Συγκοινωνίες Ρώμης

Επιτέλους τέλος με τη Ρώμη και την Ιταλία. Να βάλουμε σφήνα και μερικές παρατηρήσεις από τα εν Ελλάδι, να παίρνει σειρά και η Γαλλία, να κλείνουμε σιγά - σιγά. Η Ρώμη λοιπόν συγκοινωνιακά μοιάζει αρκετά με την Αθήνα. Οι συγκοινωνίες γίνονται με ολίγον μετρό (το άσπρο Μ σε κόκκινο φόντο δείχνει πού είναι η είσοδος για τους σταθμούς), κάποια τραμ που δεν ξέρω γιατί αλλά μάλλον λιγοστεύουν κι αυτά και κατά κύριο λόγο με λεωφορεία. Όμως, έχω την αίσθηση πως η μετακίνηση γίνεται πιο εύκολα. Μπορεί η Μαρία που ήταν μαθημένη από το Μόναχο να γκρίνιαζε, αλλά εμείς δεν δυσκολευτήκαμε. Α! αρκετό βάρος σηκώνουν λέει και τα τρένα, αλλά εμείς δεν χρησιμοποιήσαμε απ' αυτά.

Είσοδος για σταθμό του μετρό και οι σκάλες που για την επικοινωνία αποβάθρας - υπόγειου σταθμού. Μπόλικο βάθος. Η Ρώμη εξυπηρετείται από δυο γραμμές μετρό μόνο, ενώ τώρα κατασκευάζεται και μια τρίτη (άλλο ένα κοινό με την Αθήνα). Ο δυο υπάρχουσες γραμμές σχηματίζουν ένα σταυρό (περίπου) και είναι η μπλε και η κόκκινη, ή η Α και η Β.

Οι αποβάθρες δεν λένε τίποτα το ιδιαίτερο, δεν έχουν κανένα στοιχείο εντυπωσιασμού (ούτε μάρμαρα ή γρανίτες, ούτε καλλιτεχνικές παρεμβάσεις όπως στην Αθήνα. Λιτές και με τα στοιχειώδη. Όμως, άλλο ένα κοινό που υπάρχει είναι οι καθυστερήσεις στην κατασκευή λόγω εύρεσης αρχαιοτήτων. Μιας και η πόλη κατοικείται εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια συνεχώς, η γη κρύβει ένα σωρό αρχαιότητες που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα. Κι όταν σκάβουν, βρίσκουν.

Τα βαγόνια αρκετά άνετα, καμιά σχέση με τα λονδρέζικα! Είτε καθιστός είτε όρθιος, μπορούσες να κυκλοφορήσεις άνετα. Με ενημερωτικούς πίνακες σχετικά με την εξέλιξη της διαδρομής. Όχι, δεν γινόταν αυτό στις οθόνες. Εκεί προβάλλονταν διαφημίσεις. Για κάνα έξτρα έσοδο! Οι πληροφορίες ήταν στις κλασσικές πινακίδες με τα γράμματα που τρέχουν (εκτός κι αν ήταν εκτός λειτουργίας)!

Τα τραμ άνετα μεν, λιγοστά δε. Λιγοστά τόσο σαν γραμμές όσο και σαν πυκνότητα. Εντάξει, το ένα, στην Φλαμίνια (έξω από την πύλη της πιάτσα ντελ Πόπολο) πέρναγαν τακτικότατα όση ώρα τρώγαμε, τόσο που είπαμε να μπούμε να κάνουμε μια βόλτα μ' αυτά. Αλλά όταν θελήσαμε να πάρουμε ένα από ενδιάμεσα να πάμε προς το ξενοδοχείο, η αναμονή ήταν αρκετή.

Λεωφορεία και λεωφορειάκια κρατάνε το κύριο βάρος. Τα λεωφορεία στα πέριξ και τα μικρά στο κέντρο. Μικρά όταν λέμε εννοούμε α) 8 θέσεις καθημένων όλες κι όλες, αλλά και θέση για καρότσι (αναπηρικό η παιδικό) και β) ηλεκτροκίνητα, με μπαταρία ώστε να μην επιβαρύνουν το περιβάλλον με τα καυσαέρια.

Έξω από το κέντρο οι λεωφορειολουρίδες βοηθούν τα λεωφορεία να κινούνται αρκετά γρήγορα. Η βασική αφετηρία είναι στο Βιτοριάνο, από κει φεύγουν καμιά 15αριά γραμμές αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες που περνάνε από τη μια άκρη της πόλης μέχρι την άλλη. Και η συχνότητα, όπου κινηθήκαμε, ικανοποιητική, δεν θυμάμαι να βαρεθήκαμε να περιμένουμε σε στάση.

Αυτά για τις Ρωμαϊκές συγκοινωνίες. Για κλείσιμο μια ακόμα από σταθμό, ή μάλλον αποβάθρα του μετρό, με το συρμό να ετοιμάζεται ν' αναχωρήσει.