Συγκοινωνίες Βρυξελλών

Αν και για τις αστικές συγκοινωνίες των Βρυξελλών θα γράψω σήμερα, καθώς δεν έχω πολλές φωτογραφίες απ' αυτές, είπα να βάλω και μερικές γενικότερες. Πάνω λοιπόν είναι ο ένας απ' τους δυο κεντρικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς των Βρυξελλών, ο σταθμός του Βορρά (Gara du Nord). Στις Βρυξέλλες έχουμε πάει αρκετές φορές. Η πρώτη ήταν τα Χριστούγεννα του 2002! Βλέπετε εκεί μένει (ή μάλλον έμενε) η αδερφή της Μαρίας με την οικογένειά της κι έτσι όταν τους επισκεπτόμασταν βλέπαμε και την πόλη. Και μιας και έχω πάει πολλές φορές έχω δει και αλλαγές που έχουν γίνει στις συγκοινωνίες (έστω κι αν δεν τις έχω χρησιμοποιήσει κάθε φορά).

Άλλη μια άποψη απ' το σταθμό του Βορρά. Αλλά γυρίζοντας στο θέμα μας, στις αστικές δηλαδή συγκοινωνίες, να παρατηρήσω ότι την πρώτη φορά που είχα πάει το μετρό των Βρυξελλών αριθμούσε λίγες γραμμές κι αυτές σε μικρό μήκος μόνο στο κέντρο. Αυτή τη φορά το σύστημα είχε αλλάξει κατά πολύ. Δυο γραμμές του τραμ (με αριθμό 3 και 4 σήμερα) τροποποιήθηκαν και λειτουργούν ως ελαφρό μετρό: δηλ. διασχίζουν την πόλη απ' τη μια άκρη μέχρι την άλλη με επίγειες γραμμές στις άκρες όπως ένα τυπικό τραμ που αλλού έχει διαδρομή σε αποκλειστική χρήση κι αλλού τις μοιράζεται με τα αυτοκίνητα. Στο κέντρο όμως είναι όπως το κλασσικό μετρό, με υπόγειες γραμμές και στάσεις. Συνδέουν τους δυο σιδηροδρομικούς σταθμούς (που συνδέονται και με γραμμές του κανονικού μετρό) και η μια τερματίζει εκεί ενώ η άλλη προχωράει κι άλλο προς βορρά. Η αλλαγή στην αρίθμηση που αναφέρω έχει να κάνει ακριβώς με την ένταξή τους σε ενιαία αρίθμηση με το μετρό του οποίου οι γραμμές επεκτάθηκαν κι αυτές (σε μήκος, για αριθμό δεν θυμάμαι).

Άντε να τελειώνουμε με τα τρένα. Για άλλη μια φορά ο σταθμός του Βορρά, αλλά και η πρόσβαση σ' αυτόν απ' το υπόγειο τραμ.
Οι συρμοί έχουν ανανεωθεί όλοι και έχουν σχεδόν εξαφανιστεί οι παλιοί τόσο από τις γραμμές κορμού του τραμ όσο και από τις υπόλοιπες που έχουν μείνει και διασχίζουν το κέντρο επίγεια. Και είναι πάρα πολλές οι γραμμές αυτές (ίσως η πόλη με τις περισσότερες γραμμές, τουλάχιστον απ' όσες έχω επισκεφτεί), τα λεωφορεία έχουν περιοριστεί σε εντελώς περιφερειακό ρόλο.

Άποψη σταθμού τραμ, κοντά στο στάδιο Χέιζελ (σας λέει κάτι το όνομα; εδώ είχαν σκοτωθεί 39 φίλαθλοι, οι περισσότεροι οπαδοί της Γιουβέντους - σήμερα έχει μετονομαστεί σε στάδιο Βασιλιά Μποντουέν) και στο Ατόμιουμ. Λίγο μετά από εδώ τερματίζει (ή ξεκινάει) η γραμμή μετρό 6 αλλά και πολλές γραμμές τραμ.

Σταθμός του μετρό και το σύστημα αναγγελίας άφιξης. Στη δεύτερη που φαίνεται καλά, έχει όλη τη γραμμή (την 6 εν προκειμένω που, παρεμπιπτόντως, έχει και τη μορφή του αριθμού 6 κι ας παρουσιάζεται εδώ ευθεία) και δείχνει σε ποιους σταθμούς υπάρχουν ή πλησιάζουν οι συρμοί που κινούνται σ' αυτήν. Με κίτρινο δείχνει ότι έρχεται ένα συρμός με προορισμό τη Σιμονί Ελιζαμπέτ ενώ σε 3 λεπτά έρχεται ο επόμενος με τον ίδιο προορισμό. Επειδή η γραμμή έχει όπως είπα το σχήμα του 6, ένας προσεκτικός παρατηρητής θα μπορούσε να δει πως ο συγκεκριμένος σταθμός εμφανίζεται δυο φορές: μια 8ος από αριστερά (Σιμονί Λεοπόλντ) και μια στο τέλος. Το δεύτερο όνομα μπαίνει ακριβώς για να ξεχωρίζει ποια απ' τις δυο μεριές του σταθμού είναι. Το βελάκι δείχνει πως βρισκόμαστε στο σταθμό του Χέιζελ. Με γκρίζο οι σταθμοί που πέρασαν και με γαλάζιο αυτοί που μένουν. Για περισσότερη κατανόηση χρειάζεται να δεί κάποιος ένα χάρτη με τις γραμμές όλες (π.χ. στο αντίστοιχο σάιτ)

Σταθμός του μετρό και πάλι, το υπόγειο του Χέιζελ. Εδώ ο διάκοσμος που δεν είναι ευκαταφρόνητος.

Ένας απ' τους παλιούς συρμούς του τραμ σε φωτογραφία από παλιότερες εποχές. Και άποψη του συγκροτήματος σταθμών μετρό και τραμ Χέιζελ από ψηλά απ' το Ατόμιουμ. Πίσω αριστερά διακρίνεται η στέγη του σταδίου Χέιζελ - Μποντουέν.

Το περίεργο δεν ήταν τα αναβαθμισμένα τραμ στις Βρυξέλλες μέσα, αλλά που βρήκαμε τραμ και στην Οστάνδη. Την επισκεφθήκαμε μια μέρα και βλέπουμε πως υπάρχει γραμμή που ενώνει αρκετές παραλιακές πόλεις, συνολικά πάνω από 20 χιλιόμετρα (μπορεί και πολύ περισσότερα, δεν είμαι σίγουρος πόσο νότια πάει). Δεν έχουν τρένο, αλλά έχουν τακτικά τραμ.

Παραλία, αναχώματα για τυχόν παλιρροϊκά κύματα, οι γραμμές του τραμ και ο δρόμος πάνε παράλληλα. Εκτός από το τραμ, στο δρόμο κυκλοφορούν και αλογάκια!

Στη μια άκρη του δρόμου υπάρχει και ποδηλατόδρομος και πεζοδρόμιο που ακολουθούν τόσο στον "γρήγορο" στην παραλία, όσο και μέσα στα χωριά. Το θέμα είναι πως επειδή η κίνηση στο δρόμο είναι σχετικά γρήγορη για ποδηλασία προτιμούν το πεζοδρόμιο αντί για τον ποδηλατόδρομο!