Βόλτα στα Κηπόσπιτα

Έγραφα για τα κηπόσπιτα ή αλλιώς για τους μικρόκηπους. Που συνηθίζονται εδώ σε όλες τις πόλεις αλλά και σε άλλες χώρες, απ’ ότι έμαθα. Και είχα βάλει φωτογραφίες χειμωνιάτικες, που μπορούσα να πάρω απ’ έξω. Να λοιπόν που μου δόθηκε η ευκαιρία να πάρω και φωτογραφίες από μέσα. Όχι μέσα από τα σπίτια αλλά μέσα απ’ τον οργανωμένο με κηπάκους χώρο. Και πιο καλοκαιρινές, με τους κήπους περιποιημένους και φτιαγμένους.

Οι Αριθμοί των Σπιτιών

Στο Μόναχο (σε άλλα μέρη ίσως όχι τόσο) αν ψάχνεις το όνομα ενός δρόμου υπάρχουν δυο περιπτώσεις: ή δεν θα το βρίσκεις πουθενά γραμμένο ή εκτός από τις γωνίες που θα έχουν πινακίδα θα το βρεις γραμμένο και σε κάθε πινακίδα με τον αριθμό που έχει ένα σπίτι. Ας πούμε πως η διεύθυνση είναι «Zwillingstraße 5». Δεν γράφουν στην πόρτα απλά 5. Γράφουν 5 με μεγάλα νούμερα και από κάτω με μικρά μεν, ευδιάκριτα δε, είναι γραμμένο και το «Zwillingstr.». Και μάλιστα ενδιάμεσα η γραμμή είναι συνήθως βελάκι προς τα εκεί που μεγαλώνουν τα νούμερα και αν η κύρια είσοδος δεν είναι φανερή ή βρίσκεται σε στενάκι, το βελάκι είναι σπαστό για να σου δείχνει προς τα πού θα την βρεις.

Εγκατάσταση

Κατά την εγκατάσταση (για αρκετό διάστημα) στη Γερμανία υπάρχουν κάποιες διαδικασίες που πρέπει να γίνουν. Η πρώτη και βασική είναι το άνοιγμα ενός τρεχούμενου λογαριασμού μέσω του οποίου θα γίνονται όλες οι στάνταρ (και αν θέλεις και οι υπόλοιπες) δοσοληψίες. Για το άνοιγμα λογαριασμού, γενικά, δεν υπάρχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις. Μια ταυτότητα (ή το διαβατήριο) και τέλος. Όμως, αν ο λογαριασμός είναι τρεχούμενος η τράπεζα ζητάει να ξέρει από πού θα μπαίνουν λεφτά. Γιατί το να ορίσεις πληρωμές χωρίς εισπράξεις είναι μάλλον χαζό.

Στρώματα

Όταν αγόραζα στρώμα στη Ελλάδα πριν από χρόνια, θυμάμαι ότι οι πωλητές προσπαθούσαν να πείσουν για την καλή τους ποιότητα δίνοντας 10ετή εγγύηση. Κάποιοι άλλοι μάλιστα, την ανέβαζαν στα 30 χρόνια (που μου φαινόταν τότε αστείο, αφού μετά από τόσα χρόνια δεν μπορούσα να είμαι σίγουρος ούτε για το αν θα υπάρχω εγώ ούτε η εταιρία του).

Επιπλωμένα Σπίτια

Είναι μια καλή ιδέα, όταν πας κάπου για ένα διάστημα, να νοικιάσεις ένα επιπλωμένο διαμέρισμα αντί να μένεις σε ξενοδοχείο. Υπάρχουν διάφορα. Άλλα σε στυλ ξενοδοχείου που νοικιάζονται με τη βδομάδα ή με το μήνα και άλλα σε στυλ σπιτιού που συνήθως είναι με το μήνα. Μόνο που αν θελήσεις να φύγεις δεν χρειάζεται να ειδοποιήσεις τον ιδιοκτήτη τρεις μήνες πιο μπροστά, όπως είναι ο γενικός κανόνας για τα σπίτια (και όχι μόνο) στη Γερμανία, αλλά μόνο 4 βδομάδες (1 μήνα) ή και μία. Κάπου το άκουσα και για διακοπές: θα πάω 10 μέρες και ψάχνω επιπλωμένο, κάτι που και θα μούρθει πιο φτηνά από ξενοδοχείο αλλά θα έχω και την αίσθηση σπιτιού (κουζίνα κλπ). Τώρα, βέβαια, αν πρόκειται για μικρότερο διάστημα, μάλλον θα δυσκολευτείς να βρεις.
Εδώ τα επιπλωμένα αυτού του στυλ τα βρίσκεις στις αγγελίες σε εφημερίδες και ίντερνετ ως "Wohnung auf zeit", αλλά θέλει προσοχή γιατί κάποια απ’ αυτά είναι για συγκατοίκηση: κάποιος έχει ένα διαμέρισμα, του περισσεύει ένα δωμάτιο και νοικιάζει αυτό. Ουσιαστικά δηλ. ζητάει συγκάτοικο. Και αν έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα κάτι τέτοιο να γίνεται από φοιτητές εδώ δεν υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί. Η πρακτικότητα πάνω απ’ όλα. Έχω κάτι που εγώ δεν το χρειάζομαι ενώ το χρειάζεσαι εσύ; Με το κατάλληλο αντίτιμο μένουμε και οι δυο ικανοποιημένοι. Και δεν μπαίνει θέμα φύλου, αφού είναι μια οικονομική συναλλαγή. Το αν θα αισθάνονται άνετα να μοιράζονται π.χ. την τουαλέτα δυο άτομα αντίθετου φύλου θεωρητικά δεν απασχολεί. Στην πράξη δυσκολεύουν τα πράγματα, αλλά η πράξη έρχεται μετά το συμφωνητικό που θα υπογραφεί. Κι άντε μετά να ξεμπλέξεις!

Ποιότητα Κατασκευής Σπιτιών

Τα σπίτια δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο από άποψη κατασκευής. Χωρίς σοβαρές κολώνες κλπ, βασικά, μιας και εδώ δεν έχουν σεισμούς, στήνουν το ένα κομμάτι πάνω στο άλλο και φτιάχνεται το σπίτι. Στους τοίχους εσωτερικά (όταν τελειώσει) βασιλεύει η ταπετσαρία και στο πάτωμα το λαμινάτ (το έχω αναφέρει κι άλλη φορά). Τα υλικά δεν φαίνονται σπουδαία μέχρις εδώ. Τα πράγματα αλλάζουν όμως όταν φτάνουμε στην θερμομόνωση και την ηχομόνωση. Ίσως σε παλιότερες κατασκευές (και συνήθως στην αγγελία για πώληση ή ενοικίαση ενός σπιτιού υπάρχει τόσο το έτος κατασκευής όσο και η τελευταία χρονιά ανακαίνισης) τα πράγματα να μην ήταν ιδιαίτερα καλά, όπως λέγεται, όμως αυτό που βλέπω στις καινούριες οικοδομές δείχνουν πως στον τομέα αυτόν δίνεται πολύ μεγάλη προσοχή.

Πρόσβαση Πυροσβεστικών Οχημάτων

Είναι εντυπωσιακό: Σε κάθε οικοδομή υπάρχει χώρος στον οποίο να είναι εύκολη η πρόσβαση των πυροσβεστικών οχημάτων και για την πίσω μεριά των κτιρίων. Υπάρχει σήμανση που δείχνει από πού θα πάνε τα πυροσβεστικά (κλπ οχήματα ανάγκης) και στην περιοχή αυτή απαγορεύεται η στάθμευση αυστηρά. Έτσι ένα μέρος από εν δυνάμει θέσεις στάθμευσης είναι ακυρωμένες γι’ αυτόν το λόγο - για το "ο μη γένοιτο".

Χρώμα Σπιτιών

Τα σπίτια εδώ, εξωτερικά, είναι βαμμένα συνήθως με διάφορα χρώματα, πολλές φορές έντονα. Και το "εδώ" αναφέρεται σ’ όλη τη Γερμανία. Παρόμοιες καταστάσεις βλέπω παντού. Σπίτια περιποιημένα εξωτερικά, συντηρημένα, χωρίς πρασινίλες από την υγρασία που είχε π.χ. στις Βρυξέλλες.

Μαξιλάρια, Σεντόνια

Εδώ κουβέρτες δεν κυκλοφορούν στα μαγαζιά. Κυκλοφορούν παπλώματα. Έτσι δεν έχει ούτε σεντόνια. Για κατωσέντονα υπάρχουν αυτά με το λάστιχο ενώ για σκέπασμα υπάρχουν παπλωματοθήκες. Εμείς που αλλιώς τα έχουμε συνηθίσει, και επειδή μας είχε προειδοποιήσει η Παναγιώτα, φέραμε τα σχετικά από την Ελλάδα (κουβαλήσαμε ένα πλήρως φορτωμένο και ευμεγέθες, αυτοκίνητο). Βέβαια, μια κουβέρτα μόνο σκεπαζόμαστε και πολλές φορές ούτε καν αυτή. Το σπίτι είναι ζεστό, όσο κρύο και να κάνει έξω. Μάλιστα, θα έλεγα, είναι πιο ζεστό απ’ ότι το ήθελα και δεν μπορώ να το ρυθμίσω παρακάτω! Έτσι τις πολλές κουβέρτες τις έχουμε στην αποθήκη.

Παντζούρια

Είχα ακούσει ότι τα σπίτια στο εξωτερικό δεν έχουν παντζούρια. Πριν από πολλά χρόνια μάλιστα, είχαμε πάει μια εκδρομή από το πανεπιστήμιο στη Σόφια. Ο ξεναγός λοιπόν μας έκανε πλάκα. Να, και καλά μας λέει, παρατηρήστε ότι εδώ δεν συνηθίζουν τα παντζούρια. Και καθώς συνεχίζαμε μας ενημερώνει πως θα περάσουμε από ένα σπίτι με παντζούρια. Κοιτάξτε το. Και βλέπουμε ένα σπίτι με ελληνική σημαία: ήταν η πρεσβεία μας όπως μας εξήγησε μετά.
Στο Μόναχο πάντως τα παντζούρια τα ξέρουν. Όχι ότι τα χρησιμοποιούν πολλοί, αλλά, απλά, βρίσκεις και σπίτια με παντζούρια. Ειδικά σε ισόγεια για να μην τους βλέπεις μέσα. Αλλά και σε ψηλότερα πατώματα. Κι αν δεν έχουν παντζούρια χρησιμοποιούν τα στόρια. Δυστυχώς στο σπίτι που μένω δεν έχω την τύχη να διαθέτει. Και δεν φτάνει αυτό, έχει και το διαχωριστικό με τον έξω κόσμο από τζάμι. Κι είμαι μαθημένος να κοιμάμαι στα σκοτεινά και με το φως ξυπνάω. Έτσι έχω αγοράσει εξαιρετικά χοντρές κουρτίνες να κάνουν ό,τι μπορούν.

Κηπόσπιτα

Έγραψα κάποια στιγμή: Τι ακριβώς είναι αυτά τα μικρά σπιτάκια των 15 – 20 τετραγωνικών σε οικόπεδα των 50 – 100 – 150 τετραγωνικών, που υπάρχουν στις παρυφές των πόλεων (μεγάλων ή μικρότερων) αλλά και δίπλα στις γραμμές του τρένου? Είναι μια απορία που δεν έχω καταφέρει να λύσω. Είναι μικρά, σαν τις ξύλινες αποθηκούλες που πουλάνε (π.χ. στο Praktiker) για τους κήπους, αλλά έχουν παράθυρα και συνήθως μια σκεπαστή προέκταση (σαν χαγιάτι). Μοιάζουν σαν κατασκηνώσεις (πολλά έχουν και σημαία ή έστω τον ιστό) αλλά σε ορισμένα βλέπω κόσμο και το χειμώνα. Και ο μικρός κήπος τι ρόλο παίζει? Δεν έχω καταλάβει αλλά μου έχει κάνει εντύπωση το πλήθος τους και η επανάληψή τους.

Μπαλκόνια

Είναι τόση η, αγάπη να το πω, μανία να το πω, δεν ξέρω, για τον ήλιο που η νέα μόδα είναι τα σπίτια να έχουν μπαλκόνι. Και αν μεν είναι νέα κατασκευή στα σχέδια προβλέπεται ένα μπαλκόνι (έστω και μικρό) και είναι εντάξει. Τι γίνεται όμως αν έχω ένα σπίτι κάποιων ετών και τότε που χτίστηκε δεν πρόβλεψαν να ρίξουν ένα μπαλκονάκι? Απλούστατον! Βάζω δυο κοιλοδοκούς και στηρίζω το μπαλκόνι πάνω τους! Είτε τους ανεβάζω από το έδαφος και στηρίζονται περισσότερα από ένα μπαλκόνια είτε τους μπήγω στον τοίχο για το δικό μου το αποτέλεσμα είναι ότι η οικοδομή αποκτά μπαλκόνι. Έτσι γίνεται σχεδόν σε κάθε οικοδομή που ανακαινίζεται αλλά και ανεξάρτητα. Και πολλές φορές μετά το μπαλκόνι κλείνεται και με τζάμι για να χρησιμοποιείται και τις κρύες μέρες του χειμώνα!

Υδρορροές

ΟΛΑ τα κτίρια έχουν υδρορροές που μαζεύουν το νερό από τα κεραμίδια. Και ενώ συμβαίνει να έχουμε υδρορροές και στην Ελλάδα, αλλά αυτό συμβαίνει όπου και όταν τύχει. Στον Άγιο Στέφανο ας πούμε, το σπίτ δεν είχε υδρορροή μ' αποτέλεσμα όταν έβρεχε και πήγαινες να μπεις ή να βγεις έπρεπε να περάσεις από μια κουρτίνα νερών. 10 μέτρα και πάνω είναι το μήκος της στέγης και μονόριχτη. Αποφασίσαμε και βάλαμε ένα σύστημα εκ των υστέρων. μόνο που δεν ήταν εύκολο να βρούμε πώς θα φύγουν τα νερά. Τα ρίξαμε με πατέντα εκεί που ήταν για τα νερά του μπαλκονιού, αλλά όταν η βροχή είναι πολλή φρακάρουν μ' αποτέλεσμα να πλημμυρίζει. Και το νερό από κει τρέχει στο πεζοδρόμιο ή έστω το δρόμο όπως συνήθως. Εδώ δεν βλέπεις πού πηγαίνει. Στο δίκτυο αποχέτευσης? Στο δίκτυο ομβρίων που το χρησιμοποιούν κάπου? Αγνοώ. Το σίγουρο είναι ότι τα κεραμίδια δεν τρέχουν στο δρόμο. Και πολλές φορές οι υδρορροές αυτές παίζουν και ένα διακοσμητικό ρόλο.

Σπίτια Χαμηλοτάβανα

Το εσωτερικό ύψος των (σύγχρονων) σπιτιών είναι απελπιστικά μικρό: μόλις 2,5 μέτρα. Τα παλιότερα σπίτια είχαν λίγο παραπάνω ύψος (δεν συζητάμε για τα παλάτια όπου φυσικά υπήρχε άνεση) αλλά σήμερα η τυποποιημένη κουρτίνα είναι 2,45 και πάει από το ταβάνι μέχρι λίγο πιο πάνω από το πάτωμα! Κι αυτό μάλλον για οικονομία στην ενέργεια (μικρότερος όγκος χρειάζεται λιγότερα για θέρμανση) αλλά και στο συνολικό ύψος της οικοδομής. Επίσης, δεν πρέπει να ψάχνεις για δοκάρια και κολώνες στις οικοδομές. Μιας και η περιοχή δεν ξέρει από σεισμούς τέτοια πράγματα δεν συνηθίζονται και οι πλάκες στέκουν πάνω στους τοίχους! Ένα σινάζι είν’ αρκετό!

IKEA Υπεράσπιση

Τις τελευταίες μέρες πήρα δυο μαίηλ, από δυο διαφορετικούς φίλους, στα οποία ήταν με διαφορετικό τρόπο παρουσιασμένο το ίδιο θέμα: Οι τιμές του ΙΚΕΑ στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Γερμανία. Το μοτίβο το ίδιο, Δείτε πόσο δίνει το ίδιο προϊόν εδώ κι εκεί, η κακή πολυεθνική και πόσο εκμεταλλεύεται τους Έλληνες. Με φωτογραφίες, κωδικούς κλπ. Το ένα μάλιστα φτιαγμένο με PowerPoint. Και επιμύθιο: σαμποτάζ στη συγκεκριμένη φίρμα.
Δεν ξέρω αν υπήρχαν και αντίθετα παραδείγματα. Κι ούτε είναι εκεί το ζήτημα. Εγώ απάντησα και στους δυο πανομοιότυπα: "Σε ελεύθερη αγορά δεν είμαστε? Καπιταλισμός δεν υπάρχει? Άρα? Γιατί μια εταιρία να έχει τις ίδιες τιμές σ’ όλη την Ευρώπη? Χώρια ότι μπορούν κάλλιστα να το δικαιολογήσουν με τη διαφορά της απόστασης και των μεταφορικών. Εδώ, πριν χρόνια, στην ίδια φίρμα είχε άλλη τιμή στο Μαρούσι κι άλλη στη Ν. Ιωνία. Τώρα το πήρατε χαμπάρι πως πουλάνε όσο θέλουνε?".
Εκείνο που δεν έγραψα είναι το εξής: Στο Μόναχο υπάρχουν δυο υποκαταστήματα του ΙΚΕΑ. Εγώ ψωνίζω από το βόρειο που είναι πιο κοντά μου (25 χλμ.). Στην περιοχή γύρω από το ΙΚΕΑ υπάρχουν όμως άλλες τρεις φίρμες με παρόμοια προϊόντα: Roller, Möbil XXL, Poco Domäne. Μπορείς να επισκεφτείς τα υπόλοιπα με τα πόδια έχοντας παρκάρει στο ένα απ' αυτά. Και έχω ψωνίσει από όλα. Και το τελευταίο έχει και υποκαταστήματα και πολύ πιο κοντά, μέσα στο Μόναχο. Εκτός απ' αυτές τις φίρμες, παρόμοιας φιλοσοφίας και στυλ έπιλπα πουλάνε ακόμα τα Segmüller, και XXXLuntz. Και ίσως και άλλα που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή. Σαφώς λοιπόν ο ανταγωνισμός είναι μεγαλύτερος, άρα για αν φωνάξει και να κρατήσει πελάτες η κάθε μια φίρμα χρειάζεται άλλον τρόπο (π.χ. φθηνότερες τιμές).
Μποϋκοτάζ λοιπόν το ΙΚΕΑ της Ελλάδας. Όσοι χρειάζεστε τέτοιου είδους έπιπλα, πηγαίντε από τα άλλα μαγαζιά!

Συντομογραφίες για Ενοικίαση Σπιτιού

Από το συνάδελφο Ανδρέα Αθανασόπουλο πήρα ένα "γράμμα" με οδηγίες για εκπαιδευτικούς που αποσπώνται στο Μόναχο, γραμμένο το 1999. Κάποια πράγματα έχουν αλλάξει από τότε. Π.χ. από το Μάρκο περάσαμε στο Ευρώ ή δεν χρειάζεται άδεια πια παραμονής. Το κείμενο αυτό, αναθεωρημένο το μακρινό 2010, μπορείτε να το διαβάσετε και πιστεύω ότι είναι χρήσιμο για όλη τη Γερμανία.Ιδιαίτερα σημαντικός ο πίνακας συντμήσεων μικρών αγγελιών για σπίτια που περιέχει στο τέλος και τον οποίο παραθέτω εδώ.

Σπίτι: Χρήσιμες Πληροφορίες για Αναζήτηση Σπιτιού

Μερικές διευθύνσεις για αναζήτηση σπιτιού αν κάποιος τις χρειαστεί:
http://www.wohnung-jetzt.de/
http://www.wg-gesucht.de/
http://www.immobilienscout24.de
http://www.immonet.de
http://www.homecompany.de
https://www.berlinovo.de για Βερολίνο
http://immobilienmarkt.sueddeutsche.de
http://www.immowelt.de
http://www.bayerische-immobilien.de/objekte/obj_mietobjekte.asp για Βαυαρία και

Οι Τηλεφωνικοί Αριθμοί

Όπως έγραφα παραπάνω τα τηλέφωνα αρχίζουν από 0… Είναι όπως ήταν στην Ελλάδα πριν το 2002 (αν θυμάστε). Αν παίρνεις τοπικό δεν χρειάζεται το πρόθεμα (αν και να το βάλεις το τηλεφώνημα θα πραγματοποιηθεί). Αν θα πάρεις σε άλλη περιοχή, βέβαια, χρειάζεται οπωσδήποτε. Τα κινητά το έχουν σαν δεδομένο ότι θα υπάρχει πρόθεμα και έτσι και στην ίδια εταιρία να καλείς το χρησιμοποιείς. Αλλά και το πόσα νούμερα έχει ο αριθμός δεν είναι σταθερό. Μπορεί με το πρόθεμα να είναι 10 μπορεί και 12. Ανάλογα την εταιρία και το χρόνο που δίνεται το νούμερο είναι και η αριθμοδότηση. Επίσης παίζουν και οι παραλλαγές λόγω ISDN (με τηλεφωνικό κέντρο ένα κεντρικό και κάποια άλλα για συγκεκριμένα τηλέφωνα που αλλάζουν τα δυο τελευταία ψηφία).

Το παλιό παλάτι στη Στουτγάρδη

Σπίτι: Πώς Βάζεις Τηλέφωνο

Όλες οι φωτογραφίες είναι απόψεις της παλιάς πόλης της Χαϊδελβέργης

Το να βάλεις τηλέφωνο είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία, όπου και να το θέλεις αυτό. Έχω περιμένει στην Ελλάδα για καινούριο τηλέφωνο τρεις φορές και άλλες κάμποσες για μεταφορά. Την πρώτη, το ’84, έκανα την αίτηση για νέα γραμμή στη Μυτιλήνη, περίμενα κάνα χρόνο, έφυγα για Αθήνα και την πήρα μαζί μου. Εκεί έπεσα σε περίπτωση που έβαζαν στην περιοχή τηλέφωνο και μου ήρθε σε λίγες μέρες (κι επειδή ήξερα πως είναι δύσκολο να αποκτήσεις τηλέφωνο είχα νοικιάσει σπίτι που ήδη είχε γραμμή οπότε το πλήρωσα ακριβότερα σαν δεύτερο, έτσι ήταν τότε η πολιτική για αποτροπή διπλών γραμμών σε σπίτια). Μετακομίζω το ’86 στην Ηλιούπολη και ζητάω να μεταφέρω το τηλέφωνο. Μου ζήτησαν να περιμένω 1 χρόνο, γιατί ήταν, λέει, πολύ φρέσκο (και η αίτηση και η γραμμή)!

Σπίτι: Αναζήτηση Επίπλων

Τα σπίτια στη Γερμανία, συνήθως, είναι πιο γυμνά από γυμνά. Δηλ. δεν έχουν φτιαγμένη την κουζίνα, προφανώς δεν έχουν ντουλάπα και το πάτωμα είναι σκέτο μπετό. Και όταν φύγεις πρέπει να το παραδώσεις στην ίδια κατάσταση, γυμνά, αλλιώς σου κρατάνε από την εγγύηση για την αποκατάσταση! Ευτυχώς το σπίτι που βρήκαμε είχε και κουζίνα έτοιμη και μοκέτα κάτω. Το πρώτο μάλλον έχει αρχίσει να καθιερώνεται: τα μισά σπίτια που είδαμε ήταν με φτιαγμένη την κουζίνα (νεροχύτης, ντουλάπια αλλά και ψυγείο και ηλεκτρική κουζίνα και απορροφητήρας – εσωτερικός βεβαίως).