Ελληνικά πεζοδρόμια

Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Γιατί ελληνικά πεζοδρόμια υπάρχουν όσο κι αν συνηθίζουμε να λέμε πως δεν υπάρχουν. Απλά είναι θέμα το πού υπάρχουν και τι συνθήκες επικρατούν σ' αυτά, αν δηλαδή εξυπηρετούν αυτό που λέει το όνομά τους, αν μπορούν να περπατάνε οι πεζοί σ' αυτά. Κι αυτό είναι το δύσκολο. Δεν υπάρχουν στα χωριά και σε μικρές πόλεις. Αυτό είναι σίγουρο. Αλλά εκεί βασικά δεν χρειάζονται, αφού η κίνηση στο δρόμο είναι περιορισμένη. Στις μεγαλύτερες όμως που υπάρχουν, τα πράγματα είναι αμφίβολα για το πόσο λειτουργούν. Και εξηγούμαι:

Λακκούβες στους δρόμους

Λακκούβες στους δρόμους; Τι είν' αυτό; Υπάρχει τέτοιο πράγμα στους ελληνικούς δρόμους; Γιατί υπάρχει και κάτι άλλο; Ακόμα κι αν κάνεις προσπάθεια να τους αποφύγεις και κινείσαι σαν να παίζεις πάκμαν, πάλι δεν είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρεις. Γιατί οι λακκούβες είναι σε πολλά σημεία αλλά έχουν και την κακιά συνήθεια να μην είναι σε μια γραμμή. Κι αν με κινείσαι με το αυτοκίνητο, ταλαιπωρείς τις αναρτήσεις, νιώθεις και ένα κούνημα, τέλος πάντων η βασική ζημιά είναι οικονομική. Αν όμως κινείσαι με μηχανάκι ή ποδήλατο, η ζημιά μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη.

Φοροφυγάδες

Πολλή συζήτηση γίνεται για το ότι οι Έλληνες δεν πληρώνουν τους φόρους τους. Κι ο μύθος θέλει πως αυτό συμβαίνει μόνο στη χώρα μας. Άλλο ένα θέμα αυτομαστιγώματος. Γιατί προφανώς δεν είναι είμαστε εμείς που ανακαλύψαμε τον τροχό. Η φοροδιαφυγή είναι παμπάλαια υπόθεση, από τότε που επιβλήθηκε ο πρώτος φόρος. Ας μην ξεχνάμε πως κι η σύλληψη του Αλ Καπόνε για φοροδιαφυγή έγινε. Απ' αλλού δεν μπορούσαν να τον πιάσουν! Αλλά και στη Γερμανία (που επίσης οι μύθοι θέλουν τους πολίτες της υπόδειγμα τήρησης υποχρεώσεων) τα ίδια συμβαίνουν: Η διαβόητη λίστα Λαγκάρντ που τόσο συζητήθηκε τελευταία προέκυψε από ένα σι-ντι με ονόματα καταθετών στην Ελβετία που αγόρασε η κυβέρνηση του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας από έναν υπάλληλο ελβετικής τράπεζας. Έγινε μεγάλος ντόρος τότε, να είναι προϊόν υποκλοπής και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί (κάτι μου θυμίζει αυτό), να που δεν μπορούμε να εκθέτουμε κόσμο έτσι κλπ. Πάντως, τώρα συζητιέται η «εθελοντική» συμμετοχή των ελβετικών τραπεζών στην είσπραξη των σχετικών φόρων, μιας και δεν κάνει καλό για το προφίλ τους να έχουν πελάτες φοροφυγάδες.

Στρατιωτικά Δέματα

Ο γιος μου ο Δημήτρης υπηρετεί αυτή την εποχή τη στρατιωτική του θητεία και έχει σταλεί στην ΕΛΔΥΚ, στην Κύπρο. Το να υπηρετήσει εκεί ήταν κατά βάση δική του επιθυμία και επιλογή. Συνήθως, λένε οι φήμες, άμα ζητήσεις να πας στην ΕΛΔΥΚ (και πληρούνται οι προϋποθέσεις που βάζει) πηγαίνεις. Αλλά επειδή κάθε φορά δεν είναι αρκετοί αυτοί που ζητάνε, στέλνονται και άλλοι που δεν το έχουν ζητήσει αλλά τελικά συναινούν. Η συναίνεση χρειάζεται μιας και τοποθετούνται εκτός συνόρων. Τώρα, το πόσο η συναίνεση αυτή είναι γνήσια ή το κάνουν κατ' ανάγκη δεν ξέρω και δεν είναι αυτό το θέμα μου. Η μετακίνηση προς Κύπρο γίνεται αναγκαστικά αεροπορικά, έτσι τα πράγματα που μπορούσε να πάρει μαζί του ήταν περιορισμένα. Μιας και έχει μια φίλη από κει που μένει στην Αθήνα αλλά πάει κι απ' το σπίτι της, της είχε δώσει να του πάει ένα σακ βουαγιάζ όταν θα πήγαινε προς τα κει, αλλά και πάλι με φειδώ.

Ούτε σεντ δεν πλήρωσε η Γερμανία για την Ελλάδα

Αυτό το λέμε συζητώντας μεταξύ μας. Κι αυτό περιλαμβάνεται σε πρόσφατη δήλωση. Κι αυτή τη δήλωση δεν την έκανε κάποιος Έλληνας αρμόδιος ή αναρμόδιος αλλά Γερμανός: ο επικεφαλής των αντιπολιτευόμενων Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Πέερ Στάινμπρουκ. Βέβαια, το ότι είναι αντιπολιτευόμενος έχει τη σημασία του. Όπως έχω ξαναγράψει, χρόνια τώρα, οι κυβερνώντες Χριστιανοδημοκράτες (CDU - CSU) παραμυθιάζανε τους Γερμανούς πως δεν μπορούν να τους δώσουν αυξήσεις κι όχι μόνο αυτό αλλά να τους κόβουν και κοινωνικές παροχές γιατί δίνανε για την αναστήλωση της (πρώην) Ανατολικής Γερμανίας. (Βέβαια, το ίδιο παραμύθι σερβίρανε και οι Σοσιαλδημοκράτες όταν ήταν στα πράγματα, αλλ' αυτό είν' άλλο θέμα). Κάπου άρχισε το παραμύθι να κουράζει. Έτσι, το αλλάξανε: τώρα όλ' αυτά γίνονται γιατί πληρώνουμε την σπάταλη, διεφθαρμένη κλπ Ελλάδα. Κι οι αντιπολιτευόμενοι βγάζουν στη φόρα το παιχνίδι: μέχρι στιγμής δεν έχουν βάλει φράγκο απ' την τσέπη τους οι Γερμανοί. Τα όποια ρίσκα είναι άλλο πράγμα (και γι' αυτό ζορίζει η Μέρκελ,  για να τα μειώσει).

Στρασβούργου συγκοινωνίες

Έχει νόημα να συζητάμε για τις συγκοινωνίες στο Στρασβούργο; Κατά τη γνώμη μου έχει και παραέχει. Σίγουρα δεν είναι σαν μια οποιαδήποτε πόλη με τις τόσες υπηρεσίες που φιλοξενεί, αλλά απ' την άλλη δεν παύει να είναι μια μικρή πόλη. Βέβαια, το μέγεθός της είναι αντίστοιχο με του Άουγκσμπουργκ και παρόμοιες είναι οι συγκοινωνιακές δυνατότητες. Τρένο προς και από το Στρασβούργο, τραμ και λεωφορεία μέσα στην πόλη. Ο σταθμός του τρένου είναι εντυπωσιακός, ο παλιός σταθμός προστατεύεται από γυαλί που δημιουργεί μια λειτουργική στοά γύρω του.

Στρασβούργου τέλος

Για το Στρασβούργο μου είχε έρθει πριν κάποιο καιρό ένα μέιλ με μια παρουσίαση από φωτογραφίες της πόλης που την έδειχνε λουλουδιασμένη. Παρόμοιες παρουσιάσεις ήρθαν και για κάποιες άλλες πόλεις της περιοχής: την Κολμάρ και την Κάιζερσμπεργκ, τη γενέτειρα του Αλβέρτου Σβάιτσερ. Πέρυσι που ήμουνα στο Φράιμπουργκ έλεγα να πάω μια βόλτα από μια απ' αυτές αλλά δεν μας βγήκε. Φέτος πάντως που πήγα στο Στρασβούργο, γέμισε το μάτι μου από λουλούδια. Τόσο στους δρόμους όσο και στα σπίτια: παράθυρα και μπαλκόνια.