ΕΡΤ Εγκώμιον

Για την ΕΡΤ έχουν γραφτεί πολλά. Τις περισσότερες φορές είναι κατηγορίες. Είτε γιατί οι ειδήσεις είναι μονόπλευρες (πάντα κυβερνητικές, όποιο κόμμα και να είναι στην κυβέρνηση)  είτε για το τέλος (την εισφορά) που πληρώνεται με το λογαριασμό της ΔΕΗ - δυστυχώς, για το τέλος της που πλησιάζει λίγα γράφονται και λέγονται - είτε για το πρόγραμμά της με γνωστότερη την απαξιωτική έκφραση "ποιος βλέπει την ΕΡΤ". Εγώ λοιπόν επειδή βλέπω (όταν μου διατίθεται) την ΕΡΤ και κυρίως την ακούω, αποφάσισα να γράψω το "εγκώμιον" της ΕΡΤ, ή τουλάχιστον να προσπαθήσω να υπερασπιστώ μερικά σημεία. Υπάρχουν και στραβά; Σίγουρα υπάρχουν, όμως από το σημείο αυτό μέχρι το να κλείσει η ΕΡΤ υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Όπως έγραψα παραπάνω, κυρίως ακούω την ΕΡΤ. Γιατί η τηλεόραση λίγο με συγκινεί. Κι έτσι αξιοποιώ τη δυνατότητα να μένει κλειστή. Όλη τη μέρα ακούω ραδιόφωνο. Ίσως είναι και το γεγονός πως πάντα με κάτι άλλο ασχολούμαι κι έτσι μόνο τα αυτιά μου δεν είναι απασχολημένα (αν και, ακόμα και όταν μιλάω στο τηλέφωνο και το ένα αυτί μου είναι απασχολημένο, το άλλο πάλι του αρέσει να ακούει μια μουσική υπόκρουση). Δεν ακούω ειδήσεις, αλλά μουσική. Υπάρχουν αρκετοί ραδιοφωνικοί σταθμοί στην Αθήνα και στο διαδίκτυο. Στα παλιά τα χρόνια άκουγα "Μελωδία". Τότε που ήταν ακόμα στο 100, πριν γίνει το μοίρασμα των συχνοτήτων. Δεν ξέρω πως, μάλλον εναλλακτικά, άρχισα ν' ακούω το Β' πρόγραμμα της ΕΡΤ. Και κόλλησα.

Το Β' το άκουγα από τα παλιά χρόνια, στο χωριό. Πριν βγούνε τα εφ-εμ. Τότε που μόνο από τα μεσαία μπορούσες ν' ακούσεις ραδιόφωνο. Και το έβρισκα ενδιαφέρον. Αργότερα λοιπόν ήταν εύκολο να ξαναπάω σ' αυτό. Εδώ και κάνα χρόνο, όμως, άρχισαν κινητοποιήσεις τακτικά των εργαζόμενων στην ΕΡΤ. Στην αρχή, την ώρα που δεν είχε κανονικό πρόγραμμα έβαζε μουσική σε κονσέρβα. Αλλά μουσική που μ' άρεσε, ενώ υπάρχουν και κάποιες ώρες που,στο κανονικό το πρόγραμμα, δεν είναι του γούστου μου. Ψάχνοντας για κάτι άλλο, μάλλον ήδη βρισκόμουν στη Γερμανία, βρήκα τον "Γκάζι". Είναι ένας από μια ομάδα ιντερνετικών σταθμών με γενικό όνομα "Ακούς". Ένας σταθμός χωρίς διαφημίσεις, μια λίστα τραγουδιών που παίζει συνέχεια. Αλλά κάπου άρχισα να νιώθω πως επαναλαμβάνεται. Και η μουσική του δεν είχε ποικιλία. Πάλι στο ψάξιμο, θυμάμαι τον Μελωδία.

Δυστυχώς, ο σημερινός Μελωδία δεν είναι αυτός που ήξερα. Απ' ότι έχω πάρει χαμπάρι, οι σταθμοί έχουν απολύσει τους παραγωγούς, εεεε, συγγνώμην, διέκοψαν τη συνεργασία τους, δεν τους απέλυσαν, και τους αντικατέστησαν από "πλέι λιστ". Ένα κατεβατό τραγούδια, τα ίδια και τα ίδια. Και μάλιστα, σχεδόν την ίδια ώρα κάθε μέρα. Τόσο που βαρέθηκα πολύ γρήγορα. Ακόμα και ο Γκάζι δεν έχει τέτοια επανάληψη. Σ' αυτόν δεν μ' ενόχλησε τόσο ότι επαναλαμβάνονται ίδια τραγούδια, όσο το ότι επαναλαμβάνεται το ίδιο στιλ. Επέστρεψα λοιπόν κι εγώ στο Β' και μόνο εξ ανάγκης να πάω αλλού.

Χώρια που με το Β'  όταν ταξιδεύω ανά την Ελλάδα με το αυτοκίνητο έχω κάλυψη παντού. Παλιότερα είχα φτιάξει λίστα και με το που άλλαζα περιοχή έψαχνα αν υπάρχει πομπός που να καλύπτει. Με τις νέες τεχνολογίες κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο. Αφού είναι σταθμός πανελλαδικής εμβέλειας (και πόσοι ακόμα μπορούν να περηφανευτούν για κάτι τέτοιο) και με την ψηφιακή τεχνολογία που ενσωματώνει στο σήμα και το αναγνωριστικό του σταθμού δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα. Ακόμα και στο Πλωμάρι, όπου μέχρι πρόσφατα οι μόνοι σταθμοί που πιάναμε ήταν οι Τούρκικοι, υπάρχει αναμεταδότης της ΕΡΑ Αιγαίου που αρκετές ώρες είναι σε σύνδεση με το Β'!

Αλλά ΕΡΤ δεν είναι μόνο ραδιοφωνία (5 σταθμούς έχει, χώρια οι περιφερειακοί κάποιος μπορεί να ταιριάξει στον καθένα). Είναι και τηλεόραση, με 3 κανάλια. Το γεγονός πως εδώ και κάνα δίμηνο δεν μπορώ να δω την ΕΤ1 εδώ από το σύστημα IPTV και κάνα τετράμηνο την ΕΤ3 μου στοιχίζει. Γιατί μπορεί να λέει η Μαρία πως δεν βλέπουμε ΕΡΤ καθόλου αλλά μάλλον ξεχνάει πως αφενός υπάρχουν εκπομπές που δεν τις χάνουμε (π.χ. Στην υγειά μας - αλλά θα μου πείτε κι αυτή μουσική είναι, ε, ναι παρακολουθούμε αρκετές μουσικές εκπομπές της τηλεόρασης) αλλά και ενδιαφέροντα αφιερώματα έχει και ταινίες πετυχαίνουμε. Από σήριαλ, ελάχιστα βρίσκουμε αξιόλογα, κάποια εξ ανάγκης, απλά για να χαζέψουμε λίγο όταν δεν έχουμε διάθεση να κάνουμε κάτι άλλο. Κι τη φετινή χρονιά η παραγωγή σήριαλ είναι ελάχιστη. Στα δάχτυλα του ενός χεριού μετριούνται νομίζω.

Γενικά δεν ακούω ειδήσεις, αλλά πολύ περισσότερο απ' την ΕΡΤ. Αν και, κάποιες φορές, είναι πιο περιεκτικές και "αντικειμενικές" από τους δήθεν ελεύθερους σταθμούς. Γιατί η ΕΡΤ έχει πάντα ένα φιλοκυβερνητικό τόνο, όποιο κόμμα και να είναι στην κυβέρνηση. Τη διακρίνει ένας χαμελαιοντισμός. Και το φαινόμενο δεν περιορίζεται μόνο στους δημοσιογράφους. Υπάρχει ειδικά μια ραδιοφωνική παραγωγός που κάθε πρωί δεν τις πάει καλά αν δεν υπερθεματίσει τις όποιες αποφάσεις πάρθηκαν την προηγούμενη! Μα ούτε μια φορά για ποικιλία να μην πει κάτι αντίθετο! Ακόμα και όταν οι αποφάσεις είναι αντίθετες, πάντα εγκωμιάζει την τελευταία!

Ένα άλλο ενδιαφέρον θέμα είναι το αρχείο της ΕΡΤ: Η ΕΡΤ μετά από τόσα χρόνια παραγωγής κι αφού ένα μεγάλο μέρος του υλικού της καταστράφηκε είτε λόγω κακών συνθηκών αποθήκευσης είτε προγραμματισμένα, για οικονομία, πάνω στα παλιά γράφονταν καινούρια, κι αφού χάθηκαν μοναδικές παραγωγές, αποφάσισε να ψηφιοποιήσει ό,τι έμεινε. Και τα έχει δώσει σε ένα ιστοχώρο, τον: http://www.ert-archives.gr

Να πω και για το περίφημο τέλος. Είναι 50€ το χρόνο περίπου. Το κακό πως πληρώνουν όλοι οι ηλεκτροδοτούμενοι χώροι. Και γίνεται πολύ κουβέντα γι' αυτό. Και δηλώσεις διαφόρων πως θα σταματήσω να πληρώνουν για τους χαραμοφάηδες κλπ. Στη Γερμανία λοιπόν, υπάρχει τέλος ραδιοτηλεοπτικών μέσων. Υπάρχει οργανισμός που είναι αρμόδιος για την είσπραξη. Το τέλος αυτό είναι περίπου 15€ το τρίμηνο αν έχεις μόνο ραδιόφωνο σ' έναν χώρο (και δύσκολα κάποιος να μην έχει, γιατί αυτό μεταφράζεται πως δεν θα έχει ούτε αυτοκίνητο εξοπλισμένο με ραδιόφωνο, αλλά ούτε και υπολογιστή ο οποίος, έτσι κι αλλιώς, συνδεόμενος με το διαδίκτυο μετατρέπεται εν δυνάμει σε ραδιόφωνο. Αν έχεις και τηλεόραση το τέλος ανεβαίνει στα 54€ το τρίμηνο, λίγα περισσότερα απ' όσα είναι το τέλος της ΕΡΤ για έναν χρόνο. Ούτε κι εμένα μ' αρέσει να πληρώνω, αλλά τα πληρώνω για να μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος και να μην τρέμω κάθε φορά που χτυπάει το κουδούνι στην πόρτα (όπως έκανε μια συνάδελφος, που δεν άνοιγε αν δεν σε περίμενε) μήπως είναι κάποιος από την εταιρία είσπραξης κι έχει έρθει να ελέγξει αν έχω ραδιόφωνο (με τις επεκτάσεις του) ή τηλεόραση και κακώς δεν πληρώνω. Γιατί αν σε βρει έτσι, πληρώνεις, λέει, για όλο το διάστημα που είσαι εγκαταστημένος σ' εκείνη τη διεύθυνση!

Και επί του πιεστηρίου: είχα γράψει τα παραπάνω όταν διάβασα πως τελικά Δεν κλείνουν η ΕΤ1 και το περιοδικό «Ραδιοτηλεόραση». Α! ναι. Είναι και η "Ραδιοτηλεόραση"! Καλά, γι' αυτή δεν έχω άποψη!Έχω καιρό να τη διαβάσω.