Μισθοδοσία Ελληνικού Δημοσίου

Ήταν το καλοκαίρι του 2010 όταν ανακοινώθηκε η απογραφή στον ελληνικό δημόσιο τομέα. Η πρώτη που γινόταν μετά από 190 χρόνια ύπαρξης, λένε οι φήμες. Δεν ξέρω αν είν' αλήθεια αυτό κι ούτε μ' ενδιαφέρει στο φινάλε. Ο δικός μου προβληματισμός είν' αλλού: Η απογραφή έγινε εσπευσμένα, ως συνήθως. Πότε έπρεπε να τελειώσει; Χθες. Τρέξτε να απογραφείτε. Η εφαρμογή που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί δεν ήταν έτοιμη στην ημερομηνία που άρχιζε η απογραφή, δόθηκε παράταση τρέξτε, προβλήματα διάφορα, τέλος πάντων, κάποια στιγμή ολοκληρώθηκε. Αποτέλεσμα 768.008 εργαζόμενοι που έχουν κάποια (οποιαδήποτε) εργασιακή σχέση με το δημόσιο. Αριθμός μαγικός, αριθμός αναφορά σε ό,τι έχει σχέση με τη μισθοδοσία όλων αυτών.

Κι από κει αρχίζουν τα παράδοξα. Γιατί ενώ έχουν περάσει κοντά δυο χρόνια από τότε, ενώ έχουν γίνει τόσες συνταξιοδοτήσεις χωρίς παράλληλα να γίνονται προσλήψεις, ενώ υπήρξε και η εφεδρεία, έστω κι αν ήταν φτωχά τα αποτελέσματά της, σε όλες τις αναφορές για το μέγεθος του δημόσιου τομέα ως αριθμό εργαζομένων αναφέρεται αυτός. 768.008. Δεν ανέβηκε ούτε κατέβηκε! Η εξήγηση; Κατ' εμένα (και με βάση μια κατάσταση που μου στείλανε κάποια στιγμή να υπογράψω) απλά δεν διαγράφονται όσοι με τον οποιονδήποτε τρόπο αποχωρούν απ' το δημόσιο μιας και η εφαρμογή είχε τη διαδικασία της εγγραφής κάποιου για μισθοδοτικούς λόγους, αλλά όχι τη διαγραφή του με τη σύνταξη. Και σ' αυτό το συμπέρασμα καταλήγω μιας και στην κατάσταση που λέγαμε υπήρχε όνομα συναδέλφου που είχε βγει στη σύνταξη ήδη από το καλοκαίρι του 2010, λίγο μετά την απογραφή.

Και τα παράδοξα δεν σταματούν εδώ. Ένα επακόλουθο της απογραφής ήταν η δημιουργία της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών (ΕΑΠ) μέσω τις οποία θα γίνονταν όλες οι πληρωμές που έχουν σχέση με τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων. Και μιας και ζούμε στην εποχή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, η ΕΑΠ δημοσιεύει τακτικά την πορεία εφαρμογής της διαδικασίας πληρωμών από την ίδια. Κι επειδή εγώ μαζεύω διάφορα, έχω κρατήσει κάμποσες αναφορές από διάφορες χρονικές στιγμές. Και μ' αυτές θ' ασχοληθώ παρακάτω, προσπαθώντας να καταλάβω τι γίνεται. (Την τρέχουσα μπορεί να κατεβάσει ο καθένας απ' τη σελίδα της ΕΑΠ).

Σε μια απ' τις πρώτες αναφορές αναφέρονται περίπου 5,5 χιλιάδες μισθοδοτικοί φορείς. Αυτοί στην πορεία αυξάνονται και πληθύνονται και στην τελευταία (23/1) φαίνονται να είναι πάνω από 13,5 χιλιάδες. Απ' αυτούς έχουν πιστοποιηθεί μόνο 3.346. Οι υπόλοιποι ακυρώθηκαν. Κι έχω εγώ την απορία: Γιατί; Και καλά, οι φορείς είναι τρεις χιλιάδες τόσοι, πώς γίνεται και οι εκκαθαριστές (αυτοί δηλ. που υπογράφουν και χειρίζονται τις μισθοδοσίες) είναι λιγότεροι από τρεις χιλιάδες; (Βέβαια, μια εξήγηση είναι κι η εξής: Μέχρι το 2010 κάθε σχολείο δευτεροβάθμιας - γυμνάσιο δηλ. ή λύκειο - ήταν και ένας φορέας μισθοδοσίας. Τότε υπογράφτηκε επιτέλους η απόφαση που εκκρεμούσε από το 2002!!! και που ανέλαβαν τη μισθοδοσία τα γραφεία και οι διευθύνσεις, δηλ. από περίπου τέσσερις χιλιάδες σχολεία περιορίστηκαν σε καμιά 200αριά στην αρχή και με την κατάργηση των γραφείων γύρω στα 60!).

Αλλά αυτό με τους εκκαθαριστές έχει συνέχεια. Γιατί αν μέχρις εδώ μπορεί να βγει κάποια λογική πάμε παρακάτω. Η μισθοδοσία ξεκίνησε να γίνεται από την ΕΑΠ το Δεκέμβρη του 2010 (έναντι Νοέμβρη, αλλά σιγά ένας μήνας διαφορά δεν είναι τίποτα). Προσωπικά, άρχισα να πληρώνομαι από εκεί το Φλεβάρη του '11. Για να γίνει αυτό, υπήρξε αρκετή δουλειά που έπρεπε να γίνει: Να βγαίνουν οι καταστάσεις μισθοδοσίας με τον ίδιο τρόπο από όλους. Και μπορεί η διαδικασία να διαφέρει, αλλά πρέπει να είναι ακριβώς το ίδιο το τελικό αποτέλεσμα, το ηλεκτρονικό αρχείο δηλ. που πρέπει να "τρέξει" για να μπουν τα λεφτά στην τράπεζα του καθενός.

Το θέμα είναι πως σύμφωνα με το τελευταίο απολογιστικό που έχω στα χέρια μου, σωστά αρχεία στέλνουν μέχρι στιγμής λίγο περισσότεροι απ' τους μισούς (1550 εκκαθαριστές, δηλ. 52% βγάζει που εμένα δεν μου βγαίνει, αλλά ας είναι). Οι οποίοι, λέει, καλύπτουν 760.043 υπαλλήλους. Πράγμα που σημαίνει πως οι υπόλοιποι 1500 περίπου εκκαθαριστές, που δεν κατάφεραν να συντονιστούν, ασχολούνται με τη μισθοδοσία των υπόλοιπων 8 χιλιάδων; Είναι δυνατόν;

Και συνεχίζονται οι απορίες. Απ' τους 1550 που έστειλαν σωστό αρχείο, είναι ενταγμένοι στην ΕΑΠ οι 623! Καλά, οι υπόλοιποι για΄τι δεν εντάσσονται; Και αυτοί οι 623 μισθοδοτούν 677 χιλιάδες υπαλλήλους. Δηλαδή, αν καταλαβαίνω καλά κι αν δεν συμβαίνει κάτι άλλο, 623 εκκαθαριστές είναι υπεύθυνοι για 677 χιλιάδες υπαλλήλους (δηλ. πάνω από 1000 ο καθένας κατά μέσον όρο), άλλοι 900 περίπου που είναι σε διαδικασία για 83 χιλιάδες (δηλ. για λιγότερο από 100 έκαστος) ενώ εκκρεμούν άλλοι 1500 για 8 χιλιάδες άτομα, δηλ. με 3 μισθοδοτούμενους έκαστος!

Μήπως να βρεθεί μια φόρμουλα για συγκέντρωση όλων αυτών; Ή είναι φορείς διαφορετικοί που πληρώνουν τους ίδιους που πληρώνουν κι οι υπόλοιποι φορείς; Γιατί, π.χ. εγώ πληρώνομαι από τη διεύθυνση που ανήκω. Παράλληλα, δούλευα παλιότερα σε ΙΕΚ. Και πληρώθηκε στις 29/12/2011 για την περίοδο που δούλευα στην Ελλάδα, το 2008 - 2009!!! Μήπως το ΙΕΚ είναι ένας άλλος φορέας που πληρώνει όμως εν πολλοίς δημοσίους υπαλλήλους (υπάρχουν κι οι εκτός δημοσίου που κάνουν μαθήματα, είναι περίπου μοιρασμένοι). Οπότε έτσι υπάρχει κάποια λογική.

Λογική ως προς τα νούμερα της ΕΑΠ. Γιατί αν είναι έτσι, αυτό σημαίνει πως στις 768 χιλιάδες απασχολούμενους στον δημόσιο τομέα - που παρά τα όσα θρυλούνται, δεν είναι τόσο διογκωμένος αν δούμε και τι συμβαίνει και σε άλλες χώρες - συμπεριλαμβάνονται και αυτοί που απασχολούνται στο δημόσιο για λίγες ώρες τη βδομάδα, κάποιους μήνες το χρόνο!

Μιας και αυτή τη στιγμή συζητούνται νέες μειώσεις μισθών που κόλλησαν λόγω του ότι προκαλούν πρόβλημα στα δημοσιονομικά. Τι σημαίνει αυτό; Πως καλά να μειώσουμε τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, αλλά κάτι τέτοιο θα σημαίνει λιγότερα κρατικά έσοδα, άρα θα έχουμε λιγότερα για να πληρώνουμε τις δόσεις. Το πράγμα είναι απλό: Προσωπικά, το 2009 (πριν αρχίσουν οι μειώσεις) εισέπραξα μισθούς συνολικά 22 χιλιάδων ευρώ απ' τα οποία επέστρεψα στο δημόσιο μέσω της άμεσης φορολογίας τις 2,5. Μου έμειναν δηλ. 19,5, οπότε είχα κάποια λεφτά, τα ξόδευα και μέσω ΦΠΑ κλπ έμμεσων φόρων έδωσα κι άλλα. Με το νέο μισθολόγιο οι μισθοί μου για το 2012 θα είναι λίγο παρακάτω από 17.000€ και παρά τις αυξήσεις της φορολογίας ο φόρος που αντιστοιχεί είναι 1.500€ περίπου. Μου μένουν δηλ. 15.500€. Μιας και δεν έχω τόσα πολλά να ξοδεύω (εγώ και εκατομμύρια άλλοι συνέλληνες) περιορίζω τα έξοδά μου. Έτσι ενώ το κράτος μου κόβει 5.000, δεν εισπράττει 1.000, άρα το κέρδος του είναι στην πραγματικότητα μόνο τα 4.000 που δεν θα έχω εγώ (και δεν θα τα ξοδέψω). Συγχρόνως θα περιορίζονταν και τα έσοδα των ταμείων αν με την πατέντα που ψηφίστηκε δεν πληρώναμε εισφορές στις προηγούμενες αποδοχές (κι όποιο βγουν στη σύνταξη θα πάρουν με το παλιό). Μειώνεται η κατανάλωση άρα τα 4.000 "κέρδος" του κράτους λιγοστεύουν ακόμα πιο πολύ. Αλλά τουλάχιστον στην περίπτωσή μου κάτι πρέπει να μένει για τον εργοδότη μου. Αν συμβεί αυτό στον ιδιωτικό τομέα (που αυτό ήταν απ' την αρχή ο στόχος, αλλά γίνεται σιγά και κολπατζίδικα) ο εργοδότης δεν θα δώσει τα 5.000, το κράτος όμως και τα ταμεία θα εισπράξει λιγότερα (η τρύπα στα δημοσιονομικά που λέγαμε). Ποιος θα κερδίσει; Για ποιον ασκούνται οι πιέσεις;