Πετώντας με τη Χήνα

 Δεν μοιάζει για χήνα; Κι όμως είναι! Κι αν δεν είναι ακριβώς η ίδια, είναι το σήμα της. Κι εξηγούμαι: εκτός απ΄ το γνωστό μας πουλί, τη χήνα που πετάει (και μπορεί στην Ελλάδα να μην την έχουμε συνηθίσει να πετάει αλλά κυρίως ως οικόσιτη, βαριά και δυσκίνητη, στα μέρη όμως που υπάρχουν λίμνες την ξέρουν να πετάει κοπαδιαστά σε σχήμα V) υπάρχει άλλη μία: η Air China μια απ' τις αεροπορικές εταιρίες της Κίνας, η επίσημη, η μεγαλύτερη (και μια απ' τις 10 μεγαλύτερες στον κόσμο) κι αυτή που εκτελεί τις διεθνείς πτήσεις. Κι ενώ βέβαια οι αγγλομαθείς θα σπεύσουν να διορθώσουν πως δεν διαβάζεται Ερ - Χήνα αλλά Ερ- Τσάινα, αλλά τι να κάνουμε που στα Γερμανικά διαβάζεται σαν Χήνα (για να μην πω σαν Κίνα - αυτό το ch στην αρχή έχει έναν ήχο που είναι αρκετά κοντά στο κ, εξάλλου και τα δυο είναι ουρανικά). Κι έτσι, εμένα με βόλευε να κάνω το λογοπαίγνιο και να λέω πως θα ταξιδέψω με τη Χήνα που θα με πάρει στα φτερά της και θα με μεταφέρει στην Αθήνα.

Επόμενο ερώτημα: εγώ μένω στο Μόναχο και θέλω να πάω στην Αθήνα. Καλά, και που κολλάει η ερ-Χήνα ή όπως αλλιώς θες να τη λες; Απλούστατον: από τα μέσα Μαΐου του 2011 η συγκεκριμένη αεροπορική εταιρία αποφάσισε να επεκτείνει το δίκτυό της μέχρι το κλεινόν άστυ. Κι επειδή το να βάλει ένα αεροπλάνο από το Πεκίνο μέχρι την Αθήνα θα ήταν δύσκολο να γεμίζει, έκαναν κάτι άλλο: επέκτειναν τη γραμμή Πεκίνο - Μόναχο. Αυτή είναι πέντε φορές τη βδομάδα (CA0961 και 962 η επιστροφή). Φεύγει από το Πεκίνο στις 01:45 και φτάνει στο Μόναχο στις 05:05 το πρωί. Η πτήση διαρκεί βασικά 10 ώρες και 20 λεπτά, αλλά είναι η διαφορά της ώρας που τι δείχνει τόσο μικρή. Η επιστροφή της είναι στις 14:15 από Μόναχο και άφιξη στις 07:10 της επόμενης (εδώ η διαφορά της ώρας είναι αισθητή, ). Έτσι, στο ενδιάμεσο είπαν δυο φορές τη βδομάδα να πετάγονται και μέχρι την Αθήνα (Τετάρτη και Σάββατο, στις 06:55 προς και 11:30 από)! Και μιας και τώρα οι διακοπές μας ήταν από Παρασκευή μεσημέρι μέχρι Κυριακή απόγευμα, αυτό το Σαββατιανό με βόλευε.

Βλέπετε, για να γεμίσει το αεροπλάνο της και στο κομμάτι Μόναχο - Αθήνα έχει πολύ χαμηλές τιμές. Όχι βέβαια όπως οι εταιρίες χαμηλού κόστους, αλλά αρκετά χαμηλότερα απ' τον ανταγωνισμό. Και οι πτήσεις της, μιας και είναι τμήμα από πτήσεις μεγάλων αποστάσεων είναι εξαιρετικές. Γίνονται με μεγάλα αεροπλάνα (Ερμπας 330) με οκτώ καθίσματα σε κάθε σειρά (2+4+2), με οθόνη στην πλάτη στην οποία μπορείς να παρακολουθήσεις ταινία ή ν' ακούσεις κάποιο σι-ντι απ' αυτά που είναι αποθηκευμένα ή να παίξεις κάποιο απ' τα παιχνίδια που έχει ή στο φινάλε να βάλεις τους χάρτες πραγματικού χρόνου να σου δείχνουν πού βρίσκεται το αεροπλάνο την κάθε στιγμή.

Το φαγητό θυμίζει τις παλιές καλές μέρες στα αεροπορικά ταξίδια. Είναι πλήρη γεύματα, αν και δεν φτάνει στην πολυτέλεια με τα γυάλινα σερβίτσια ή τα μεταλλικά μαχαιροπίρουνα. Τώρα όλα είναι πλαστικά για διπλό λόγο: αφενός μεν το βάρος κι αφετέρου αν κάποιος τα βάλει στην τσάντα του, δεν κερδίζει τίποτα. Υπάρχει δυνατότητα επιλογής ως προς το κυρίως πιάτο: στο πρωινό ταξίδι μπορούσαμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε μια ομελέτα ή σε μοσχάρι με νουντλς (τα κινέζικα μακαρονάκια, σαν χοντρό φιδέ) ή και βιτζιτέριαν - για χορτοφάγους ενώ στην επιστροφή που το ταξίδι ήταν μεσημεριανό, είχα ρύζι με σουτζουκάκια κοτόπουλου ή ψάρι, ενώ στα συνοδευτικά ήταν (εκτός από ένα ψωμάκι με βούτυρο), σαλάτα χωριάτικη(! - επιμελείται βλέπετε η Ολύμπικ Κέτερινγκ) και φρούτο. Εκείνο που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση απ' όλα ήταν το λαδόξιδο σε ατομική συσκευασία!

Οι τιμές όπως έγραψα παραπάνω είναι ανταγωνιστικές, αλλά είναι και θέμα τύχης τι θα πετύχεις (όπα, έκανα και ρίμα). Για τις μέρες αυτές, των διακοπών των Χριστουγέννων δηλ. είχα αρχίσει να ψάχνω από το καλοκαίρι. Τον Αύγουστο, συγκεκριμένα. Τη συγκεκριμένη πτήση την έβρισκα στα 360€ για τους δυο μας (πηγαινέλα). Όμως τότε δεν είχαμε κατασταλάξει με τα παιδιά αν θα τις περάσουμε στην Αθήνα ή στο Μόναχο. Το συζητήσαμε στις αρχές του Σεπτέμβρη και αποφασίσαμε πως θα μετακινηθούμε εμείς. Μπαίνω να κλείσω και το βρίσκω στα 290€! Άρα, το όσο πιο γρήγορα κλείσεις τόσο καλύτερες τιμές θα πετύχεις, δεν είναι ο χρυσός κανόνας.

Θέλει κανείς κι άλλο παράδειγμα; Όσο ήμασταν ακόμα στην Αθήνα, κανονίζαμε με τα παιδιά τι και πώς θα περάσουμε τις διακοπές του Πάσχα. Που επειδή το ορθόδοξο είναι με μια βδομάδα με το δυτικό (καθολικών διαμαρτυρομένων κλπ) οπότε τη Δευτέρα του ελληνικού Πάσχα δουλεύουμε στο Μόναχο και άρα θα πρέπει να ταξιδέψουμε το αργότερο ανήμερα, αποφασίσαμε να έρθουν τα παιδιά προς τα εδώ και να το συνδυάσουμε με διακοπές σε κάποια περιοχή προς τα εδώ. Κάνουμε τα σχέδια, τα καταστρώνουμε ωραία και καλά και ρίχνουμε και μια ματιά στις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων για την επιστροφή τους. Ψάχνουμε πόσο κοστίζει το Μόναχο - Αθήνα (για δυο άτομα) για τις μέρες μετά το Πάσχα και βλέπουμε πως τη Δευτέρα, καλά έτσι κι αλλιώς δεν μας ενδιαφέρει, είναι πολύ κοντά, την Τρίτη 277€, την Τετάρτη 177€ με τη Χήνα που όμως πετάει πολύ πρωί και 183€ με την Ετζίαν στις 11 η ώρα. Μικρή η διαφορά, κλείνουμε με την τελευταία. Πριν λίγο, ψάχνοντας για τις ανάγκες αυτού του δημοσιεύματος βλέπω την Τρίτη να βγαίνει 126€ (πάντα για δύο άτομα, μόνο προς Αθήνα). Κοινώς, την πατήσαμε!