Έργα, και Πάλι

Έχουν μια μασκότ που ενημερώνει για τα έργα της επόμενης περιόδου

Έχω ξαναγράψει αρκετές φορές για τα (λεγόμενα δημόσια) έργα που γίνονται συνέχεια εδώ. Σήμερα θα μιλήσω άλλη μια φορά για έργα αλλά διαφορετικής υφής:
Μέχρι τώρα, τα έργα που αναφερόμουν ήταν κύρια βελτίωση υπάρχοντος δικτύου. Διαπλάτυνση ενός αυτοκινητόδρομου, επέκτασή του για να ενωθεί με έναν άλλον και να καλύψει μια περιοχή που μέχρι τώρα καλυπτόταν μόνο από τοπικό δρόμο (χωρίς διαζώματα κλπ), στρώσιμο γραμμών δίπλα σε υπάρχουσες ή αντικατάσταση γραμμών του μετρό ή του τρένου που για διάφορους λόγους έχουν υποστεί ζημιές, άντε και καμιά επέκταση γραμμής μετρό. Σήμερα τα έργα που θα περιγράψω θα είναι τα δομικά έργα. Αυτά που βάζουν νέα δεδομένα για την περιοχή που καλύπτουν.

Κάμερες Παντού

Η παρακολούθηση με κάμερες είναι συνεχής. Όπου να πας κι όπου σταθείς κάποια κάμερα θα σε παρακολουθεί. Για την ασφάλεια τη δική σου ρε παιδάκι μου. Γι' αυτό και μας έχουν φάει ν' αγοράσουμε κι εμείς μερικά συστήματα παρακολούθησης να μη μένουμε πίσω.
Μπαίνεις στο τραμ ή στο λεωφορείο. Μια, τουλάχιστον, κάμερα θα σε παίρνει μάτι. Αν δε το όχημα είναι αρθρωτό θα υπάρχει τουλάχιστον μία σε κάθε άρθρωμα. Ακόμα και στις στάσεις έχουν αρχίσει να εμφανίζονται προειδοποιητικές πινακίδες ότι η περιοχή παρακολουθείται. Στο μετρό και στα τρένα δεν έχω εντοπίσει, αλλά δεν αποκλείεται. Φαντάζεστε να βάλουν και στις τουαλέτες να με βλέπουν όταν τις επισκέπτομαι!!!
Στις τράπεζες το ξέρουμε από παλιά, κι από την Ελλάδα. Οι τράπεζες βιντεοπαρακολουθούνται. Κι από μέσα κι απ' έξω. Μπορεί σεκιουριτάδες να μην φαίνονται αλλά η προειδοποίηση για τις κάμερες φυσικά και υπάρχει. Τα καταστήματα (σουπερμάρκετ, εμπορικά κλπ) να μείνουν πίσω? Κάμερες κι εδώ. Και μέσα και έξω. Να φυλάνε τα εμπορεύματα.
Και σε τακτικά διαστήματα, υπάρχουν ανακοινώσεις της αστυνομίας με φωτογραφίες από τις κάμερες που αναζητείται για κάποιο λόγο (π.χ. για επίθεση σε γυναίκα). Τώρα το πόσο αποτελεσματικό είναι αυτό και πόσο τους βρίσκουνε, δεν ξέρω.

Προγραμματισμός

Έγραφα χθες για το πόσο οι άνθρωποι εδώ θέλουν να έχουν πληροφόρηση για τα πάντα. Επίσης, (μου) είναι γνωστό ότι προγραμματίζουν (όχι μόνο εδώ) τα πάντα: πότε και που θα πάνε διακοπές το αποφασίζουν και το κανονίζουν με το που επιστρέφουν από τις προηγούμενες. Αν θα βγούνε και ποια μέρα και με ποιον κλπ. Αλλά αυτό μου φάνηκε πέρα από κάθε φαντασία: Κάνοντας βόλτα στη Χαϊδελβέργη, στις 30 Μαρτίου είδαμε μπροστά μας την παραπάνω αφίσα που διαφήμιζε ένα πάρτι που θα γινόταν μετά από 3 ολόκληρους μήνες σ' ένα από τα καραβάκια που ανεβοκατεβαίνουν το ποτάμι.
Δεν ξέρω πόσο διάσημη είναι η συγκεκριμένη μπάντα που θα παίξει. Ξέρω ότι τα μεγάλα ονόματα (όπως πχ. η Μαντόνα ή οι Σκόρπιονς) ανακοινώνουν μια περιοδεία αρκετό καιρό πριν. Αλλά η συγκεκριμένη μπάντα μπορεί να μπει σ' αυτή την κατηγορία? Δεν νομίζω μιας και η παρουσία της σε ένα καραβάκι μάλλον μικρό κοινό μπορεί να ικανοποιήσει.
Τόσος καιρός πριν? Ακόμα κι ο Νταλάρας που θα έρθει τον άλλο μήνα στο Μόναχο, το ανακοίνωσε στο ίντερνετ το Πάσχα, ένα μόλις μήνα πριν. Αλλά ξέχασα: αυτός απευθύνεται σε ελληνικό κοινό. Ναι, αλλά στη Γερμανία. Άρα, αν το πάρτι στο καραβάκι θέλει ανακοίνωση μήνες πριν, μια μαγιάτικη συναυλία θα 'πρεπε να διαφημίζεται από τον Οκτώβρη τουλάχιστον!

Η Πληροφόρηση

Πότε θα έρθουν τα επόμενα τρένα αλλά και ανακοινωση για πρόβλημα στο κάτω μέρος.

Οι πινακίδες πληροφόρησης υπάρχουν παντού και για τα πάντα. Καθυστερεί το τρένο, ανακοίνωση μέσα στο τρένο το γιατί καθυστερεί, ανακοίνωση στον πίνακα αφίξεων πόσο (σε πεντάλεπτα) θα καθυστερήσει. Πινακίδες σε πόση ώρα θα έρθει το επόμενο λεωφορείο, τραμ κλπ. Υπάρχουν προβλήματα στη συγκοινωνία; Ανακοίνωση της αιτίας και των πιθανών καθυστερήσεων. Και αν είναι γνωστό εκ των προτέρων η ανακοίνωση «τρέχει» στο κάτω μέρος κάμποσες μέρες πριν. Πινακίδες από πού θα πας πού.

Βερολίνο - Αξιοθέατα

Για τα ερείπια στα οποία είχαν μεταβληθεί το Βερολίνο αλλά και οι περισσότερες πόλεις της Γερμανίας από τους βομβαρδισμούς του Β' παγκοσμίου πολέμου, μετά το τέλος υπήρχαν δυο λύσεις: ή να αναστηλωθούν (και τα κατάφεραν πολύ καλά, τόσο που δεν ξεχωρίζεις αν το πρόκειται για αυθεντικό κτίσμα ή αναστηλωμένο) ή να κατεδαφιστούν. Όμως, να που στους δύο και τρίτος χωρεί, και, σε κάποιες περιπτώσεις, εφαρμόστηκε αυτή η τρίτη: Να μείνουν κάποια όπως ήταν, κατεστραμμένα, για να θυμίζουν στους επόμενους τα δεινά που προκαλεί ο πόλεμος. Στα πλαίσια αυτά μια εκκλησία σε κάθε(?) πόλη έχει μείνει "όπως ήταν". Βέβαια, για να μείνει ένα κατεστραμμένο από βομβαρδισμό κτίσμα "όπως ήταν" χρειάζεται συντήρηση συνέχεια! Έχω δει ένα τέτοιο στη Νυρεμβέργη, κι εδώ, στο Βερολίνο το δεύτερο.

Βερολίνο - το Τουριστικό

Το κόκκινο δημαρχείο της πόλης, που εκτός από τα τούβλα είναι κόκκινο και από τη διακυβέρνησή του από συμμαχία των κομμάτων σοσιαλιστικού (SPD) και αριστερού (Die Linke).

Μετά από όλα όσα του έσυρα, να δείξω και το τουριστικό πρόσωπο του Βερολίνου. Προφανώς, δεν θα αναφερθώ στον τουρισμό του τείχους. Γι' αυτό τα είπα προχθές. Όμως, το Βερολίνο, εκτός από το τείχος το οποίο σκοπίμως υπερπροβάλει, έχει κι άλλα τουριστικά ενδιαφέροντα.

Βερολίνο - το Πολυπολιτισμικό

Την πολυπολιτισμικότητα του Βερολίνου δεν μπορείς να τη δεις σε φωτογραφίες. Την νιώθεις και τη καταλαβαίνεις όταν περπατάς στο δρόμο. Όχι, παρόλο που λένε ότι το Βερολίνο είναι η τρίτη σε μέγεθος πόλη της Τουρκίας αφού ένας στους οκτώ κατοίκους του είναι τουρκικής καταγωγής, δεν την καταλαβαίνεις την πολυπολιτισμικότητα από τις μαντίλες στο δρόμο. Αν ήμουνα στο Μάνχαϊμ θα έβλεπα 10πλάσιες τουλάχιστον. Ακόμα και στο Μόναχο θα έβρισκα περισσότερες. Στο Βερολίνο είδα μερικές στη γειτονιά που ήταν το ξενοδοχείο (που ήταν σε περιοχή με σαφώς κυρίαρχο το τουρκικής καταγωγής στοιχείο) και τέλος. Στο Μάνχαϊμ τόσες τις βλέπω μέχρι να μπω στο τραμ (και καθημερινά)! Ούτε από το γεγονός ότι ένας στους τρεις - τέσσερις κατοίκους του δεν είναι γερμανικής καταγωγής (και στο Μόναχο το ποσοστό είναι ίδιο αν όχι και μεγαλύτερο)