Η Παρέλαση του Οκτόμπερφεστ

 Με βροχή και αρκετό κρύο έγινε την Κυριακή η μεγάλη παρέλαση "τοπικών ενδυμασιών και τυφεκιοφόρων", όπως λέγεται, του Οκτόμπερφεστ. Η κυρία της φωτογραφίας δεν ξέρω τι μέσον έχει ή τι δείχνει, πάντως ήταν και πέρυσι και φέτος, τόσο στην παρέλαση του Σαββάτου όσο και στης Κυριακής. Κρατώντας ομπρέλα με τα χρώματα της Βαυαρίας δεν έχανε το κέφι της.

Φέτος στην παρέλαση πήραν μέρος και αντιπροσωπείες από άλλες χώρες, φορώντας τις παραδοσιακές τους στολές. Με το που φτάσαμε εμείς στο χώρο (ε, δεν πήγαμε απ' την αρχή) είδαμε το γκρουπ των Ρώσων,

ενώ αργότερα πέρασαν και Πωλονοί με ομπρέλες με τα χρώματα της δικής τους σημαίας αλλά και Ούγγροι.

Οι κυνηγοί είχαν το δικό τους γκρουπ, παρελαύνοντας με τα σκυλιά και τα όπλα τους και μεταφέροντας αγριογούρουνα, ελάφια κι ό,τι άλλο είχαν πετύχει.

Για την προφύλαξη απ' τη βροχή οι θεατές ήταν εξοπλισμένοι. Απ' τους παρελαύνοντες άλλοι κράταγαν ομπρέλες (κάποιοι μάλιστα είχαν ως ομάδα ίδιες ομπρέλες καφέ για τους άνδρες, βυσσινί για τις γυναίκες με χρωματιστή γραμμή γύρω) ενώ άλλοι δεν έδιναν καμιά σημασία. Τι σκληροτράχηλοι τυφεκιοφόροι, κυνηγοί, ιππείς κλπ θα ήταν αν τους έκανε ζάφτι μια βροχή. Για το κρύο δεν υπήρχε πρόβλημα. Έτσι κι αλλιώς, οι στολές είναι αρκετά βαριές από μόνες τους.

Τα όπλα ήταν από όλες τις εποχές. Σε διάφορες εκδηλώσεις εμφανίζονται τα μεσαιωνικά όπλα, με τις αντίστοιχες στολές εννοείται.

Πιο δύσκολο να προφυλαχτούν απ' τη βροχή ήταν τα λάβαρα των διάφορων σωματείων. Τα περισσότερα πέρασαν τυλιγμένα σε νάιλον. Σπάνια να έβλεπες σημαία να κυματίζει. Νάιλον λεπτά είχαν επιστρατεύσει και αρκετοί απ' τις μπάντες. Τα περισσότερα όργανα δεν φαινόταν να έχουν πρόβλημα, αλλά σπάνια να δεις κλαρίνο γυμνό. Όλα και κάποια φουστίτσα θα φόραγε, ειδικά πάνω απ' τα πλήκτρα.

Πολλά γκρουπ έδειχναν τις νομαδικές καταβολές, τις μετακινήσεις για αναζήτηση τροφής. Έτσι η ομάδα μετέφερε όλα τα υπάρχοντά της. Και κάπως έπρεπε να μεταφερθούν και τα μικρά παιδιά που δεν μπορούν να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις. Για το σκοπό αυτό είχαν επιστρατευτεί διάφορα είδη από καρότσια, διαμορφωμένα κατάλληλα με τέντα για προστασία απ' τη βροχή, με γούνες ζώων για να είναι ζεστά και μαλακά και πάει λέγοντας.

Για τις μετακινήσεις χρησιμοποιούνται κάθε λογής υποζύγια. Τα άλογα έχουν την τιμητική τους και τις δυο μέρες. Ειδικά που χρησιμοποιούνται στα κάρα για τη μεταφορά των βαρελιών της μπίρας. Ζεμένα 6 - 8 ή και περισσότερα σε κάθε κάρο και με τα μεταλλικά και δερμάτινα κομμάτια απ' τη σαγή να λάμπουνε, πάντα κάνουν εντύπωση. Όμως και τα βόδια προσφέρουν έργο, κι έτσι υπήρχε αντιπροσωπεία κι απ' αυτά. Το πρόβλημα με τα ζώα είναι πως κάνουν την ανάγκη τους όπου τους έρθει αφήνοντας εμφανή τα σημάδια τους (όπως στη φωτογραφία τα βόδια). Στην Ελλάδα όπου κυκλοφορούσαν κάρα ή αμαξάκια κλπ ήταν υποχρεωμένοι οι οδηγοί τους να έχουν εφοδιαστεί με ειδικά μέσα ώστε να μην πέφτει τίποτα στο δρόμο. Εδώ όμως, κι ειδικά για την παρέλαση, τέτοιο θέμα δεν μπαίνει. Απλά όταν τελειώνει πρέπει να έχεις το νου σου που πατάς μέχρι να περάσει συνεργείο καθαρισμού.

Οι κυρίες ήταν πλήρως εξοπλισμένες με στολές εποχής. Και για συμπλήρωμα κρατούσαν "τσαντάκια" που ήταν είτε καλαμένια καλάθια, συνήθως με καπάκι, είτε υφασμάτινα πουγκιά. Κάποια γκρουπ πάντως, μετέφεραν λουλουδένιες αψίδες κάτω απ' τις οποίες περπατούσε το τιμώμενο πρόσωπο φορτωμένο με τα μετάλλια του. Και η εντύπωσή μου είναι πως στην παρέλαση αυτή έπαιρνε μέρος η αστική τάξη κι όχι οι εργατοαγρότες ή μάλλον και οι δυο σε χωριστές ομάδες. Τα καλοθρεμμένα μαγουλάκια ξεχώριζαν.

Να, ας πούμε οι ιππείς στις παραπάνω φωτογραφίες. Δεν θυμίζουν "καλή κοινωνία"; Προφανώς και είναι. Υπάρχει εκτίμηση και σεβασμός για το Οκτόμπερφεστ και καθόλου σνομπάρισμα. Α, δεν ξέρω αν τα σκούρα άλογα με τις περιποιημένες και στολισμένες ουρές σε ξανθό χρώμα είναι κάποια ράτσα ή τους έχουν κάνει ντεκαπάζ για να είναι πιο εντυπωσιακές.

Μπροστά από κάθε μπάντα υπάρχουν κυρίες που μεταφέρουν τα απαραίτητα καύσιμα: Βαρελάκια με μπράντι και άλλα τέτοια ποτά για την τόνωση των μουσικών (η μπίρα δεν βοηθάει εδώ). Ενώ μεταφορές γίνονται και για διάφορα άλλα απαραίτητα για την ομάδα. Από ζαρζαβατικά μέχρι ομπρέλες!

Οι ωραίες κυρίες του Μονάχου έχουν δικό τους σύλλογο και έχουν παρουσία σε παρόμοιες περιπτώσεις. Πρόκειται συνήθως για μεγάλης ηλικίας κυρίες (συνοδευόμενες κι απ' τους κυρίους τους άμα λάχει) με ρούχα εξαιρετικά προσεγμένα. Στην παρέλαση συμμετείχαν και διάφορες άλλες ομάδες, από εθελοντές πυροσβέστες μέχρι πολιτοφύλακες!

Παρούσα και αντιπροσωπεία Ελβετών. Με τα μεγάλα κουδούνια που κουβαλούσαν έκαναν αρκετή φασαρία ενώ τη γνωστή κορνέτα(;) των Άλπεων έκανε την παρουσία της στους ώμους τους αλλά τον ήχο της δεν τον ακούσαμε. Ακούσαμε όμως τον ήχο από τα καμουτσίκια που είχαν οι αλογατάρηδες. Ήταν μια ομάδα που έδινε ρεσιτάλ μαστιγώνοντας αδιάκοπα τον αέρα. Μπορεί το άλογο να μη πονούσε, βέβαια, αλλά ο ήχος ήταν τέτοιος που του έδινε να καταλάβει...