Το σερβίρισμα της μπίρας θέλει ταχύτητα. Ο κόσμος περιμένει διψασμένος. Έτσι κι αλλιώς σερβίρεται σε μεγάλα ποτήρια του ενός λίτρου (και μόνο). Πιάσε μια μικρή, εδώ δεν έχει. Η γιορτή απαιτεί μπιροκατανάλωση. Αν δεν θες, μην την πιεις όλη. Σίγουρα ο διπλανός απ' την παρέα σου θα θέλει κάποια ενίσχυση. Το μόνο που μπορείς να επιλέξεις είναι το είδος της μπίρας (αν επιμένεις να μην πάρεις ξανθιά ή να την πάρεις με γκαζόζα για αραίωμα!) αν και βασικά (κατά 99%) σερβίρεται η (ξανθιά) μπίρα της εταιρίας που πατρονάρει τη συγκεκριμένη σκηνή και η οποία είναι ειδική παραγωγή για το Οκτόμπερφεστ.
Η μεταφορά όμως της μπίρας θέλει τέχνη. δεν γίνεται σε δίσκο. Πώς να ισορροπήσεις ένα δίσκο με τόσο βάρος. Το ποτήρι ζυγίζει γύρω στα 1300 γρ. Βάλε και άλλο ένα κιλό το λίτρο η μπίρα (μπορεί να είναι με αφρό και να κλέβεται και λίγο, αλλά όσο να 'ναι το βάρος της το έχει). Τα ποτήρια μεταφέρονται συνήθως κατά 8άδες ή 10άδες (δηλ. 20 - 25 κιλά) κρατημένα απ' τα χερούλια ή παρμένα αγκαλιά (ένας καλά εξασκημένος σερβιτόρος μπορεί να κρατήσει και περισσότερα).
Στην ουρά για σερβίρισμα. Υπάρχει γραμμή γεμίσματος. Απ' τη μια μπαίνουν τα χρησιμοποιημένα ποτήρια, (ξε)πλένονται στο πλυντήριο, βγαίνουν απ' την άλλη, γεμίζονται και
φεύγουν
Τα ποτήρια που χρησιμοποιούνται είναι γυάλινα. Αν σ' αρέσουν μπορείς να τ' αγοράσεις. Αλλά και να τα κλέψεις αρκεί να μην σε πάρει χαμπάρι ο σεκιουριτάς στην πόρτα. Το συνηθισμένο κόλπο είναι: κρατάς το ποτήρι με λίγη μπίρα μέσα, κάνεις πως πίνεις και αποχωρείς διακριτικά.
Παλιότερα τα ποτήρια ήταν πέτρινα ή έστω κεραμικά, αδιαφανή. Των ευγενών ήταν με σκαλίσματα απ' έξω. Και από πάνω είχαν καπάκι (τσίγκινο ή ασημένιο ανάλογα την τάξη). Ο λόγος; να μην πέσει κάτι μέσα από τα αιωρούμενα στον αέρα! Τέτοια ποτήρια σήμερα πουλιόνται στα καταστήματα με σουβενίρ.
Πάντως,
σύμφωνα με τα γραφόμενα της "Καθημερινής", οι Γερμανοί έχουν μειώσει την κατανάλωση μπίρας τα τελευταία χρόνια. Όχι ότι έκοψαν το οινόπνευμα. Αλλά έχουν στραφεί προς τα σκληρά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου