Όπως έχω γράψει αρκετές φορές, παρακολουθώ το μπλογκ του Ν. Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία. Μερικές φορές αναφέρομαι σε δημοσιεύσεις σ' αυτό, αλλά σήμερα γράφω για να βάλω δυο παραπομπές: στο σημερινό του άρθρο, που δείχνει ότι τίποτα δεν είναι πρωτότυπο στην ιστορία αλλά αυτή επαναλαμβάνεται. Αν δεν το πειστείτε πλήρως μ' αυτό, που έχει ένα απόσπασμα απ' τον αγαπημένο μου Σουρή, του 1892 παρακαλώ, πηγαίνετε εκεί που έχε βάλει ολόκληρο το φύλλο της εφημερίδας Ρωμιός (φύλλο 401, 3/10/1892, πριν από 120 χρόνια παρακαλώ), όχι σε δυσανάγνωστη σάρωση, αλλά πληκτρολογημένο εξ αρχής. Θα το χαρακτήριζα χορταστικό. Για όποιους δεν ξέρουν τον "Ρωμιό" ήταν έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα που έβγαζε ο Σουρής από το 1883 μέχρι το 1918. Κι όταν λέμε έμμετρη εννοούμε πλήρως: από τον τίτλο (ο Ρωμιός, εφημερίς που την γράφει ο Σουρής, πάλι σαραντακίζω!!!) και την ημερομηνία μέχρι τα κείμενα και τις διαφημίσεις!
Με τον Σουρή (και όχι μόνο) υπάρχει ένα πρόβλημα. Τον χρησιμοποιούν σε διάφορους ιστοχώρους προσαρμοσμένο στα δικά τους. Δηλ. αυτός που θέλουν να πουν αναφέρουν πως το έγραψε ο Σουρής. Βέβαια, αυτό δεν γίνεται μόνο μ' αυτόν. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει τέτοια λαθροχειρία. Όπως έλεγε κάποτε μια καθηγήτρια (ή μήπως ήταν καθηγητής;) που είχαμε στην έκθεση "αν σκεφτείτε κάτι το πολύ ωραίο, βάλτε το στην έκθεση, και γράψτε δίπλα Βολτέρος. Σιγά μην ξέρει κάποιος όλα όσα είπε ο Βολτέρος. Ο διορθωτής όμως θα εντυπωσιαστεί. Προσοχή όμως, να μην το παρακάνετε"!
Το είναι είναι κακιά λέξη (μια συνεργασία του Μιχάλη Ρουμελιώτη)
Πριν από 15 ώρες
Δεν ήξερα το μπλογκ του Σαραντάκου. Σ' ευχαριστώ που μου το γνώρισες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας φίλος του μπλογκ μου έστειλε κάποια μελοποιημένα ποιήματα του Σουρή. Και θυμήθηκα πως είχε κυκλοφορήσει κι ένας δίσκος από τον Χάρρυ Κλυνν με ποιήματα του Σουρή σε μουσική Τάκη Μπουγά. Να θυμίσω το "Βάλετε φόρους", αλλά αν ψάξει κανείς στο βρίσκει κι άλλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ξέρετε και κανένα άλλο, παρακαλώ προσθέστε το!