξέρει τι σημαίνει. vs = versus χρησιμοποιείται συχνά αντί για το "κατά", το "εναντίον". Για την αντιπαράθεση λοιπόν των δυο τύπων εισιτηρίων που συζητιέται αυτές τις μέρες στην Ελλάδα. Κλειστού τύπου εισιτήρια είναι αυτά που για να επιβιβαστείς πρέπει πρώτα να ελεγχθεί το εισιτήριό σου σε κάποιο μηχάνημα και μόνο εάν είναι έγκυρο σου επιτρέπει να περάσεις. Αντίθετα τα εισιτήρια ανοικτού τύπου είναι αυτά που έχουμε σήμερα, Έχεις το εισιτήριο ή όχι μπαίνεις στο μέσον και αν γίνει έλεγχος τότε μόνο διαπιστώνεται η εγκυρότητα ή μη. Τέτοια έχει και στη Γερμανία ενώ σε άλλες χώρες συνυπάρχουν οι δυο τύπου. Γιατί είναι αλήθεια, πως κλειστού τύπου υπάρχουν μόνο σε μετρό. Γιατί προϋποθέτουν ότι η είσοδος θα γίνεται σταδιακά, αλλιώς επιφέρουν μεγάλες και απρόβλεπτες καθυστερήσεις.

Συγκοινωνίες Βρυξελλών

Αν και για τις αστικές συγκοινωνίες των Βρυξελλών θα γράψω σήμερα, καθώς δεν έχω πολλές φωτογραφίες απ' αυτές, είπα να βάλω και μερικές γενικότερες. Πάνω λοιπόν είναι ο ένας απ' τους δυο κεντρικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς των Βρυξελλών, ο σταθμός του Βορρά (Gara du Nord). Στις Βρυξέλλες έχουμε πάει αρκετές φορές. Η πρώτη ήταν τα Χριστούγεννα του 2002! Βλέπετε εκεί μένει (ή μάλλον έμενε) η αδερφή της Μαρίας με την οικογένειά της κι έτσι όταν τους επισκεπτόμασταν βλέπαμε και την πόλη. Και μιας και έχω πάει πολλές φορές έχω δει και αλλαγές που έχουν γίνει στις συγκοινωνίες (έστω κι αν δεν τις έχω χρησιμοποιήσει κάθε φορά).

Συγκοινωνίες Άμστερνταμ

Στο Άμστερνταμ βρέθηκα στις προηγούμενες διακοπές. Του Νοεμβρίου. Σ' αυτές που είχα την προηγούμενη βδομάδα, όπως ξαναέγραψα, ήμουν στην Στουτγάρδη. Ελπίζω να γράψω γι' την πόλη αυτή (και τις πέριξ που επισκέφθηκα) πιο γρήγορα. Αλλά το θέμα των αστικών συγκοινωνιών μου φαίνεται επίκαιρο αφού στην Ελλάδα γίνονται συζητήσεις γι' αυτές σε συνδυασμό με το εισιτήριο. Έτσι αποφάσισα να το βάλω μπρος, βρήκα τις φωτογραφίες (και για τις Βρυξέλλες που ακολουθούν) τις χώρισα και στρώνομαι. Υπενθυμίζω πως αν κάποιος θέλει να βρει όλα όσα έχω γράψει για τις αστικές συγκοινωνίες δεν έχει παρά να επιλέξει από αριστερά την ετικέτα "αστικά".