Γερμανικόν Άγος

Το λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας μας λέει: "άγος το [áγos] O46α : (λόγ.) ασεβής, ανόσια πράξη, μίασμα: Tους βαραίνει ακόμα το ~ της γενοκτονίας. Kουβαλούσε πάντα μαζί του το ~ της πατροκτονίας. [λόγ. < αρχ. ἄγος]". Υπάρχει γερμανικό άγος; Και ποιο είν' αυτό. Η απάντησή μου είναι καταφατική, αλλά με αστερίσκους. Δηλ. το άγος δηλώνεται ότι υπάρχει και οι πολιτικοί άρχοντες δείχνει να το θυμούνται. Το δείχνει μέσα από διάφορες δηλώσεις, εκδηλώσεις, μνημεία αλλά και απ' τον τρόπο που αντιμετωπίζουν ας πούμε την κρίση στο ευρώ. Απ' την άλλη όμως δεν είμαι σίγουρος πόσοι το θυμούνται στην καθημερινότητα, ειδικά οι νέοι οι οποίοι σύμφωνα με τις στατιστικές μόνο ο 1 στους 5 ξέρει τι έγινε την περίοδο 1933 - 1945 στη Γερμανία.

Ποιο είναι το γερμανικό άγος; Η άνοδος του Ναζισμού και το Ολοκαύτωμα που ακολούθησε. Γι' αυτό και τα μνημεία που στήνονται, γι' αυτό και οι εκδηλώσεις. Όπου οι επίσημοι δηλώνουν τη λύπη τους για το ότι οι Γερμανοί επέτρεψαν να συμβούν αυτά. Να μην ξεχνάμε πως ο Χίτλερ πήρε την εξουσία με εκλογές και όχι με τη βία. Τα γεγονότα της εποχής του μεσοπολέμου που οδήγησαν στο να ψηφιστεί το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα. Την εποχή εκείνη ο σοσιαλισμός ήταν μια έννοια που τράβαγε τον κόσμο (εντάξει, παρόλα τα όσα έγιναν και τις προσπάθειες για ξεθώριασμα αυτής της λέξης και του ό,τι αυτή σημαίνει, ακόμα και σήμερα έλκει τον κόσμο). Η Οχτωβριανή επανάσταση ήταν πρόσφατη, οι σοσιαλιστικοί πυρήνες που υπήρχαν σ' όλη την Ευρώπη συσπείρωναν πολύν κόσμο και επικρατούσε η εντύπωση ότι στο επόμενο μέρος που θα ξεσπούσε μια παρόμοια επανάσταση ήταν η Γερμανία.

Κι όπως στην Ελλάδα τον όρο "σοσιαλισμός" τον χρησιμοποιούν διάφορες πλευρές, έτσι γίνεται σ' όλον τον κόσμο. Τον χρησιμοποίησαν λοιπόν και ο Χίτλερ η ομάδα του. Προσδιόρισαν το είδος του σοσιαλισμού: εθνικός σοσιαλισμός, με μια λέξη εθνικοσοσιαλισμός (γερμ. Nationalsozialismus, NS το S διαβάζεται στα γερμανικά ζ) και το κόμμα τους Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα. Που κατέβηκε στις εκλογές ανεβάζοντας το ποσοστό του συνέχεια και τελικά το 1933 με 43,9% πέτυχε να έχει πλειοψηφία 52% στη βουλή. Αυτό ήταν. Ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος (πρωθυπουργός), οι νόμοι του ψηφίζονταν και οι εξουσίες του πλήθαιναν μέχρι που καταργήθηκε ο πρόεδρος και έγινε ο Χίτλερ υπέρτατος ηγέτης (φύρερ =οδηγητής) του κράτους. Κι ανάμεσα στους νόμους, αυτός για το ξεκαθάρισμα της ανθρωπότητας απ' τα μιάσματα: Εβραίους, ομοφυλόφιλους, κομμουνιστές, τσιγγάνους.

Γι' αυτήν την περίοδο της διακυβέρνησης της Γερμανίας από το ναζιστικό κόμμα, ντρέπονται και το φέρουν βαρέως οι Γερμανοί. Κι είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για να μην επαναληφθεί με ό,τι σημαίνει αυτό: Ακόμα και να επιτρέψουν να σημειωθεί εξαθλίωση σε άλλους λαούς και να ανέβουν στην εξουσία άλλων χωρών παρόμοια κόμματα. Μακρυά απ' τον κώλο μας κι όπου θέλει ας είναι που λέει κι η παροιμία.