Ελληνικές Πιστωτικές Κάρτες στο Εξωτερικό

Η σχέση μου με τις κάρτες είναι πολύ παλιά. Όταν είχαν πρωτοκυκλοφορήσει οι τράπεζες (η τότε Πίστεως, συγκεκριμένα, τότε στα μέσα της δεκαετίας του 80) τις κάρτες για την αυτόματη συναλλαγή απ' το μηχάνημα, χωρίς να περιμένεις σε ουρές κλπ, πρέπει να ήμουν απ' τους πρώτους που απέκτησα. Στα τέλη της δεκαετίας του 80 διέθετα πιστωτική κάρτα (Εθνοκάρτα) την οποία κράτησα μέχρι το 97 οπότε κάπου κάτι δεν πήγε καλά και πήγα γι' άλλη τράπεζα.

Βασικά δηλ. όχι σε τράπεζα αλλά σε συνεργασία επιχείρησης με τράπεζα. Το (τότε) Κόντινεντ (που αργότερα έγινε Καρφούρ) έβγαλε μια κάρτα βίζα σε συνεργασία με την Άλφαμπανκ. Την πήρα τον πρώτο μήνα που κυκλοφόρησε. Αυτή είχε το θετικό πως σου επέστρεφε το 1 ή 2% απ' τα ποσά που πλήρωνες μ' αυτήν. Κάποια στιγμή η συνεργασία διακόπηκε κι έτσι άλλαξα πάλι. Η (αλήστου μνήμης) Ασπίς μου πρόσφερε καταφυγή. Η καινούρια έδινε 5%(!) επιστροφή, μέχρι ένα ποσό κάθε μήνα. Αλλά αυτό δεν κράτησε για πολύ. Κι έτσι προμηθεύτηκα μία καινούρια που έβγαλε το Καρφούρ. Μόνο που δεν ήμουν και πολύ ευχαριστημένος κι έτσι πήρα μία απ' τη Γιούρομπανκ. Βασικά αυτήν έχω και μ' αυτήν κυκλοφορώ κι εδώ στη Γερμανία.

Όλα αυτά τα χρόνια, δεν είχα παραπάνω από μία σε χρήση ταυτόχρονα. Και γενικά είμαι φύρα για τις τράπεζες και το ξέρω αφού κάθε μήνα η κάρτα εξοφλείται πλήρως. Έτσι δεν έχω πληρώσει ποτέ τόκους (εκτός από μια φορά κάτι ψιλά κατά λάθος). Τι κερδίζω τότε; Γιατί τις χρησιμοποιώ; Για αν μην κουβαλάω μετρητά.Δεν υπάρχει άλλος λόγος. Εντάξει, άμα είναι μικροποσό, μέχρι 5 - 6€ δίνω μετρητά. Από κει και πάνω... Και οι κάρτες που έχω είναι χωρίς συνδρομή.

Κάρτες; αφού είπα πως έχω μία. Λάθος είπα πως είχα μία. Τα τελευταία χρόνια, αφενός εκτός της βίζα της Γιούρομπανκ έχω κρατήσει και την άλλη της Καρφούρ (αν και όχι για πολύ ακόμα), λίγο πριν φύγω για Γερμανία μου έγινε μια προσφορά από την Εθνική για μια δική της βίζα. Επειδή δεν ήξερα πώς θα τα βρω εδώ την πήρα και μιας και δεν έχει συνδρομή την έχω κρατήσει κι αυτήν.

Γιατί τα γράφω όλ' αυτά; Για να δείξω πως με τις κάρτες είμαι πολύ εξοικειωμένος και τις σχετικές συναλλαγές τις καταφέρνω μια χαρά. Τόσα χρόνια έχω μάθει ποια είναι η διαδικασία σε κάθε τύπο δοσοληψίας. Με χαρτί, όπως παλιότερα αλλά και με τα ποικίλα μηχανάκια που υπάρχουν σήμερα. Και δε ξεκίνησα το σημείωμα αυτό για να γράψω για τα γενικά προβλήματα που είχα με τις κάρτες (όλες είχαν τις δυσκολίες τους) αλλά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζω με τη συγκεκριμένη κάρτα μου στις συναλλαγές στο εξωτερικό (συγκεκριμένα εδώ στη Γερμανία).

Καταρχάς(;) μερικές παρατηρήσεις: Εδώ περνάνε μόνο κάρτες με τσιπ. Οι παλιές οι κάρτες που έχουν μόνο μαγνητική ταινία, δύσκολα να βρεθεί μηχανή να τις διαβάσει. Δύσκολα μέχρι καθόλου. Και επίσης ότι για την επιβεβαίωση της ταυτότητας του ιδιοκτήτη, ότι δηλ. δεν είναι κλεμμένη, συνήθως χρειάζεται να πληκτρολογήσεις το ΡΙΝ, τον μυστικό τετραψήφιο κωδικό. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που η επιβεβαίωση θα γίνει με υπογραφή (σ' αντίθεση με ό,τι γίνεται στην Ελλάδα). Κι όταν δίνεις το ΡΙΝ προφανώς δεν χρειάζεται ταυτότητα. Αλλά κι όταν υπογράφεις ΔΕΝ σου ζητάνε τίποτα, απλά συγκρίνουν την υπογραφή που βάζεις μ' αυτήν που έχεις ήδη στο πίσω μέρος της κάρτας (αν θυμάστε, οι οδηγίες λένε, μόλις την παραλάβει ο κάτοχος να την υπογράψει. Αυτός είναι ο λόγος).

Δυο χρόνια που ήμουνα εδώ, δεν θυμάμαι να είχα πρόβλημα με την συγκεκριμένη κάρτα (της Γιούρομπανκ). Την χρησιμοποίησα αρκετές φορές ηλεκτρονικά, την χρησιμοποίησα σε καταστήματα, σε βενζινάδικα, στην Γερμανία αλλά και στα ταξίδια μου στα πέριξ, ποτέ δεν έτυχε να μην γίνει αποδεκτή (και γιατί άλλωστε). Μέχρι τον Οκτώβρη. Που άρχισα να βγάζω εισιτήρια. Πέρυσι, δεν χρειαζόμουν εισιτήρια μιας και είχα την ετήσια κάρτα απεριορίστων διαδρομών με το τρένο για να πηγαίνω στη Στουτγάρδη και που μου έδινε τη δυνατότητα μετακίνησης και σε 110 αστικές συγκοινωνίες. Φέτος όμως χρειάζομαι αρκετά συχνά να πάρω εισιτήριο από τα μηχανήματα είτε του οργανισμού μεταφορών του Μονάχου (MVV, που μέχρι πριν κάνα χρόνο δεν δεχόταν πιστωτικές κάρτες παρά μόνο χρεωστικές) είτε από τα μηχανήματα των Γερμανικών Σιδηροδρόμων (Deutsche Bahn - DB) όταν βγάζω εισιτήριο για Άουγκσμπουργκ.

Κι εκεί άρχισαν να φαίνονται τα προβλήματα. Βάζω την κάρτα, την διαβάζει αλλά η συναλλαγή δεν ολοκληρώνεται. Στα μηχανήματα της MVV δεν τα κατάφερα ποτέ, ενώ στα αντίστοιχα της DB πότε έτσι και πότε αλλιώς. Θα έλεγα ότι το μηχάνημα έχει πρόβλημα, αλλά πώς γίνεται κι όταν βάλω την κάρτα της Εθνικής η συναλλαγή ολοκληρώνεται αμέσως; Είχα αρχίσει να πιστεύω πως έφταιγε που η συναλλαγή ήταν για μικροποσά. Αλλά στα μηχανήματα των αστικών συγκοινωνιών του Άουγκσμπουργκ, τέτοιο πρόβλημα δεν είχα (και η κάρτα που παίρνω κοστίζει 9€). Πήρα κάνα δυο φορές τηλέφωνο την τράπεζα, άκρη δεν βρέθηκε (ή τουλάχιστον έτσι ειπώθηκε, πάντως τις επόμενες μια - δυο φορές, το πρόβλημα δεν εμφανιζόταν).

Ώσπου προχθές, την Τρίτη, μου την έκανε πάλι 3 - 4 φορές στο μηχάνημα (την ξαναέδινα γιατί μια άλλη φορά με την τρίτη, την τέταρτη τη δέχτηκε). Επειδή ήθελα και τη μηνιαία κάρτα πάω στο γκισέ. Κι εκεί τα ίδια. Βάζει η κυρία την κάρτα στο μηχανάκι της και την απορρίπτει. Το επαναλαμβάνει, πάλι απορρίπτεται. Μου την επιστρέφει. Της δίνω την άλλη, ολοκληρώνεται η συναλλαγή. Πάω ξανά για εισιτήριο για το Άουγκσμπουργκ, πάλι τα ίδια. Πάλι η κάρτα της Εθνικής καθάρισε.

Παίρνω τηλέφωνο και πάλι κι η απάντηση είναι πως καταγράφηκαν οι απόπειρες συναλλαγής, αλλά για να ολοκληρωθούν θα έπρεπε ο έμπορος (δηλ η MVV ή η DB!!!) να πάρει τηλέφωνο για να ολοκληρωθεί η συναλλαγή. Και καλά, όταν ήταν η κυρία στο γκισέ, να πω πως μπορεί να γινόταν κάτι τέτοιο (αν και δεν συνηθίζεται. Δεν έχω δει ποτέ να παίρνουν τηλέφωνο. Αν δεν ολοκληρωθεί η συναλλαγή, πρόβλημα του πελάτη). Αλλά το μηχάνημα;

Προσπαθώ να τα εξηγήσω όλ' αυτά στον υπάλληλο της τράπεζας κι αυτός να μου επαναλαμβάνει στερεότυπα ότι δεν υπήρχε πρόβλημα, μ' ένα τηλεφωνηματάκι όλα θα ήταν εντάξει. Αφού δεν καταλάβαινε, στο τέλος κάτι ανέφερα για παράπονα κι έτσι είπα πως το κατέγραψε και κάποια στιγμή θα μου απαντήσουν απ' την τράπεζα (που δεν το πιστεύω, αφού ακόμα δεν πήρα απάντηση από προηγούμενη φορά, για άλλη δουλειά που είπαν πως θα το ψάξουν).

Τελικά υποθέτω τι συμβαίνει (αλλά μόνο υποθέτω). Για κάποιο λόγο η κάρτα της Γιούρομπανκ δεν μπαίνει στη διαδικασία να ζητήσει ΡΙΝ. Αν απ' το μηχάνημα που γίνεται η συναλλαγή ζητηθεί κάτι τέτοιο, παραπέμπει σε τηλεφωνική επικοινωνία, κάτι που είναι αδύνατο ή αδιανόητο, εν πάση περιπτώσει που δεν μπορεί να ολοκληρωθεί η συναλλαγή. Τι φταίει δεν ξέρω. Υπάρχει κάτι στο τσιπ που θα έπρεπε να γίνει; Υπάρχει κάτι στις συμφωνίες της τράπεζας με την (κεντρική) βίζα; Η δουλειά είναι πως η βίζα της Γιούρομπανκ αποτυχαίνει εκεί που η βίζα της Εθνικής δεν έχει πρόβλημα. Αν συμβαίνει και το αντίθετο δεν μπορώ να το ξέρω, αφού η πρώτη είναι η πρώτη μου επιλογή όταν θέλω πιστωτική, αφού εκεί μπαίνει ο μισθός μου στην Ελλάδα (δεν έχω γερμανική πιστωτική αφού οι τράπεζες εδώ είναι εξαιρετικά φειδωλές στο θέμα, κι απ' την άλλη είχα ήδη δύο. Τι να την κάνω κι άλλη).

Συμπέρασμα: Αν ταξιδεύει κάποιος στο εξωτερικό καλό θα ήταν να μην περιοριστεί να έχει μαζί του μία μόνο πιστωτική κάρτα, αν έχει συνηθίσει στη χρήση της. Καλύτερα να υπάρχει και μια δεύτερη από άλλη τράπεζα. Ποτέ δεν ξέρεις!