Στρασβούργου συνέχεια

Στο Στρασβούργο, λοιπόν, εδρεύουν διάφορες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και άλλα ευρωπαϊκά όργανα πιο α. Έν' απ' αυτά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Βέβαια η περίπτωσή του είναι λίγο διχασμένη. Ας πούμε στον παραπάνω σύνδεσμο αναφέρεται διεύθυνση Βρυξελλών. Κι όμως στην παραπάνω φωτογραφία φαίνεται το κτίριό του στο Στρασβούργο. Τι είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Η συνέλευση των εκλεγμένων απ' τους πολίτες των χωρών της ΕΕ αντιπροσώπων. Η έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είχε οριστεί στο Στρασβούργο στα πλαίσια της αποκέντρωσης, για να μην μαζεύονται όλες οι υπηρεσίες σε μια χώρα και μια πόλη, Όμως, μιας και η έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (της κυβέρνησης σαν να λέμε) είναι οι Βρυξέλλες, πιο βολικό ήταν να είναι εκεί και το ΕΚ. Έτσι ορίστηκε σαν δεύτερη έδρα οι Βρυξέλλες και φτιάχτηκαν κι εκεί κτίρια και προσλήφθηκαν κι εκεί υπάλληλοι κλπ. Στα πλαίσια της μείωσης της γραφειοκρατίας και του εκτεταμένου δημόσιου τομέα όλ' αυτά! Έτσι δεν μας πρήζουνε οι τροϊκανοί;

Εκτός από το ΕΚ, στο Στρασβούργο εδρεύει και το ΕΔΑΔ, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Λίγα μέτρα πιο πέρα απ' το κοινοβούλιο, αρκετά γνωστό στα καθυμάς από προσφυγές για διεκδίκηση αποζημιώσεων π.χ. των θυμάτων των ναζί ή για τα κατεχόμενα στην Κύπρο κλπ.

Και μιας και είναι ο λόγος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακριβώς από δίπλα απ' τα απαστράπτοντα κτίρια υπάρχουν και διαμαρτυρίες για την καταπάτησή τους. Με συνθήματα γραμμένα και κολλημένα στα κάγκελα ή

και με κατασκήνωση των διαμαρτυρόμενων λίγο πιο πέρα. Με ωραία θέα στο ποταμάκι (ή καναλάκι) και το ΕΚ στο βάθος.

Βέβαια, οι αρμόδιοι δεν περιμένουν να συγκινηθούν από τέτοιες διαμαρτυρίες. Κάνουν τη δουλειά τους όπως νομίζουν και τελειώνοντας, πάνε να ψωνίσουν εκεί δίπλα σ' ένα μαγαζί ειδικά (αλλά δεν ξέρω αν είναι αποκλειστικά) γι' αυτούς. Και κάνουν το χρέος τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα με αναφορές όπως αυτή στο «Λευκό Ρόδο» μια ομάδα αντίστασης στο Ναζισμό στο Μόναχο.

Λίγο πιο πέρα και η έδρα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Οργανισμός που ασχολείται κι αυτός με τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμμετέχουν και χώρες που δεν είναι μέλη της ΕΕ, μιας και δεν έχει άμεση σχέση μαζί της. Η Ελλάδα που είναι μέλος του από το 1949 είχε αποπεμφθεί απ' αυτό το 1972 λόγω της ύπαρξης της χούντας. Για τους κυκλοφορούντες στην περιοχή υπάρχει πρόβλεψη για πεζοδρόμιο, ποδηλατόδρομο καθώς και ειδική λουρίδα όπου περιμένουν (και κινούνται μέχρι να μπουν κανονικά στο δρόμο) ταξί!

Αλλά ας αφήσουμε την κυριλέ, όσο νάναι, περιοχή των κτιρίων των ευρωπαϊκών οργανισμών κι ας συνεχίσουμε τη βόλτα μας στην πόλη. Να μπούμε και σε μια εκκλησία μέσα. Ευαγγελική αυτή.

Στη μια μεριά είναι μουσείο με διάφορα λαογραφικά εκθέματα. Ένα άλλο κομμάτι της έχει σαρκοφάγους από διάφορους που είναι θαμμένοι εκεί.

Εκτός απ' το μουσείο, όταν πήγαμε σε μια πλευρά της υπήρχε έκθεση ζωγραφικής. Όχι αγιογραφίας, που μπορεί να δεις σε κάποιο χώρο δίπλα σε δικιά μας εκκλησία. Αλλά ζωγραφικής γενικά. Και με γυμνά. Δεν σκανδαλίζονται εκεί οι πιστοί.

Το Στρασβούργο σε ένα μνημείο δείχνει την ιστορία και τις αντιφάσεις της Αλσατίας: ένα τριπρόσωπο σύμπλεγμα. Στη μέση η μάνα Αλσατιά και απ' τη μια κι απ' την άλλη τα παιδιά της που πέθαναν το ένα υποστηρίζοντας τη Γαλλία και το άλλο τη Γερμανία.

Η όπερα της πόλης (ακόμα και μια τόσο μικρή πόλη έχει την όπερά της, είναι θέμα τι συνηθίζουν να ακούν και να βλέπουν οι κάτοικοι) και λίγο πιο πέρα ένα ακόμα γλυπτό. Σιντριβάνι - γέφυρα μ' ένα διπρόσωπο κεφάλι. Δεν θυμάμαι αν κι αυτό δεν έχει σχέση με την διπλή προσωπικότητα της Αλσατίας.

Το πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και το εθνικό θέατρο της πόλης.

Έπεται συνέχεια.